داستان تاریخی «لیتل راک ناین» را می دانید؟ + تصاویر

یکی از جالب ترین و از طرفی بزرگ ترین موفقیت سیاهپوستان در تاریخ آمریکا ماجرایی است که بعدها به نام "لیتل راک ناین" مشهور شد.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، تاریخ ایالات متحده برای رسیدن وضعیت فعلی و رفع تبعیض های شدید نسبت به رنگین پوستان مسیری پر فراز و نشیب را طی کرده است. یکی از مهمترین گامهای موفقیت سیاهپوستان برای حذف تبعیض ها ورود دانش آموزان سیاهپوست به مدارس ویژه سفیدپوستان بود.

در سال 1957، یک گروه متشکل از نه دانش آموز سیاه پوست وارد دبیرستان ویژه سفیدپوستان در آرکانزاس شدند. آنها اولین دانش آموزان سیاه پوستی بودند که به مدرسه سفیدپوستان وارد می شدند. این گروه به عنوان لیتل راک ناین شناخته شدند و در روز اول مدرسه، آنها جمعیتی از معترضین عصبانی به سمت آنها فریاد می زدند. به عبارتی دقیق تر جمعیت معترض به لطف گارد ملی کنترل شده بودند و در غیر این صورت ممکن بود اتفاقاتی خطرناک رخ دهد.

در این میان یکی از دانش آموازن به نام الیزابت اکفورد به خاطر عکس هایی که از وی در روزنامه منتشر شد بسیار محبوب و مشهور شد. او در این عکس ها دانش آموزی 15 ساله بود که تلاش می کرد به مدرسه برود. آن هم در حالی که از همه طرف مورد فحاشی و خشونت بود.

دبیرستان مرکزی لیتل راک در سال 1954  با حکم عالی دادگاه توجیه شد که جدا شدن کودکان سیاه و سفید رفتاری اشتباه است اما این روند تا سال 1957 که عملا نخستین گروه از دانش آموزان سیاه پوست وارد مدرسه شدند قطعی نشد. برخی از مقامات دولتی عملا با حکم دادگاه عالی، از جمله فرماندار آرکانزاس، مخالفت کردند.

نه دانشجو برنامه ریزی کرده بودند که با هم وارد مدرسه شوند اما چون خانه اکفورد تلفن نداشت او از بقیه جا ماند و از در جلویی وارد مدرسه شد. همین موضوع باعث شدت گرفتن حملات علیه وی شد. برای دو هفته بعد نه دانش آموز از خانه مطالعه می کردند تا این که شهردار لیتل راک، وودرو ویلسون مان، از رئیس جمهور وقت ایالات متحده؛ آیزنهاور خواست که نیروهای فدرال را برای محافظت از دانش آموزان ارسال کند.

به همین دلیل رئیس جمهور کنترل گارد ملی آرکانزاس را در دست گرفت و سربازان در طول کل سال تحصیلی در آنجا مستقر شدند تا اطمینان حاصل کنند که دانش آموزان سیاهپوست می توانند با خیال راحت وارد مدرسه شوند.فرماندار آرکانزاس در سالهای پس از آن به مبارزه با جداسازی سفیدپوست ها و سیاه پوستان ادامه داد.

جالب است بدانید اکفورد در نهایت با زنی که در یکی از عکس ها سرش فریاد می زد دوستی صمیمانه ای را آغاز کرد و این را می توان از جلوه های جذاب تاریخ دانست.