کتاب تاریخ روابط ایران و آمریکا: بنیامین بی اعتنا به نظر وزارت خارجه با نوشتن یادداشتی با لحن عصبانی به زبان انگلیسی، مستقیماً طرف روسی را مخاطب قرار داد و خواستار دست برداشتن و متوقف شدن آن‌ها شد. به این دلیل که زبان بین المللی دیپلماسی آن روزگار فرانسوی بود، نامه بدون آنکه خوانده شود، بازپس فرستاده شد. «بدون شک سفیر روسی آن قدر انگلیسی می‌دانست که متوجه یادداشت بشود». بنیامین عصبانی شد؛ اما واشنگتن متعجب نشده بود. بنیامین توجیه شد که در آینده مشکلاتش را به جای مطرح کردن با روس ها، با دولت ایران در میان بگذارد