سالها پیش وقتی صحبت از روبات ها می شد، یا به یاد فیلمهای علمی/تخیلی می افتادیم یا اسباب بازی هایی که ظاهری روباتیک داشتند. اما اکنون شرایط متفاوت شده و روبات ها تبدیل به ابزارهایی چند کاره شده اند.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب روبات ها می توانند آینده جهان را تغییر دهند. این نظریه ای است که طی یک دهه اخیر بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته و با توجه به تحولات جهانی چندان بیراه هم به نظر نمی رسد.
برای مدتی طولانی تصور می شد نبض تکنولوژی و فناوری جهانی در اختیار اینترنت و فضای مجازی است، گرچه این ایده چندان دور از واقعیت نیست، اما اینترنت و فضای مجازی به مرور زمان تبدیل به ابزار و پله هایی برای توسعه تکنولوژی شده اند. درواقع این اینترنت است که کمک می کند یک ابزار تکنولوژیک سفارش دهید، فضای فناوری جهان را رصد کنید یا حتی روش ساخت یک روبات ساده را جستجو کنید.
روبات های اسباب بازی یا روبات هایی که صرفا با مقاصد سرگرم کننده طراحی می شوند، طرفدارانی متعدد دارند. روبات هایی که راه می روند، حرف می زنند و حتی با مخاطب خود تعامل دارند را می توان در این گروه روبات ها رده بندی کرد. بسیاری از ما دوست داریم یک اسباب بازی خاص داشته باشیم که تنها از ما فرمان بگیرد، به خواسته های ما دقت کند و البته هوش مصنوعی داشته باشد. فرقی نمی کند چه سن و سالی داشته باشیم. واقعیت این است که ما انسانها روبات ها را دوست داریم. گرچه برخی نیز مثل کاراکترهای سریال مشهور "دنیای غرب" بدشان نمی آید خشم خود را سر این موجودات غیرانسانی خالی کنند. اما به نظر می رسد اکثر افراد طرفدار روبات ها هستند.
جهان روبات ها همیشه مثل جهان کودکی زیبا و بی حاشیه نیست. گاهی روبات ها تبدیل می شوند به خشن ترین موجوداتی که می شناسیم. گرچه همین خشونت روبات ها را می توان حاصل برنامه هایی دانست که انسانها به روبات ها می دهند. اما برای هوش مصنوعی، خشونت مفهومی است خلاصه شده در یک عبارت: "جنگ روباتیک".
روبات هایی که با مقاصد جنگی طراحی می شوند بسیار گسترده اند. از روبات های جاسوس تا روبات هایی که با در دست داشتن سلاح جنگی در کنار انسانها می جنگند .
اخیرا سرویس تحقيقات کنگره، ایالات متحده گزارشی مستقل را درباره آينده استفاده نظامی از روبات ها و هوش مصنوعی منتشر کرده است. براساس این گزارش، کشورهای روسیه و چین به شدت به دنبال سیستم های پیشرفته روباتیک و سلاح های هسته ای هستند که می توانند علیه نیروهای آمریکایی مورد استفاده قرار گیرند. در عین حال، ارتش ایالات متحده نیز به دنبال معرفی تانک های روباتیک، وسایل نقلیه باربری خودران و پهبادهای هوشمند است. برخی از کارشناسان حوزه فناوری این وقایع را موج اول جنگ روباتیک می دانند. موجی که فعلا در حد پژوهش تحقیق مانده ولی به زودی به سطوح عملی تر نزدیک می شود.
اگر به روانشناس های زبده مراجعه کنید، حتما از اصول روانشناختی مرتبط با کودک درون مطلع هستند. گاهی روانشناسان به مراجعین خود می گویند کوک درون آنها جلوتر از بالغ درونشان تصمیم می گیرد و در نتیجه رفتارهای آنان تابعی از لجبازی های کودکانه است.
به نظر می رسد در جهان سیاست و دنیای روباتیک نیز این اصول صدق می کند. به عبارت دیگر، ارتش آمریکا به این فکر می کند که به روبات های قاتل نیاز دارد زیرا چین و روسیه نیز روبات های قاتل را ساخته اند. از سوی دیگر، تنها دلیل اینکه ارتش چین به دنبال روبات های قاتل است، به این اصل باز می گردد که فکر می کند به روبات های قاتل نیاز دارد، زیرا آمریکا و روسیه آنها را ساختند و ناگفته پیداست که روسیه هم دقیقا همین شرایط را دارد.
اما آیا رقابت پرهیجان برای دستیابی به روبات های قاتل تا این حد الزامی است؟ اساسا چرا باید انسانها مشتاق باشند از هوش مصنوعی برای جنگهای خود کمک بگیرند؟ شاید پاسخ این سوالها بی ارتباط با نگرانی برخی چهره های مطرح جهان در خصوص قدرت گرفتن هوش مصنوعی نباشد. افرادی که معتقدند قدرت گرفتن هوش مصنوعی به مرور زمینه ساز مخاطراتی جدی برای انسانها می شود.
*رویا پاک سرشت
