محسن رنانی در نشست «نقش باورها، ارزش‌ها و سرمایه اجتماعی در حکمرانی آب» با اشاره به اینکه بحران حقیقی ایران، مناقشه هسته‌ای نیست گفت: این مناقشه دیر یا زود حل خواهد شد و آمریکا هم هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و بحران عربستان هم مشکلی برای ایران ایجاد نخواهد کرد.
وی افزود:اما بحران آب ایران را خواهد بلعید و امنیت ملی ما تهدید خواهد کرد. امروز میدان واقعی جنگ ما، در حوزه آب است. بحران آب در آستانه ورود به زیست اجتماعی در کشور است.
*مردم در مسئله ایجاد بحران برای آب متهم نیستند
وی خاطر نشان کرد: مردم در مسئله بحران آب متهم نیستند بلکه آنها قربانی سیاستهای غلط سیاستگذاران و حکمرانی اشتباه نظام تدبیر در حوزه آب شده‌اند و اکنون حق نداریم آنها را متهم کنیم.
رنانی با اشاره به سهم اندک مردم در ایجاد بحران آب، افزود: سیاستگذاران از مردم می‌خواهند که الگوی مصرف خود را اصلاح و فرهنگ مصرفی خود را تغییر دهند.
*مردم ایران فرهنگ مصرف درست آب را بلد بوده‌اند
رنانی ادامه داد: مردم ایران فرهنگ مصرف درست آب را بلد بوده‌اند، چرا که توانسته‌اند سه هزار سال با اقلیم خشک و کم آب ایران کنار بیایند و تعادلی پایدار بین زیست اقتصادی و اجتماعی خود با طبیعت ایجاد کنند.
*سیاستمداران با خطاهای فاحش ما را به بحران آب رسانده اند
وی گفت: اما این بحرانی که اکنون در حوزه آب پدیدار شده و گرفتار آن شده ایم و ناشی از حکمرانی غلط در این 30 سال بوده است و سیاستمداران با خطاهای فاحش ما را به بحران رسانده اند و حالا هم انگشت اتهام را به سوی جامعه دراز کرده‌اند.
وی تاکید کرد: آمارها نشان میدهد که میزان بارش‌ها در 30 سال اخیر کاهش چشمگیر نداشته است، بنابراین بحران کنونی بحران حاصل از یک نظام تدبیر ناتوان و ناکارآمدی در حکمرانی است که ظرفیت و تجربه فرهنگی سه هزار ساله کشور در حوزه الگوی مصرف آب را بر باد داده است.
وی درپاسخ به کسانی که می‌گویند باید فرهنگ مصرفی مردم اصلاح شود و باید در حوزه آب کار فرهنگی کرد، وضعیت منابع آب ایران را به بیماری تشبیه کرد که در مرحله تشنج و نزدیک به کما قرار دارد، اما پزشکان برای چنین بیماری تغییر رژیم تغذیه تجویز میکنند.
رنانی گفت: جنگ پراکنده آب در ایران هم اکنون به گونه خزنده و آرام شروع شده و فقط اخبار آن منتشر نمی‌شود،در حال حاضر این جنگ به صورت پراکنده رخ میدهد اما تا پنج سال آینده شاهد جنگ فراگیر آب در داخل شهرها و بین مناطق و استانها خواهیم بود.
به گفته وی، این آن خطری است که امنیت ما را تهدید میکند و سیاستمداران چشم خود را به روی آن بسته اند.
*اگر مردم 50 درصد مصرف آب خود را کاهش دهند، در منابع آب کشور فقط سه درصد صرفه‌جویی خواهد شد
وی با اشاره به اینکه 92 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف میشود، عنوان کرد: با توجه به سهم شش درصدی آب شرب و سهم دو درصدی صنعت از منابع آب کشور، اگر مردم حتی 50 درصد میزان مصرف آب خود را هم کاهش دهند، در کل منابع آب کشور فقط سه درصد صرفه‌جویی خواهد شد.
*بحران آب ربطی به فرهنگ مصرفی مردم ندارد
وی افزود:پس بحران آب ربطی به فرهنگ مصرفی مردم ندارد، البته فرهنگ مصرفی مردم باید اصلاح شود اما ریشه بحران جای دیگری است.
وی مقصر اصلی مشکلات فعلی کشور در بخش آب را حکمرانان دانست و تاکید کرد: برای حل مشکل آب به جای آنکه بر اصلاحات در سطوح بنیادین و زیرین فرهنگی تاکید کنیم که بسیار زمان‌بر و دیر اثر است، باید اصلاحات را به سرعت از سطوح بالاتر یعنی از حکمرانی و از تخصیص منابع آغاز کنیم.
*حکمرانان بحران آب را کتمان و گفت‌وگوی فراگیر در مورد بحران آب را آغاز نمی‌کنند
وی با اشاره به اینکه مسئولان هنوز بحران را باور نکرده‌اند، گفت: در گذشته با شیوه غلط حکمرانی در حوزه آب، تعادل زیستی چندهزار ساله اقلیم ایران به هم خورد، حالا هم دوباره به جای بازگشت به روشهای عقلانی و شفاف،باز حکمرانان ما شیوه غلط دیگری را در پیش گرفته‌اند و آن این است که موضوع بحران آب را کتمان میکنند و گفت‌وگوی فراگیر در مورد بحران آب را آغاز نمی‌کنند.
رنانی مهمترین نقطه آسیب‌پذیری نظام سیاسی کشور را بحران آب اعلام کرد و افزود: در گذشته تصور می‌کردم که ممکن است روزی ایران درگیر جنگ با یک کشور خارجی شود و از آن ناحیه آسیب ببیند و بعدها گمان من بر این بود که احتمالا ما به سوی یک جنگ مذهبی می رویم اما امروز معتقدم اگر برای بحران آب تدبیر عاجلی اندیشیده نشود، جنگ آب به صورت خانه به خانه و منطقه به منطقه سراسر کشور را فرا خواهد گرفت.
این استاد دانشگاه اصفهان گفت: مدت زیادی است تلاش میکنیم جلسات گفت‌وگوی کارشناسی بین کارشناسان آب چند استان همجوار برگزار کنیم اما کارشناسان برخی استانها حاضر نیستند به استان دیگر بیایند چرا که احتمال پرخاشگری و درگیری می‌دهند.
وی بر این باور است که به خاطر نگرانی‌های غیر واقعی اجازه نمی‌دهند گفتمان واقعی در زمینه آب شکل بگیرد و آنچه امروز رخ میدهد، بیشتر در حد موعظه و توصیه است.
رنانی تاکید کرد: در حال حاضر حکمرانان، به نحوی مسایل آب را مدیریت میکنند که گویی هیچ مشکل جدی وجود ندارد و یک اشکالات اندکی هست که به زودی با تدبیر آنان حل میشود و آنها قصد دارند پیامدهای خطرناک یک شیوه غلط مدیریتی گذشته را به شیوه غلط دیگری لاپوشانی کنند.
استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان ادامه داد: برای مثال چند ماهی است که دولت قصد دارد یارانه 10 میلیون نفر از افراد بی‌نیاز را قطع کند اما جرات چنین کاری را ندارد و هر کدام از وزارتخانه ها اجرای آن را به دیگری احاله میکنند.
وی افزود:این یکی از آن نمونه‌های ناتوانی و عدم قاطعیت در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی است و در واقع مساله این است که ما در این سالها گرفتار یک توده‌گرایی یا پوپولیسم افراطی هستیم.
وی سفرهای استانی و تصویب قانون در پشت تریبون و قانونگذاری بر اساس هورا کشیدن مردم را مورد انتقاد قرار داد و افزود: تصویب مصوبه‌های قانونی در سفرهای استانی که اطلاعات کافی در دسترس نیست و نظام کارشناسی حضور ندارد و فرصت برای مطالعه و تحلیل مسائل نیست، یکی از مخرب ترین روشهای تصمیم‌گیری است.
رنانی افزود: در مسئله آب کل نظام سیاسی کشور و همه دولت‌های بعد از جنگ در این 30 سال خطا کرده اند و از دولت زمان جنگ گرفته که سیاست جایگزینی واردات را پیگیری می‌کرد تا بعد که بحث خودکفایی گندم و محصولات استراتژیک کشاورزی به عنوان یک استراتژی بلندمدت برای کشور مطرح شد که بر اساس آن بعد اجازه دادیم همه جا گندم کشت شود.
وی اضافه کرد: با این فرض که شاید روزی با دنیا درگیر شویم، به سیاست خودکفایی گندم اصرار ورزیدیم و بعد هم دولت آقای هاشمی در کشور سدهای زیادی ساخت که ناشی از تب توسعه‌گرایی فیزیکی و بدفهمی مفهوم توسعه بود.
*جمعیت کشور بیش از دو برابر شده و تعداد سدها 30 برابر
رنانی با اشاره به اینکه قبل از انقلاب فقط 19 سد در کشور وجود داشت اما اکنون تعداد سدهای کشور به 647 سد در حال بهره‌برداری رسیده است گفت:یعنی با وجودی که جمعیت کشور فقط اندکی بیش از دو برابر شده است، تعداد سدهای کشور بیش از 30 برابر شده‌است.
وی با بیان اینکه این همه سد برای چه می‌خواستیم؟ تصریح کرد:اگر سدهای در دست ساخت کشور را به مجموعه سدهای کشور اضافه کنیم، جمعا یک هزار و 330 سد در ایران ساخته شده یا در حال ساخت است.
*استانی شدن شرکت‌های آب منطقه‌ای زمینه‌ای برای درهم ریزی الگوهای تثبیت شده بهره برداری از آب کشور
وی با اشاره به استانی شدن شرکت‌های آب منطقه‌ای در دولت آقای خاتمی با همکاری مجلس هفتم، این اقدام را زمینه‌ای برای درهم ریزی الگوهای تثبیت شده بهره برداری از آب کشور دانست و گفت: یعنی هر دو جناح، دولت اصلاح طلب خاتمی با مجلس اصولگرا همکاری کردند تا این قانون خطرناک و غیرعقلانی تصویب شد. البته می دانیم که فشار نمایندگان برخی استانها بود اما آیا هیچ عقل منفصلی در این نظام تدبیر نبود که مانع این تصمیم خطا شود.
رنانی ادامه داد: دولت آقای احمدی نژاد هم در سال 89، با تصویب قانونی تحت عنوان تعیین تکلیف چاههای آب فاقد پروانه، راه را برای قانونی شدن و پروانه دار شدن دهها هزار چاه غیرقانونی باز کرد.
وی ادامه داد:بدتر از آن این که آقای احمدی نژاد در سفرهای استانی وعده آب می‌داد تا مردم برایش کف بزنند، همانطور که نفت را در قالب یارانه خرج کرد تا برایش هورا بکشند.
وی گفت: سیاست ما در این 30 سال در حوزه‌های اجتماعی واقتصادی مبتنی بر راضی نگه داشتن مردم به هر قیمتی بوده است و منافع بین نسلی در آن جایی نداشته است.
به اعتقاد این استاد دانشگاه اصفهان گفت: بر اساس اسناد بالادستی توسعه، لازم است فشار جمعیت در استانهایی که با کمبود آب روبه رو هستند کاهش یابد.
به گفته وی، در حالی که امروز حتی استان پر آبی مانند مازندران نیز با مشکل کمبود آب مواجه است و در نتیجه افزایش جمعیت در تعارض با اسناد بالادستی توسعه کشور است.
*تنها راه نجات ایران در بخش آب آن است که مسئولان کشور وجود بحران را بپذیرند
نیروگاه هسته ای بوشهر 1000 مگاواتی هست که از خیلی از سدهای کشور هم ظرفیت تولید برقش پایین تره
فکر کردی حالا انرژی هسته ای قراره معجزه کنه؟
شاید 30 سال دیگه به این حرف برسیم که دیگه دیر شده
ما از انرژی های پاک مثل نور خورشید و باد باید استفاده کنیم.
این جمله باعث شد که مملکت ما به اینجا برسه
مسولان هنوز هم دنباله رو این تفکر هستند
خود شما با کاشت برنج و بزرگترین تولید کننده فولاد در وسط کویر ، هم زاینده رود و هم کارون را بلعیده اید.خوب خودتان قضاوت کنید
و جمعیت طی 40 سال اخیر فقط 2 برابر شده
علت بحران آب برداشت بی رویه زمین داران بزرگ از منابع زیر زمینی آب و صادرات سالانه 30 میلیون تن محصولات جالیزی است.
30 میلیون تن محصولات جالیزی و باغی صادراتی معادل 60 میلیارد متر مکعب اضافه برداشت آب از منابع زیر زمینی توسط کسانی است که جنگل های شمال را ویلا کردند.
مگه کشیدن لوله آب از خزر یا رود ارس چقدر خرج داره
نفت سیاه و گاز از هزاران کیلومتر برای مصارف شهرها و کشورها و قاره ها می کشند ولی ما را برای جنگ با آب که مایع حیات است نگران می کنید
یک راه از هزاران راه دیگر الگو و آموزش مصرف در کشاورزی و صنایع و شرب از مصارف خانگیست
راه گرانترش هم از راه تکنولوژی هسته ای است
100 گفتار یک هزارم کردار نیست
دوست عزیز و کاربلد بزرگترین خطر اقتصادی و ندانم و نادان کاریست .
اتصال دریای خزر به خلیج فارس
و شیرین کردن آب با انرژِ ی خورشیدی
ضمنا باید کشت صنعتی جایگزین کشت سنتی شود.
به هرحال اگر در جایی سیاستهای اشتباهی را دنبال کردیم ، بایست مسیر رو اصلاح کنیم و برگردیم
مثلا در مورد کشاورزی، کشت محصولاتی با مصرف اب بالا و ارزش افزوده کم ، بایست تدریجا کاسته بشه و الگوی متناسب با اقلیم هر منطقه از کشور ، با مطالعه انتخاب بشه
و اما در مورد سدسازی، بایست اشاره کنم که در کشوری مثل چین، با داشتن جمعیتی حدود 15 برابر ایران و مساحتی حدود 6 برابر ایران ، 180 برابر ایران سد ساخته شده . همینطور در کشور آمریکا، با جمعیتی حدود 4 برابر ایران و مساحتی حدود شش برابر ایران، حدودا صدو پنجاه برابر ایران سد ساخته شده
متاسفانه همون عوامزدگی که در همین مطالب دکتر رنانی هم بهش اشاره شده بود ، در اظهار نظراتی که راجع به عوامل بحران اب میشه ، کاملا به چشم میخوره. دوستان عزیز باور کنیم که سد بعنوان یک سازه، آب مصرف نمی کنه . آب رو ذخیره و تنظیم می کنه. نمی دونم چرا موضوعی به این سادگی اصلا بهش توجه نمیشه
بحران آب در ایران هست ، و شکی در اون نیست ولی راجع به عوامل و دلایل بروز این بحران بعضا آدرس غلط داده میشه. نمونه اش اظهار نظرات غیرکارشناسی است که در مورد سدسازی مطرح میشه. سدسازی یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت منابع اب، آنهم در کشوری است که گریبانگیر توزیع نامتقارن زمانی و مکانی بارشه و بعلاوه متوسط بارشهایش کمتر از یک سوم میزان جهانی است.
در توضیح این مطلب بایست به این نکته مهم اشاره بشه که میزان تبخیر اب از دریاچه سدها نسبت به آب تنظیمی و ذخیره شده خیلی کمه ، که این مساله به دلیل عمق زیاد دریاچه( عمدتا ازهفتاد هشتاد متر تا دویست متر) ، نسبت به سطح کمِ آن، می باشد. در واقع درصد ناچیزی(بین یک تا دو درصد) از میزان آب ذخیره و تنظیم شده در سدها، تبخیر میشه.( برخلاف دریاچه ارومیه که عمق 5 متر و سطح خیلی زیاده). که البته بخشی از این میزان تبخیر در حالت عبور طبیعی رودخانه هم اتفاق میفته. مضافا اینکه تبخیر منجر به بهبود شرایط اقلیمی و میکروکلیما در منطقه مربوطه میشه
خلاصه اینکه اگر به وجود بحران آب معتقدیم، که هستیم ، حتما بایست در کنار مدیریت مصرف (خصوصا در حوزه کشاورزی) ، ابزارهای کنترل و مدیریت منابع آب(ازجمله سدهای مطالعه شده و البته دارای توجیه فنی اقتصادی) را تقویت و توسعه بدهیم، نه اینکه با مباحث غیر کارشناسی و صرفاَ احساسی، خودمون رو خلع سلاح کنیم.
همانطور که اعلام شده و اعلام کرده بودند بخش کشاورزی بیش از 90% آب کشور را می بلعد . طرح بهینه تجربی و تحقیقی و علمی ثابت شده اینه که کشاورزی سنتی میرآبی حذف و جای خود را به کشاورزی مکانیزه ومدرن بدهد تا مصرف آب در این بخش زیر 20% برسد . متاسفانه دولتها حاضرند میلیاردها یارانه نقدی و غیر نقدی روی همه چیز بدهند جز وام و یارانه به بخش مدرن سازی کشاورزی . در حال حاضر قریب به 3 ساله وام کشاورزی یا داده نمیشه و با محدودیت بسیار و الان سود 18% و پس از طی مراحل بسیار بسیار سخت اعطا میشه که اگه این روند همینطور ادامه داشته باشه تا 1000 سال دیگه کشاورزی ما مدرن نخواهد شد .
نمونه عینی بنده که قصد ایجاد یک واحد گلخانه 4000 متری در فاز 2 شهرک گلخانه ای آوه شهرستان ساوه را دارم . قریب دوساله با وجود تکمیل و ارائه تمام مدارک و وثایق بانکی تا 3برابر مبلغ وام درخواستی هنوز هیج وامی دریافت نکرده ام . از همه مهمتر دراین دوساله با اینکه حتی بنده می خواهم با هزینه شخصی شروع به ساخت نمایم ، جهاد کشاورزی با درخواست تغییر کاربری از کشاورزی به گلخانه هم به خاطر برخی مسائل امتناع میکند . جهت استحضار عرض می کنم که متاسفانه فرامین مربوط به اقتصاد مقاومتی ، خودکفایی و بهینه سازی مصرف آب در کشور به هیچوجه در نظامهای بانکی و ادارات دولتی توجه نمی شود وهمین می شود که بحران آب به جنگ آب منجر میشود .
روشهای استفاده از آب دریا و یا انتقال آب و یا شیرین کن هسته ای !!! با توجه به هزینه های آن در حد خیال پردازی است .
اصلاح روشهای آبیاری کشاورزی روش میان مدت حل مشکل آب است. حل دراز مدت مشکل کم آبی تولید آب است. اگر کشور سالانه تمام بودجه تحقیقات را به این امر هم اختصاص دهد با کم است. ما باید به آخرین تکنولوژی تولید آب و یا تبدیل آب دست پبدا کنیم. متاسفانه در این زمینه خیلی عقبیم.