آتلانتیک نوشت: اگر شما از افرادی هستید که از شبکه های اجتماعی استفاده می کنید، حتما با چالش جدید «10 سال پیش و اکنون» آشنا شده اید. این چالش با هدف بررسی تغییرات ظاهری افراد طی 10 سال تشکیل شده است. هم اکنون بسیاری از کاربران در فیسبوک، اینستاگرام و توییتر مشغول شرکت در این چالشند اما پشت پرده این ماجرا از چه قرار است؟
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، کیت اونیل نویسنده و پژوهشگر حوزه فناوری می گوید بسیاری از تکنولوژی های تشخیص چهره برای پیشرفت خود به تصاویر افراد نیاز دارند. بنابراین سناریوهای مرتبط با چهره افراد برای این نوع فناوری ها حائز اهمیت بسزایی است. او در این خصوص یک مقاله نوشت و روند نشر تصاویر در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را مورد انتقاد شدید قرار داد، اما بسیاری به او تاختند و می گفتند در حال حاضر بسیاری از تصاویر افراد در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی وجود دارد و قرار نیست هر تصویری مورد حمله و سرقت سایبری قرار گیرد.
اکنون با به راه افتادن چالش عکس جدید در شبکه های اجتماعی باز هم این پرسش مطرح می شود که اساسا فضای مجازی تا چه حد ایمن است و آیا این حجم اطلاعات تصویری در فضای مجازی توجیه پذیر است؟
تصور کنید که می خواهید یک الگوریتم تشخیص چهره را در خصوص ویژگی های مربوط به سن و به طور خاص در پیشرفت سن آموزش دهید. در حالت ایده آل، شما می خواهید یک مجموعه گسترده و دقیق با تعداد زیادی از تصاویر مردم را در اختیار داشته باشید تا بتوانید الگوریتم ازمایشی خود را طراحی کنید.
مطمئنا، شما می توانید از فیسبوک برای این کار کمک بگیرید چرا که بسیاری از پروفایل های فیسبوک عمومی هستند و تمامی عکس ها با تاریخ دقیق انتشارشان در این شبکه اجتماعی وجود دارد. به عبارت دیگر، اگر مجموعه ای تمیز، ساده و دقیق از عکس های قدیمی بخواهید، فیسبوک بهترین گزینه برای شما خواهد بود.
برای عکس های نمایشی در فیس بوک، تاریخ ارسال عکس، لزوما با تاریخ عکس گرفته شده مطابقت ندارد. حتی ابرداده EXIF در عکس همواره برای ارزیابی آن تاریخ قابل اعتماد نیست.مردم می توانند عکس های آنلاین را به راحتی اسکن کنند. آنها ممکن است چندین بار تصاویر را بارگیری کرده باشند. برخی افراد به آپلود تصاویر در سیستم عامل های عادت دارند که به راحتی تصاویر کاربران را ذخیره می کنند و مواردی مشابه و خطرناک. از سوی دیگر جالب است بدانید بسیاری از مردم با کمک فیسبوک عکس های قدیمی خود را یافته اند. و دوباره در چالش 10 ساله منتشر می کنند.
افزون بر اینها بسیاری از افراد که مدت ها بود به فیسبوک سر نمی زدند به لطف چالش 10 ساله سری به فیسبوک زده و آلبومهای قدیمی خود را پس از مدت ها رصد کرده اند.برخی افراد که نسبت به این موضوع نگرش منفی دارند می گویند این چالش با هدف رصد چهره افراد و سوء استفاده از اطلاعات تغییر چهره آنان است و درواقع پشت پرده این چالش یک هدف بزرک و مبتنی بر هوش مصنوعی قرار دارد. این روزها الگوریتم های تشخیص تصویر بسیار پیچیده هستند و می توانند مرموز هم باشند.
از سوی دیگر، فیسبوک به منتقدان این گونه پاسخ داد که : "این یک مفهوم تولید شده توسط کاربران است که خود به خود مشهور شده و فیسبوک آغاز گر این روند نبوده است. در ضمن خود کاربران تصمیم می گیرند این چالش را اجرا کنند یا خیر."
اما حتی اگر این مفهوم ویژه یک مورد مهندسی اجتماعی نیست، طی چند سال گذشته با نمونه هایی از بازی های اجتماعی و الگوهای رفتاری طراحی شده برای استخراج و جمع آوری داده ها رو به رو بوده ایم. برای مثال جمع آوری داده های بیش از 70 میلیون کاربر فیس بوک توسط کمبریج آنالیتیکا یکی از همین نمونه ها است.
سناریوی خوش بینانه برخی از علاقه مندان به این چالش این است که فناوری تشخیص چهره، به ویژه بررسی پیشرفت و تغییرات چهره با سن می تواند به پلیس و نیروهای امنیتی در یافتن کودکان گم شده کمک کننده باشد. افزون بر اینها برخی از ویژگی های تکنولوژی های تشخیص چهره در تبلیغات نیز کاربردهایی دارند. با این حال، همانند بسیاری از تکنولوژی های در حال ظهور، احتمال عواقب زیادی در مورد تکنولوژی تشخیص چهره وجود دارد. برای مثال؛ پس از آن که آمازون در اوایل سال 2016 خدمات تشخیص چهره را معرفی کرد، این خدمات به سازمان های دولتی و دولتی مانند ادارات پلیس اورلاندو، واشنگتن و اورگن فروخته شد و نگرانی هایی را خلق کرد چرا که پلیس می تواند از تکنولوژی نه تنها برای ردیابی افرادی که مظنون به انجام ارتکاب جرائم هستند، بلکه افرادی باشند که مرتکب جنایات نشده اند (مانند معترضین و دیگران که پلیس آن ها را مزاحم می داند) استفاده کند.
پس پشت پرده این چالش یک معامله بزرگ است؟ آیا چیزهای بدی اتفاق می افتد؟ آیا برای الگوریتم های تشخیص چهره این عکس ها یک فرصت عالی است؟ نه لزوما.
صرف نظر از مبدا یا قصد پشت این مفهوم، ما باید همه چیز را در مورد داده هایی که ایجاد و به اشتراک می گذاریم، بدانیم و با آگاهی در این نوع چالش ها شرکت کنیم.انسانها غنی ترین منابع داده برای بیشتر تکنولوژیهایی هستند که در جهان ظاهر میشوند. ما باید این را بدانیم و با علم به این موضوع تصمیم گیری کنیم. فراموش نکنیم که انسانها پیوند ارتباطی بین دنیای فیزیکی و دیجیتال هستند.
