خاطرات بولتون: می‌خواستیم به دو پایگاه [در ایران]حمله کنیم؛ تلفات احتمالی حداکثر صد نفر می‌شد / ترامپ گفته بود؛ ازش [این ایده]خوشم نمی‌آید؛ می‌خوام جلوی آن‌ها را بگیرم، نمی‌خواهم صد و پنجاه نفر بمیرند / دانفورد گفت؛ او با توئیت‌هایش قصد دارد به ایرانی‌ها بگوید تا وقتی که به آمریکایی‌ها آسیبی نزنید، می‌توانید هر کاری دلتان می‌خواهد بکنید

سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد»، خاطرات کاخ سفید از زبان جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا در دوران ترامپ است. او سابقه معاون وزارت خارجه و نمایندگی آمریکا در سازمان ملل را در دوران جورج بوش پسر نیز در سابقه دارد. بولتون که با رویکردهای ستیزه جویانه در حوزه سیاست خارجی شناخته می‌شود، 372 بار در کتاب خود به ایران اشاره کرده است. این کتاب توسط انتشارات های امیرکبیر و مهراندیش با ترجمه های مختلفی به چاپ رسیده است. «انتخاب» روزانه بخش هایی از این کتاب را منتشر خواهد کرد.

تحریم‌ها دارند اثر می‌کنند و ما تحریم‌های بیشتری شب گذشته تعیین کردیم. ایران هرگز نمی‌تواند به سلاح هسته‌ای برسد نه علیه آمریکا و نه علیه دنیا. با خودم گفتم اگر او می‌خواهد چنین چیز احمقانه‌ای را منتشر، کند من که باشم که بخواهم جلویش را بگیرم؟ معتقد بودم بعد از آن توییت‌ها مردم به خوبی می‌فهمند که اوضاع از چه قرار بوده است. در میان گذاشتن این‌ها با مردم بسیار دردناک بود اما برای این که ترامپ بیش از این دست خودش را جلوی مردم رو نکند واقعاً کاری نمی‌شد کرد.

به دانفورد زنگ زدم تا روایت او را از آنچه رخ داده بود بشنوم او گفت دیشب تا ساعت یک صبح بیدار بوده و سعی می‌کرده موضوع «تلفات» را دنبال کند تا اگر ترامپ صبح جمعه نظرش را دوباره تغییر داد آماده باشد. دانفورد خوشحال نبود. او گفت ترامپ عملاً در طول جلسه اتاق وضعیت او را سست نهاد خوانده چون فکر می‌کرده گزینه‌های هدف دانفورد «زیادی کوچک» هستند و بعد خودش کلاً عملیات تلافی را لغو کرده چون زیادی بزرگ بوده نکته خوبی بود. درباره آمار تلفات دانفورد گفت بعد از جلسهٔ اتاق، وضعیت وکلای پنتاگون پرسیده بودند تعداد کشته‌های احتمالی ایران چند نفر خواهد بود. دانفورد گفته بود: «ما نمی‌دانیم و این همان چیزی بود که در اتاق وضعیت گفته بود.

 بعد وکلا سراغ یک جدول سازمانی رفته بودند که الگوی تلفات در چنین اهدافی را نشان می‌داد و به عبارتی به این نتیجه رسیده بودند که تعداد تلفات به ازای هر حمله پنجاه نفر خواهد بود. دانفورد گفت «همه ش کار وکیلا بوده یعنی هیچ کس با توانایی و مسئولیت فرماندهی یا جنگیدن در این «برآورد» نقشی نداشته است دانفورد گفت ساعت ۷ عصر ترامپ زنگ‌زده بود تا به او بگوید که شنیده صدو پنجاه ایرانی در این عملیات می‌میرند، دانفورد گفت در جواب ترامپ گفته است: «نه، صدوپنجاه نفر درست نیست. »

 دانفورد گفت اولاً ما می‌خواستیم به دو پایگاه حمله کنیم نه سه پایگاه، چون یکی از پایگاه‌ها قبلاً جمع‌آوری و منتقل شده بود و ما نمی‌دانستیم محل جدیدش کجاست. این یعنی تلفات احتمالی حتی با برآورد وکلا حداکثر صد نفر می‌شد. درباره دو پایگاه باقیمانده دانفورد گفت ارزیابی می‌کند حداکثر پنجاه نفر در هر سایت کشته شوند و تلاش کرده بود این را برای ترامپ توضیح دهد که در نیمه شب به وقت ایران تعداد افراد حاضر در سایت احتمالاً کم‌تر خواهد بود.

او نتوانسته بیش‌تر از این حرف بزند، چون ترامپ گفته بود: ازش خوشم نمی‌آد. اونا هیچ کدوم از آدمای ما رو نکشتن می‌خوام جلوش رو بگیرم نه نمی‌خوام صدو پنجاه نفر بمیرن بعد من برای دانفورد توضیح دادم که به نظر من وقتی آیزنبرگ با برآورد و کلاً به اتاق بیضی رفته چه اتفاقی افتاده است می‌توانستم دانفورد را تصور کنم که از تعجب آن طرف خط سرش را تکان می‌دهد. او گفت: «من فقط می‌خوام رئیس جمهور مسئولیتش رو گردن بگیره اون دیشب نمی‌خواست گردن بگیره وقتی این اتفاق می‌افته همیشه پیامد‌هایی داره...» بعد دانفورد گفت:  اون توییت‌های امروز صبح اون داره به ایرانیا می‌گه تا وقتی که به آمریکایی‌ها آسیبی نزنید، می‌تونید هر کاری دلتون می‌خواد بکنید. این یعنی اونا می‌تونن هر کاری دلشون خواست بکنن و این دقیقاً درست بود.