صوفیا ساتشیفکو در مقاله ای تحت این عنوان در روزنامه "سفوبودنايا بريسا"، در مورد ادعای وزارت خارجه اسرائیل درباره فاش شدن اطلاعاتی مربوط به توافق بین تهران و مسکو برای ایستادگی در برابر تحریمهای آمریکا نوشت: روسیه قصد دارد به ایران کمک کند تا از تحریمهای آمریکا عبور کند. بر این اساس، روسای جمهور روسیه، ترکیه و ایران طی نشست تهران در 7 سپتامبر، در این مورد توافق کردند و این، مساله با استناد به سند سرّی وزارت خارجه اسرائیل، مطرح می شود.
به گزارش «انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد: دانا فایس، نویسنده مقاله اسرائیلی در صفحه شخصی خود در توئیتر به این مساله اشاره کرده است که ایران نفت خام خود را از طریق دریای خزر در روسیه ذخیره می کند، تا نفت ایران نیز مانند نفت روسیه بتواند به دیگر کشورها فروخته شود.
طبق گزارش رسانه ها، دولتهای اروپایی که برای حفظ توافق هسته ای با ایران تلاش می کنند، آماده حمایت از این برنامه ایران و روسیه هستند.
در همین رابطه، استادیار بخش روابط بین الملل آکادمی دیپلماتیک وابسته به وزارت خارجه روسیه، ولادیمیر افاتکوف، می گوید: افزایش عرضه انرژی از جنبه اقتصادی به نفع روسیه است و علاوه بر این، براساس یک واقعیت جغرافیایی سیاسی، روسیه از تقویت و استحکام امنیت اقتصادی، در مثلث روسیه-ترکیه-ایران، نفع زیادی می برد.
این مساله جنبه سومی هم دارد، که به مخالفت روسیه، ایران و ترکیه با سیاست تحریمهای امریکا، مربوط است.
مصلحت ترکیه در ان است که موجودیت خود بعنوان یک مرکز مستقل قدرت را تقویت کند. علاوه بر اینکه گاهی منافع اقتصادی و ژئوسیاسی خاصی برای ان وجود دارد. این در حالی است که ما نمی دانیم ایران در پشت صحنه ذخایر نفت و گاز، چه وعده هایی به ترکیه داده است.
چرا اروپا آماده همکاری با این مکانیسم است؟
اولا و قبل از هر چیز، اروپا به سمت تنوع بخشیدن به دولتهای صادر کننده ذخایر نفتی، گرایش دارد و همزمان، به دنبال آن است که بازار نفت و گاز از نوسان و گرانی، به دور باشد.
ایالات متحده چطور با این مکانیسم مقابله می کند؟
به احتمال زیاد، آمریکایی ها به دنبال ساز و کارهایی می روند تا بتوانند راههای جایگزین برای همکاری با ایران را ببندند و چه بسا تحریمهایی را برای شرکتهای اروپایی بزرگ و حتی دولتهای مشخصی در اتحادیه اروپا، در نظر بگیرند.
