کتاب تاریخ روابط ایران و آمریکا: اسدالله عَلَم جایگزین امینی شد: بله قربان گوی بی اراده‌ای که در وفاداری به شاه هیچ محدودیتی نمی‌شناخت و دیگر مثل روز روشن بود که ایران به سمت سلطنتی خودکامه حرکت می‌کند. دیپلمات‌های آمریکایی در تهران، انتصاب علم را «نزدیکترین وضعیت به حکمرانی مستقیم شاه توصیف کردند. علم خدمتگزار متعهدی بود و از همان ابتدا هیچ کس تصوری از استقلال نخست وزیر نداشت» و در حقیقت در طول پانزده سال بعدی، نخست وزیران ایران به گونه‌ای رفتار کردند که گویی وظیفۀ آن‌ها عمل به دستور‌های شاه است.