حسین علیزاده که روز یکشنبه هجده فروردین‌ماه به همت انجمن فرهنگی فرانسوی- ایرانی (ACFI) در شهر لیون کنسرت برگزار کرده، در حاشیه این رویداد فرهنگی در گفتگو با «یورو نیوز» درباره اصلاحات فرهنگی و سرآغاز و شکل و شمایل آن گفت: ما مردمی هستیم که تقصیر‌ها را به گردن دیگری می‌اندازیم. می‌توان در هر دوره‌ای برگشتی داشت به فرهنگ و تاریخ خود. به‌نظرم ما بسیار اسیر تاریخ افسانه‌ای‌مان هستیم. خودمان را با شخصیت‌های تاریخی نظیر کوروش و داریوش یکی می‌دانیم. پیوسته از تاریخ باستان صحبت می‌کنیم حال آنکه به نظر من جامعه فعلی ربطی به آن تاریخ ندارد.
طبق گزارش ایلنا، علیزاده در ادامه گفته است، در اصل ما جزو جوامعی هستیم که از واقعیت تاریخ خودمان بی‌خبریم. همیشه می‌خواهیم دگرگونی به وجود بیاوریم حال آنکه ریشه‌های خودمان را گم کرده‌ایم. جوانان ما فرهنگ خود را از منظر فرهنگ‌های غربی نگاه می‌کنند و از آن‌ها بسیار وام می‌گیرند. این وام‌گیری به خودی خود بد نیست. اما باید با رجوع به غنای فرهنگی خود بتوانیم چیزی هم به دیگر فرهنگ‌ها اضافه کنیم. طبیعی است که اگر فقط در تبادل فرهنگی گیرنده باشیم، فرهنگ‌های نازل را جذب می‌کنیم.
آهنگساز و نوازنده آلبوم «نینوا» درباره جهانی شدن موسیقی و ادبیات ایران گفته است: ایران بخشی از جهان است و تعبیر ما از جهانی شدن غلط است چراکه فکر می‌کنیم جهانی شدن در تأیید و پذیرفته شدن یک هنر در جوامع غربی است، اما این‌طور نیست و خود غربی‌ها هم این‌طور فکر نمی‌کنند.
علیزاده با اشاره به اینکه زبان موسیقی به ترجمه نیاز ندارد، گفته: موسیقی زبان لحظه است و منِ نوازنده لحظه خودم را با شنونده‌ام از هرجای دنیا که باشد تقسیم می‌کنم. سایه مسائل سیاسی هم کار هنرمند ایرانی را در دنیا کمی سخت کرده است با این حال هنرمندان ایرانی در دو دهه اخیر، چه در داخل و چه در خارج به یمن تلاش‌شان تجربه خوبی از هنر ایرانی به دنیا عرضه کرده‌اند.
