صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۰۲ دی ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۸۴۰۱۲۲
تاریخ انتشار: ۱۸ : ۰۰ - ۰۲ دی ۱۴۰۳
یادداشت‌های اسدالله علم: شاهنشاه همیشه می‌فرمایند کاش درگیری آمریکایی‌ها در این جبهه‌های جنوب شرقی آسیا نبود، قدری جلوی روس‌ها در خاورمیانه در می‌آمدند من عرض میکنم جنبه بد مداخلات ناروای سابق آنها را هم فراموش نفرمایید. به هر حال وضع عجیبی است. خدا به خیر بگذراند خیلی بوی باروت به مشام میرسد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

 

«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.

 

 ۶ تیر ۱۳۴۹ تا سه شنبه ۹ تیر ۱۳۴۹: با تمهید مقدمات مفصل ترتیب داده بودم که این سه روز را با دوستم و چند نفر از رفقای نزدیک مثل دکتر علینقی کنی سلیمانی نماینده بیرجند محمد اخوی و آرام وزیر سابق امور خارجه به دره لار برای ماهیگیری برویم و دور از گرما و غوغای شهر به استراحت بپردازیم و جان تازه بگیریم و شاید وزنی اضافه کنم. من کم وزن underweight هستم و اطباء میگویند خوب نیست. اصولاً استعداد چاق شدن ندارم به هر صورت: 

هزار نقش برآرد زمانه و نبود/ یکی چنان که در آیینه تصور ماست 

روز شنبه با کمال خوشوقتی حرکت کردیم بسیار خوب بود شب هم خوش گذشت. صبح یکشنبه هم خوب بود ولی بعد از ظهر من دچار تب و سرماخوردگی شدید شدم به طوری که صبح دوشنبه ناچار با هلیکوپتر من به تهران برگشتم و تا امروز که صبح چهارشنبه است و این یادداشت‌ها را در رختخواب مینویسم گرفتار بودم رفته بودم که شاید یک کیلو اضافه کنم دو کیلو کم کردم ۶۱ کیلو بودم شدم ۲.۵۹ ولی، چون به تقدیر خدا معتقدم باکی ندارم در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر اوست. 

وقتی هم برگشتم با حالت تب بسیار ناراحت شدم، زیرا شاهنشاه که کاخ مرمر را که ملیون‌ها تومان ارزش دارد وقف به شهر تهران فرموده اند - و واقعاً باید به اندازه شاه در یادل بود که چنین گذشتی کرد نمیدانم به چه مناسبت از این که تبلیغ درباره آن کم یا بد شده است عصبانی شده بودند و به من اعتراض فرمودند. عرض کردم: اصولاً این کار آن قدر اصالت و عظمت دارد که احتیاج به هیچ گونه تبلیغی نیست. ولی به هر صورت از ناراحتی شاه ناراحت شدم. 

اما در دنیا این چند روزه اتفاقات مهمی افتاده است. اول این که سر تاریخ معین - ۲۸ ژوئن - سربازان آمریکائی از کامبوج خارج شدند دست شما درد نکند! اگر نمی‌خواستی کار را به آخر برسانی چرا رفتی؟ برای این که از محبوبیت خودت در داخل آمریکا می‌ترسی، سربازان را عقب میکشی؟ وای بر این دولت مردی ... شاهنشاه همیشه می‌فرمایند کاش درگیری آمریکایی‌ها در این جبهه‌های جنوب شرقی آسیا نبود، قدری جلوی روس‌ها در خاورمیانه در می‌آمدند من عرض میکنم جنبه بد مداخلات ناروای سابق آنها را هم فراموش نفرمایید. به هر حال وضع عجیبی است. خدا به خیر بگذراند خیلی بوی باروت به مشام میرسد. 

امروز ویزیت رسمی شاهنشاه از دو کشور فنلاند و رومانی خاتمه یافت و شاهنشاه به سلامتی به هلند رفتند. در رومانی استقبال عجیبی از شاهنشاه شد که مایه افتخار هر ایرانی باید باشد. به این سبب که ویزیت شاه ایران را رومانی‌ها یک تظاهر به استقلال و رهایی از یوغ مسکو برای خود میدانند چنان که مثلاً ویزیت پرزیدنت نیکسون از رومانی برای آنها این اثر را داشت. 

امروز حالم بهتر است. در منزل ماندم.