بدون شک شخصیت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا آمیزه‌ای از حماقت، باج‌خواهی و حرص و طمع است اما هیچ‌وقت به ذهنمان خطور نمی‌کرد کار به جایی برسد که وی از حیدر العبادی، نخست وزیر سابق عراق در جریان سفرش به واشنگتن در مارس گذشته خواسته باشد تا هزینه‌های جنگ آمریکا علیه عراق در سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۱۱ میلادی را بپردازد.
عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رای‌الیوم، در سرمقاله‌ای نوشت: عجیب‌تر از درخواست ترامپ، پاسخ العبادی بود که گفته بود: ما همکاری نزدیکی با شماری از شرکت‌های نفتی آمریکایی داریم که منافعی در عراق دارند یا به عبارت دیگر ثروت‌های کلانی که هزاران میلیارد دلار تخمین زده می‌شود برای پاسخگویی به این درخواست باج‌خواهانه و تحریک‌آمیز کفایت می‌کند.
وی در ادامه افزود: انتظار داشتم نخست وزیر سابق عراق از رئیس جمهوری آمریکا بخواهد تریلیون‌ها دلار از ضررهای ناشی از تحریم واشنگتن علیه عراق پس از جنگ کویت را که بیش از ۱۲ سال بوده را جبران کند، تحریمی که براساس گزارش مجله "لنست" منجر به کشته شدن بیش از یک میلیون کودک، تخریب بسیاری از شهرهای عراق و زیرساخت‌های آن به دلیل بمباران جنگنده‌های آمریکایی در سال ۱۹۹۱، نابودی آنچه از عراق باقی مانده بود، کشته شدن یک میلیون عراقی دیگر در اثنای حمله آمریکا به این کشور و اشغال آن در سال ۲۰۰۳ میلادی شد.
مسأله عجیبی نیست که حیدر العبادی در برابر این خواسته تحریک‌آمیز و وقیح ترامپ و پاسخ مناسب ندادن به وی سکوت کند، زیرا که العبادی خواستار حمایت ترامپ برای باقی ماندن در قدرت برای دور دوم بود.
سایت "آکسیوس" که از رایزنی رئیس جمهوری آمریکا و العبادی در ماه مارس در کاخ سفید خبر داده بود، اعلام کرد: هربرت مک مستر، مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا که ترامپ وی را برکنار کرده، این درخواست رئیسش را باعث بدنام شدن واشنگتن دانست و جیمز ماتیس، وزیر دفاع کنونی آمریکا نیز این مسأله را نقض قوانین بین‌المللی قلمداد کرد. شاید مخالفت مک‌مستر با این موضوع به جدایی وی از دولت سرعت بخشید و بعید نیست که ماتیس هم به همین دلیل و به دلایل دیگر همان تاوان را بپردازد.
دونالد ترامپ دو سال پیش در اثنای کمپین انتخاباتی ریاست جمهوری انتقاد کرده بود که آمریکا تریلیون‌ها دلار هزینه کرد و هزاران تن کشته و زخمی شدند (حدود ۴۰۰۰ کشته و ۳۰ هزار تن زخمی) اما واشنگتن در قبال این هزینه‌ها چیزی به دست نیاورد. وی همچنین دولت‌های پیشین آمریکا که چاه‌های نفت عراق را به مدت ده‌ها سال تحت تسلط خود در نیاورده‌اند، به باد انتقاد گرفت.
ترامپ از شرکت‌های آمریکایی که به لطف حسین شهرستانی، وزیر نفت عراق که پل برمر حاکم نظامی وقت عراق، وی را به همین خاطر انتخاب کرده بود، قراردادهای ۳۰ ساله‌ای برای بهره‌برداری نفت و حفر چاه‌های جدید در آن منعقد کرده بود اما به نظر می‌رسد که این پاداش باارزش پاسخ حرص و طمع ترامپ را ندهد و چه بسا اگر العبادی در پست خود باقی می‌ماند به صورت کلی یا جزئی این خسارت‌ها را جبران می‌کرد.
باب وودوارد، مولف کتاب "ترس.. ترامپ در کاخ سفید" اعلام کرد که رئیس جمهوری آمریکا از معاونان خود خواسته بود برای تامین هزینه‌های جنگ افغانستان، معادن فلزات گرانبها و کمیاب مانند طلا، نقره و اورانیوم را بررسی و لیستی از آن تهیه کنند اما با تسلط طالبان بر بیش از ۷۴ درصد از خاک افغانستان و به دنبال نا بسامانی امنیتی این کشور این درخواست وی وقیحانه بود.
شهروندان عراقی همان کسانی هستند که باید هزینه‌های مالی قتل و ویرانی کشورشان را در جریان حمله به عراق و اشغال هشت ساله آن به دلایل دروغین مبنی بر وجود سلاح‌های کشتار جمعی در این کشور درخواست کنند اما این امر تاسف‌بار است که حاکمان عراق جرات طرح درخواست این هزینه‌های مشروع و نیز اخراج ۶۰۰۰ سرباز آمریکایی را ندارند که همچنان در خاک عراق حضور دارند و حاکمیت این کشور را نقض می‌کنند.
آمریکا عراق را ویران کرد، ثروت‌های آن را به تاراج برد، تمامیت ارضی این کشور را از میان برد و عراق را از کشور منطقه‌ای بزرگ به کشوری فقیر، بدهکار و غرق در فساد و طائفه‌گرایی تبدیل کرد که هویت ملی ندارد. با این وجود کشورهایی هستند که از آمریکا دفاع کرده و حکومت را به کسانی تقدیم می‌کنند که کشورشان را در این وضعیت تحقیرآمیز و شرم‌آور قرار داده‌اند.
عطوان در آخر نوشت: ما اطمینان داریم ملت عراق که در برابر اشغالگری آمریکا ایستادگی و مقاومت کرد، این کشور را شکست داد و آمریکایی‌های شکست خورده را وادار به خروج از خاک عراق کرد، انتقام شهدایش را خواهد گرفت و عراق را به جایگاهی که شایسته آن است باز می‌گرداند و آن روز دور نیست.
هم انتقام جنگ ۸ ساله را گرفت
و هم ازادگان آزاد شدند
و هم خطر صدام را کم کرد
و هم راه کربلا را باز کردند .