بازفید نیوز: چرا اکثر تماشاگران سریال چرنوبیل  را بیش از حد دوست داشتند؟

 سریال چرنوبیل برای بسیاری از تماشاگران یک تجربه بی نظیر بود، شاید علت این جذابیت را بتوان در ماهیت سریال چرنوبیل دانست. سریالی که اجازه می دهد تماشاگران خود را در عمق فاجعه حس کنند و بدانند لحظاتی که تجربه می کنند در واقعیت نیز رخ داده اند.

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، نگاهی به توییتر نشان می دهد فهرست علاقه مندان به سریال چرنوبیل تا چه حد بلندبالاست. بسیاری از افراد همچنان در مورد سریال توییت می زنند و عکس و خبرهایی در این خصوص منتشر می کنند و افزون بر این ها بازار گردشگری در چرنوبیل نیز بسیار داغ است.

در حال حاضر، تعداد زیادی از مردم جهان به لطف سریال شبکه HBO در مورد فاجعه هسته ای شوروی در سال 1986مطلعند و این موضوع توجه زیادی را به خود جلب کرده است. بی علت نیست که رتبه بندی این سریال به این سرعت بالا رفته و بین بینندگان محبوب شده است و حتی در رتبه بندی تلویزیونی در IMDb نیز رتبه ای قابل توجه به خود اختصاص داده است. بسیاری از بینندگان این سریال پیام توییتری کریگ مازین خالق سریال را به یاد دارند که با یک عکس از چرنوبیل نوشت: "اگر شما از بینندگان سریال چرنوبیل هستید، لطفا به یاد داشته باشید که یک فاجعه وحشتناک رخ داده است و این فاجعه واقعا رخ داده است. ما برای همه قربانیان این حادثه و افرادی که از آن رنج برده اند احترام قائلیم."

جالب است بدانید که اوکراین نسخه ای از فیلمی در مورد چرنوبیل را تقریبا یک دهه پیش به نمایش گذاشت، درواقع مدت ها پیش از این که مازین به فکر خلق این سریال بیفتد.ممکن است مازین امروز حق ساخت فاجعه چرنوبیل را در سال 2019 تثبیت کند، اما هیچ گونه مالکیت بیشتری نسبت به آن ندارد، با این وجود باید قبول کنیم سریال مازین توجهی جهانی را به سمت این فاجعه جذب کرد.

اما همه در مورد سریال چرنوبیل عالی و خوب فکر نمی کنند. از دید برخی منتقدان چرنوبیل، با هر ملاک اندازه گیری، یک شکست غیرمنتظره است. حتی با توجه به استانداردهای سختگیرانه تلویزیون این سریال بسیار خشن شروع می شود و در تلاش است در همان قسمت اول تماشاگر را متوجه سوء مدیریت، انکار، و میل به حفاظت از تصویر ملی  کند. موضوعی که بیش از همه باعث مرگ و میر شد. بازیگران اصلی سریال روس تبار نیستند و  شاید بر همین اساس باشد که اسلوا مالامود، نویسنده آمریکایی در مقاله ای می نویسد چرنوبیل بیشتر یک سریال برای نمایش سبک زندگی غربی است تا یک سریال درباره روسیه. از سوی دیگر روش صحبت کردن نزد گورباچف و استدلال ها و تصمیم گیری ها باعث می شود احساس نکنیم در مورد دهه 80 شوروی سریال مبینیم. مالامود در این خصوص می نویسد: "آیا این واقعا همان شیوه  کار در شوروی است؟ "

ماشا گسن منتقد نیویورک تایمز نیز شکست این سریال را به عنوان یک مستند صادق ناشی از ناکامی ها در شکستن کامل کلیت های کلیشه ای در مورد شوروی می بیند او معتقد است ضعف های دیگر به پرداخت شخصیت ها، نوع شخصیت پردازی و محوریت داستانی مرتبط است که قرار است روایت شود.

چرنوبیل به تماشاچیانش اجازه می دهد در فاجعه و آلودگی آن حضور پیدا کنند ولی آنان را در یک بن بست سخت رها می کند. یکی از دلایلی که باعث علاقه بسیار زیاد مخاطبان به چرنوبیل شد این است که با توجه به تغییرات آب و هوایی، انرژی هسته ای همچنان از گزینه های دولت ها برای جایگزینی با سوخت های فسیلی است. اما واقعیت این است که سوء مدیریت می تواند انرژی هسته ای را به یک کابوس تبدیل کند. در اینجا مثل فیلم جیم جارموش با فانتزی ها روبه رو نیستیم. خبری از زامبی ها و مرده های متحرک نیست اما همه شهر به هم ریخته است. فیلم "مرده ها نمی میرند " جارموش کمدی خشنی است که هیچ شباهتی با چرنوبیل در آن نیست، اما وقتی هر دو فیلم و سریال را میبینید حس می کنید زاده یک نوع تفکرند.

شاید یکی از دلایلی که چرنوبیل به سرعت و آسانی در قلب همه بینندگان نفوذ کرد، شباهتش با واقعیت بود. این شباهت و حس همذات پنداری باعث شد عده زیادی این سریال را دنبال کنند حتی اگر جزئیات زیادی در این سریال با واقعیت تناقض داشت. یکی از چندین صحنه زیبای این مجموعه در قسمت اول رخ می دهد، زمانی که جمعیتی از شهر پریپیت در مجاورت یک پل در زیر ماه درخشان برای تماشای آتش راکتورایستاده اند و موهایشان در باد حرکت می کند و ذره های آلوده مثل برف بر سر و روی آنان میریزد. ما می دانیم با یک صحنه ناراحت کننده رو به رو هستیم اما این صحنه همزمان بسیار زیباست.