مربياني که در حسرت تيم‌ملي سوختند

 مجيد جلالي، ادعا دارد لياقتش را داشته در يک مقطع زماني سکان هدايت تيم‌ملي را بر عهده گيرد.

تاريخ فوتبال ايران شاهد حضور بسياري از مربيان برتر خود در رأس هرم فني تيم‌ملي بوده است، مربياني که اکثرا لياقت اين کرسي را هم داشته و براساس موفقيت‌هاي قديمي خود به اين صندلي جلوس کرده‌اند. مرداني چون صدقياني، حسين فکري، دهداري، رنجبر، بياتي، مهاجراني، حسن حبيبي، علي پروين، پورحيدري، قلعه‌نويي، قطبي و دايي سرمربي تيم‌ملي شدند.

اما در اين بين، مربياني هم بوده‌اند که در حسرت هدايت تيم‌ملي ماندند. مربياني که حتي در مواقعي خواست عمومي هم حضور آنها در تيم‌ملي بوده است، چهره‌هايي مثل ناصر حجازي در دهه 1370 که البته اين آرزو را به گور برد.

علي دانايي فر
مرحوم علي دانايي فر، اولين لايق دورمانده از تيم‌ملي بود، باوجود او تاج بارها قهرمان مسابقات مختلف شد. وقتي دانايي فر به تيم‌هايي مثل شعاع و نادر پيوست اين تيم‌ها قهرماني را به‌جاي تاج به دست آوردند. دانايي فر در دهه 30 و 40 به فعاليت مشغول بود، کسي که مي‌شود او را بنيانگذار فني استقلال امروز ناميد.

اوفارل به‌جاي راجرز
در سال‌هاي 48 تا 52، تيم‌هاي پيکان و پرسپوليس با يک مربي انگليسي به نام «آلن راجرز» تحولي شگرف در فوتبال ايران ايجاد کردند، راجرز مي‌توانست مربي تيم‌ملي باشد اما حساسيت پرسپوليس و استقلال و انتصاب راجرز به سرخ‌ها باعث شد که جاي راجرز، فرانک اوفارل وارد حريف فوتبال ايران شود.

ابوطالب دور از تيم‌ملي
امير ابوطالب، يک مربي نوگرا بود، شايد پرويز ابوطالب را بتوان از برادر بزرگتر خانواده معروف‌تر دانست اما امير ابوطالب، چه در رشد اوليه فوتباليست‌هاي راه‌آهن و چه در قدرت دادن به تيم‌هاي متوسط راه‌آهن و در دهه 60 دارايي مردي موفق بود. همه رژيم بازيکن سازي راه‌آهن در دهه 40 و 50 را اگر مدد نوعي در سطح اوليه تنظيم مي‌کرد که ابوطالب در نسل قهرماني مي‌پروراند دارايي 66 و 67 او را کمتر کسي از ياد مي‌برد. در آن سال‌ها هدايت تيم‌ملي با مرحوم دهداري بود.

عمونصي خودش هم نمي‌خواست!
در سال‌هاي 58 تا 63، مرداني چون هوشنگ قاسمي، بيوک وطنخواه، کاظم رحيمي، ناصر ابراهيمي و محراب شاهرخي سرمربي شاهين بودند اما همه‌کاره واقعي تيم، نصرالله عبداللهي بود که وقتي در سال 64 خود، فوتبال را کنار گذاشته و سرمربي شد، تيمي بزرگ با حضور محمودي، اردستاني، محرمي، شکورزاده، معمار، قلعه‌نويي، ضيايي، پازوکي، کريم باوي، يکه، سائلي، قاسم موافق و سلطاني فر در کنار محمد صادقي و دينورزاده باتجربه آفريد که پشت همه را لرزاند. عبداللهي در سال‌هاي 73 و 74، استقلال و سايپا را هدايت کرد. البته خود عبداللهي هم چندان علاقه‌اي به حفظ موقعيت سرمربيگري‌اش نداشت. درنهايت سرپرست استقلال شد.

آقافيروز، دم در تيم‌ملي ماند
فيروز کريمي مربي خوش‌شانسي بود. وقتي در يک بازي تدارکاتي سال 68 و قبل از شروع فصل، فيروز کريمي مدافع 35 ساله تيم پاس که بين 16 تيم 67، چهاردهم شده بود، سوتي داد، او را کنار گذاشته و براي آنکه سنگ قلابش کنند دستياري مناجاتي، سرمربي تيم را به او دادند.
مناجاتي در بهار 68 سرمربي تيم‌ملي و کريمي مربي پاس شد. کريمي باهوش 2 سال در پاس کارکرد و از سال سوم، قهرماني در ليگ و آسيا را تجربه کرد، او از تيم گذشته پاس، امري ـ استيلي و حکيم زاده را حفظ کرد و با جذب خاکپور، غلامپور، نوآموز، گروسي، رضايي منش، مديرروستا يکي از قدرتمندترين مجموعه‌هاي تاريخ پاس را ساخت. فيروز کريمي، بعدها تيم‌هايش را بارها مدعي قهرماني کرد و هيچ‌گاه حتي او را از بغل تيم‌ملي نوجوانان عبور ندادند، البته او در آذر سال 74، 2جلسه در محل وقت فدراسيون (ورزشگاه شيرودي) با مصطفوي، رئيس وقت فدراسيون براي هدايت تيم‌ملي مذاکره کرد اما به علت شرايط به فوتبال ملي در آن مقطع، مسووليت را نپذيرفت.

حيف از ناصرخان
مرحوم ناصر حجازي براي آنکه در سال‌هاي مياني دهه 70 مربي تيم‌ملي شود هيچ کم نداشت. بازيکن و کاپيتان سابق تيم‌ملي بود، بين مردم و 2 طيف تماشاگر رنگي فوتبال بهره‌مند از محبوبيت و وجاهت بود و بالاخره با تيم‌هايي چون محمدان بنگلادش، شهرداري کرمان، بانک تجارت تهران، سپاهان و ماشين‌سازي خوب کارکرده و اين تيم‌ها را به بهترين شرايط وقت در مقاطع مورد اشاره رهنمون ساخته بود، حجازي در سال 76، استقلال را هم قهرمان ليگ کرد. ناصر حجازي زماني مي‌توانست سرمربي تيم‌ملي شود که فوتبال ايران از سر ترس مربيان داخلي، سکان تيم‌ملي فوتبال را به دست مايلي‌کهن سپرده بود. درجايي که هدايت تيم‌هاي ملي بزرگسالان و اميدها، دست مايلي‌کهن، استانکو، پورحيدري، انور عبدويچ، يورگن گده و ... بود، حق حجازي کمتر از يکي، دو سال کار در يکي از اين تيم‌ها نبود .

... و مجيد جلالي
او در سال 82 با يکي از پرستاره‌ترين تيم‌هاي باشگاهي تاريخ فوتبال ايران، تيمي که نيما نکيسا، رودباريان، هاشمي نسب، رهبري‌فر، نکونام، خداداد عزيزي، محمد نصرتي، هادي شکوري، رسول خطيبي، ابوالقاسم پور، ايمان رزاقي، آرش برهاني، علي جانملکي، رضا ترابيان، عباس آقايي و ... را داشت، قهرمان ليگ شد.

اين تنها افتخار بزرگ و قهرماني آقا مجيد در ليگ برتر است . جلالي، جزو مربيان پرافتخار فوتبال ما نيست و بيشتر به علت بهره‌مندي از علم روز فوتبال که به آن مشهور شده شناخته مي‌شود ولي فعاليت او تيم‌هايي چون نوجوانان و جوانان ملي، شهيد قندي يزد، سايپا، استقلال اهواز، فولاد به عنوان خاصي منجر نشده. البته او در زماني که با پاس قهرمان شد هم هدايت تيم ملي با برانکو ايوانکوويچ بود اگرچه آقا مجيد جدا دوست داشت جاي او سرمربي تيم ملي باشد ...

منبع : ورزش سه