اطلاعات قابل توجه درمورد گروه‌های چپ در ۱۳۶۰: حزب توده در ساختار قدرت و برخی سازمان‌ها مثل بنیاد مستضعفان افرادی دارد / هدف فدائیان اکثریت تقویت پتانسیل ضدامپریالیستی ایران است / حزب توده بیش از ۳۰ هزار عضو دارد؛ مرکز اصلی نفوذش تهران و آبادان است

سرویس تاریخ «انتخاب»: «اندیشکده وودرو ویلسون» ۳۱ سند وزارت امنیت آلمان شرقی (اشتازی) را در مورد فعالیت‌های کمونیستی و ضدکمونیستی در ایران در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ منتشر کرده است که عمدتا متمرکز بر حزب توده است. «انتخاب» به صورت روزانه این اسناد را منتشر می کند.

به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه ترجمه ی چهاردهمین سند وزارت امنیت آلمان شرقی درباره ایران، آمده است:

اطلاعات درباره فعالیت سازمان‎های چپ گرا در ایران

تاریخ: 4 می 1981 (دوشنبه، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۶۰)

اطلاعات زیر مربوط به راهبرد و تاکتیک‌های گروه های چپگرا در ایران است. فعالیتها و اختلاف نظرهای میان آنها مبتنی بر برداشت های داخلی است.

نیروهای چپ که مداخله فعالی در سقوط شاه داشته اند اکنون مجبور به مخالفت با ایجاد یک ساختار مرکزی قدرت توسط غیرنظامیان روحانی شده اند. حلقه های حاکم با احساسات مذهبی و گرایش های ضدکمونیستی به آنها حمله می کنند. نیروهای اصلی جنبش چپگرا در ایران عبارتند از حزب توده، چریک های فدایی خلق و مجاهدین خلق. سازمان مسلمانان مبارز تحت هدایت حبیب الله پیمان هم گرایش های فزاینده چپ گرایی از خود نشان می دهد. در عین حال چند سازمان شبه چپگرا، چپ گرای افراطی و مارکسیستی هم وجود دارند.

بیشتر بخوانید:

هدف اصلی حزب توده در فاز کنونی جدال برای ایجاد یک جبهه خلق متحد با مبانی ضدامپریالیستی و دموکراتیک است. به عنوان اصلی ترین فرض برای این رسیدن به این هدف و تضمین رسیدن به شرایط حقوقی مناسب برای مبارزه، حزب توده شدیدا روی حمایت ..... و .... علیه تمامی تلاش های امپریالیسم و واکنش های داخلی برای تضعیف قدرت ضدامپریالیستی انقلاب ایران حساب می کند.

این حزب در حال حاضر بیش از 30 هزار عضو و همراه دارد. اصلی ترین مرکز نفوذ آنها در تهران، آبادان، مناطق اطراف گیلان، مازنداران و کردستان است. در آذربایجان این حزب هنوز نتوانسته است [سنگرهایی] را که قبلا از دست داده دوباره به دست آورد. همکاری نزدیک با جریان اکثریت فداییان خلق تاثیر مثبتی بر توانمندی های حزب توده داشته است.

حزب نماینده هایی در ساختار قدرت و در برخی سازمان ها (مانند بنیاد مستضعفان) دارد که از زمان انقلاب تشکیل شده اند. یک نمود افزایش تاثیرات حزب در میان کارگران بویژه درتهران از طریق «اتحادیه های خلق دموکراتیک ایران» ایجاد می شود. حزب چند نشریه منتشر می کند که شناخته شده ترین آنها ارگان اصلی آنها «مردم» است که تا همین اواخر بصورت منظم منتشر می شد.

با وجود موفقیت های خاص در کار در میان توده ها، به دلیل گرایش های ضدکمونیستی و اتهام انفعال در زمان شاه، برای حزب دشوار است که از حمایت بخش گسترده ای از جامعه برخوردار شود. روابط پرتنش میان حزب توده و مجاهدین خلق تاثیرات منفی در این زمینه بویژه در میان جوانان گذاشته است. تلاشهای اخیر نیروهای حامی [حکومت] برای حذف حزب توده و ارتباط دادن آن به نیروهای افراطی چپگرا تا کنون موفقیت آمیز نبوده است. از نظر حملات متقابل به حزب، شامل اشکال مبارزه نیمه قانونی و غیرقانونی می شود.

جریان موسوم به اکثریت در چریک های فدایی های خلق که در سال 1980 به دلیل اختلاف درباره راهبردها و تاکتیک های سازمان، تشکیل شد، توانست سلطه خود بر جریان اقلیت و اشرف دهقانی را تکمیل کند. اعلام مبارزه مسلحانه علیه حکومت [امام] خمینی توسط این جریان از حمایت گسترده ای در میان مردم برخوردار نیست. جریان اکثریت که همکاری نزدیکی با حزب توده دارد، هدفش تقویت پتانسیل ضدامپریالیستی حکومت کنونی و گسترش مبانی سازمان در میان طبقه کارگر است. هردوی این موارد هم قرار است جزو موضوعات اصلی اولین کنگره حزب باشند.