یادداشت‌های روزانه‌ی ناصرالدین‌شاه، پنج‌شنبه ۲۸ آذر ۱۲۴۶؛ سوار شدم که بروم شکار، دیدم باد آدم را می‌برد

سرویس تاریخ «انتخاب»؛ باد غریبی می‌آمد، بسیار سرد و تند. رفتیم حمام. از حمام درآمده سوار شدم که بروم شکار، دیدم باد آدم را می‌برد. اسب دوانده رفتم از دماغه‌ی طرف شهرِ دوشان‌تپه بالا آمده، آمدم منزل. ناهار خورده شد، کار زیادی داشتم،‌ الحمدالله گذراندم. طولوزون از شهر آمد، باز رفت؛ چون موچولومیرزا [۱] در کوچه‌ی ارک از اسب زمین خورده پایش عیب کرده، او را معالجه می‌کند. عکاس‌باشی و غیره بودند؛ کاغذِ هبه‌نامه‌ی قاسم‌آباد را حاجی کاظم درآورده است؛ اوقاتش تلخ بود. باد الی شب وزید.

پی‌نوشت:

۱- سلطان‌ احمدمیرزا معروف به موچولومیرزا و ملقب به عضدالدوله پسر چهل‌وهشتم فتحعلی‌شاه و پدر شمس‌الدوله زن ناصرالدین‌شاه بود. وی مولف «تاریخ عضدی» در شرح زندگانی خصوصی فتحعلی‌شاه است. سلطان احمدمیرزا در سال ۱۲۷۵ ق. به جای خانلرمیرزای احتشام‌الدوله برادرزاده‌ی خود حاکم بروجرد شد و در سال ۱۲۸۲ ق. حاکم قزوین شد. (شرح حال رجال ایران، صص ۳۴۸، ۳۴۷ و چهل سال تاریخ ایران، جلد دوم صص ۵۹۷، ۵۹۶)

منبع: منبع: «روزنامه‌ی خاطرات ناصرالدین‌شاه قاجار (از رجب ۱۲۸۴ تا صفر ۱۲۸۷ ق، به انضمام سفرنامه‌های قم، لار، کجور و گیلان)»، به کوشش مجید عبدامین، تهران: دکتر محمود افشار، چاپ نخست، ۱۳۹۷، ص ۲۳.