پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس تاریخ «انتخاب»: به مناسبت سالروز پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل متحد از جانب ایران که در ۲۷ تیر ۱۳۶۷ انجام شد، «انتخاب» متن کامل این قطعنامه را که در روزنامه کیهان، مورخ ۲۸ تیر ۶۷، منتشر شده بود، بازنشر می‌کند:
متن کامل قطعنامه ۵۹۸:
شورای امنیت: قطعنامه ۵۸۲ (۱۹۸۶) خود را مجددا تایید می‌نماید. نسبت به این‌که علی‌رغم درخواست‌های شورا برای آتش‌بس، درگیری بین ایران و عراق با تلفات شدید انسانی و انهدام مادی همچنان ادامه دارد، اظهار نگرانی عمیق می‌نماید.
- از شروع و ادامه درگیری ابراز تاسف می‌نماید.
- از بمباران مراکز صرفا مسکونی، حمله به کشتیرانی بی‌طرف یا هواپیماهای غیرنظامی، نقض بین‌المللی انسانی و دیگر قوانین ناظر بر درگیری مسلحانه و به ویژه استفاده از سلاح‌های شیمیایی بر خلاق اقدامات پروتکل ۱۹۲۵ ژنو ابراز تاسف می‌نماید.
- نسبت به احتمال تشدید و گسترش هرچه بیشتر درگیری اظهار نگرانی عمیق می‌نماید.
- مصمم به خاتمه دادن به تمامی حملات نظامی بین ایران و عراق می‌باشد.
- متقاعد است که می‌باید یک راه‌حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پایدار بین ایران و عراق به دست آید.
- مفاد منشور ملل متحد، به ویژه تعهد کلی دول عضو مبنی بر این‌که اختلافات بین‌المللی خود را از طریق صلح‌آمیز به گونه‌ای حل و فصل نمایند، که صلح و امنیت بین‌المللی و عدالت به مخاطره نیفتند را یادآوری می‌نماید.
- حکم می‌کند که در رابطه با درگیری بین ایران و عراق، نقض صلح حادث شده است. با احترام بر اساس مواد ۳۹ و ۴۰ منشور ملل متحد:
ماده یک: خواستار آن است که به عنوان اولین اقدام، جهت حل و فصل (درگیری) از طریق مذاکره، ایران و عراق یک آتش‌بس فوری را رعایت کرده و به تمامی عملیات نظامی در زمین و دریا و هوا خاتمه داده و تمام نیروهای خود را بدون تاخیر به مرزهای شناخته‌شده بین‌المللی بازگردانند.
ماده دو: از دبیرکل درخواست می‌کند که یک تیم ناظر سازمان ملل را برای بررسی، تایید و نظارت بر آتش‌بس و عقب‌نشینی نیروها، اعزام نماید و همچنین از دبیرکل درخواست می‌نماید با مشورت طرفین درگیر، تدابیر لازم را اتخاذ نموده و گزارش آن را به شورای امنیت ارائه دهد.
ماده سه: مصرانه درخواست می‌کند اسرای جنگی آزاد شده و پس از قطع مخاصمات عملی کنونی، منطبق با کنوانسیون سوم ژنو مورخ ۱۲ اوت ۱۹۴۹ بدون تاخیر به کشور خویش بازگردانده شوند.
ماده چهار: از ایران و عراق می‌خواهد با دبیرکل در اجرای این قطعنامه و تلاش‌های میانجی‌گرانه برای رسیدن به یک راه‌حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه، مورد قبول دو طرف در مورد تمام موضوعات عمده، منطبق با اصول مندرج در منشور ملل متحد همکاری نمایند.
ماده پنج: از تمامی دیگر کشورها می‌خواهد که بیش‌ترین خویشتن‌داری را مبذول داشته و از هرگونه اقدامی که ممکن است به تشدید و گسترش هرچه بیشتر درگیری، منجر شود، احتراز نموده و بدین ترتیب اجرای قطعنامه فعلی را تسهیل نمایند.
ماده شش: از دبیرکل درخواست می‌نماید که با مشورت ایران و عراق، موضوع یک هیات بی‌طرف به منظور تحقیق پیرامون مسئولیت درگیری را بررسی نموده و در اسرع وفت به شورای امنیت گزارش دهند.
ماده هفت: با درک میزان خسارات وارده در خلال درگیری و با درک نیاز به کوشش‌های بازسازی، با کمک‌های مناسب بین‌المللی، پس از خاتمه درگیری، از دبیرکل درخواست می‌کند که هیاتی کارشناسی را برای مطالعه موضوع بازسازی و گزارش به شورای امنیت تعیین نماید.
ماده هشت: از دبیرکل درخواست می‌کند که با مشورت ایران و عراق و دیگر کشورهای منطقه افزایش امنیت و ثبات در منطقه را مورد بررسی قرار دهد.
ماده نه: از دبیر کل درخواست می‌کند که شورای امنیت را در مورد اجرای این قطعنامه مطلع نماید.
ماده ده: مصمم است در صورت لزوم برای در نظر گرفتن اقدامات بیشتر، برای پایبندی به این قطعنامه بار دیگر تشکیل جلسه دهد.