پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : استفاده از تفاله قهوه مصرف‌شده برای جایگزینی بخشی از شن و ماسه استفاده شده در بتن، مواد تشکیل‌دهنده آن را قوی‌تر می‌کند و در عین حال می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای از تفاله‌های قهوه در محل دفن زباله را کاهش دهد.
به گزارش نشریه نیوساینتیست، تخمین زده می شود که سالانه ۱۸ میلیون تُن تفاله قهوه در جهان تولید می‌شود که سرنوشت بیشتر آنها به محل دفن زباله ختم می‌شود.
تجزیه آنها در محل دفن زباله گاز متان آزاد می‌کند که اثرش بر گرمایش زمین، ۲۱ برابر قوی‌تر از دی اکسید‌کربن است.
راجیو رویچاند از دانشگاه «آر ام آی تی» در ملبورن استرالیا و همکارانش به این فکر افتادند که برای تفاله‌های قهوه کاربردهای جدید در مصالح ساختمانی پیدا کنند.
پژوهشگران متوجه شدند زمانی که تفاله‌ها را به مدت ۲ ساعت در کوره ۳۵۰ درجه سانتیگرادی و در غیاب اکسیژن حرارت دهند یک ماده زغال‌مانند به نام بیوچار ایجاد می‌شود.
رویچاند می‌گوید افزودن بیوچار ممکن است بتن را قوی‌تر کند، زیرا ساختار مشبکی دارد که رطوبت را به دام می‌اندازد.
او می‌گوید که این ممکن است از خشک شدن بتن از داخل و ایجاد ترک‌های ریز که می‌تواند ساختار آن را تضعیف کند، جلوگیری کند.
جایگزینی ۱۵ درصد شن و ماسه استفاده شده در بتن با بیوچار ، بلوک‌های بتنی تولید می‌کند که ۲۹ درصد از بلوک‌های معمولی قوی‌تر هستند.
محققان تخمین می‌زنند که اگر تمام تفاله‌های قهوه‌ای که هر سال در استرالیا تولید می‌شود به بیوچار تبدیل شود، تقریباً ۲۲ هزار و ۵۰۰ تن خواهد شد.