خطرناک ترین کاربران اینترنت در سال 2018 چه کسانی بودند؟ / از توییت های ترامپ تا هکرهای ولادیمیر پوتین

وایرد نوشت: سال گذشته میلادی را می توان یکی از خطرناک ترین سالها برای امنیت سایبری کاربران دانست. در این سال تعداد حملات سایبری به کاربران به شدت افزایش یافت و باج افزارهای متعددی نیز امنیت کاربران را هدف گرفتند. در سال 2018 گاهی بزرگ ترین تهدیدهای آنلاین از سوی اشخاص و چهره های سیاسی انجام شده و گاهی از سوی هکرها.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، بزرگترین تهدیدهای آنلاین می توانند منجر به بزرگترین تهدیدهای  دنیای واقعی شوند و غیرنظامیان را تحت فشار قرار دهند. در بسیاری از موارد، خطرناک ترین افراد آنلاین نیز در جهان واقعی خطرناک هستند:

دونالد ترامپ

در ژانویه سال 2018، در اوج تنش با کره شمالی، دونالد ترامپ توییت های ناخوشانید می زد، توییت هایی تهاجمی که نشان می داد، رئیس جمهوری ایالات متحده اساسا تمایلی به استفاده از دیپلماسی کلامی ندارد. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم دونالد ترامپ را می توان تنها انسان در زمین دانست که به معنای واقعی کلمه یک جنگ هسته ای را با یک توییت آغاز می کند و اصلا به تبعات توییت های خود  اهمیت نمی دهد. در حالی که تنش با کره شمالی این روزها به حداقل رسیده است، ترامپ باز ههم می تواند با یک توییت همه چیز را به هم بزند. بر اساس تحقیقات فدرال دونالد ترامپ از اینترنت به بدترین شکل ممکن استفاده می کند و ظاهرا پایین ترین سطح آینده نگری را هم در نظر دارد. ترامپ در سال 2018 نشان داده است که برای به هم زدن روابط دیپلماتیک نیازی به لشگر ندارد و با یک توییت 280 کارکتری همه چیز را به هم می زند.

ولادیمیر پوتین

بسیاری از افراد ولادیمیر پوتین را چهره حامی و پشت پرده حملات گسترده هکرهای روس در سراسر جهان طی سال 2018 می دانند. هکرهای روس طی سال 2018 تقریبا در اقصی نقاط جهان داستان ساختند و از المپیک پیونگ یانگ تا ماجرای قطع سراسری برق در ایالات متحده به آنان نسبت داده شد و البته بسیاری، معتقد بودند این هکرها تحت حمایت ولادیمیر پوتین قرار دارند. یکی از مهمترین مواردی که در سال گذشته به پوتین و هکرهای روس نسبت داده شد ماجرای هک سیستم های گسترده صنعتی در اوکراین بود.

مین آونگ هانینگ

فیسبوک بسیار دیرتر از حد انتظار متوجه شد که از پلتفمش برای کشتار و آزار مسلمانان میانمار استفاده می شود، این موضوع از مدتها پیش توسط سازمان ملل متحد مطرح شده بود اما فیبوک به آن بی توجه بود.  مین آونگ هانینگ فرمانده ارشد نیروهای مسلح میانمار یکی از نخستین افرادی است که هر دو حساب کاربری شخصی خود در فیسبوک را به اتهام  گسترش سخنان نفرت پراکن علیه مسلمانان از دست داد. او  یک ارتش سایبری را رهبری می کرد که به طور مخفیانه حداقل 425 صفحه فیس بوک، 17 گروه فیس بوک، 135 حساب فیس بوک و 15 حساب کاربری اینستاگرام را در اخیتار داشت. فیسبوک در آن زمان نوشت: "ما می خواهیم از استفاده از خدمات خود در راستای توسعه تنش های قومی و مذهبی پیشگیری کنیم" بر همین اساس نیز حساب مین آونگ هانینگ بسته می شود.

مارک زاکربرگ

درست ایت که مین آونگ هانینگ و و زیردستانش کسانی بودند که از طریق فیسبوک نسل کشی را ترویج می دادند. اما این بی مبالاتی فیسبوک و مدیر آن مارک زاکربرگ بود که فرصت این بی مبالاتی را در اختیار سوء استفاده گران قرار داد.

همانطور که فیسبوک تلاش های هکرهای روسی برای نفوذ در انتخابات 2016 و یا نقص های امنیتی و ماجرای کمبریج آنالیتیکا را به درستی مدیریت نکرد و همین بی مبالاتی ها باعث شد یک مشکل بزرگ در کارنامه این شرکت برای همیشه ثبت شود و احتمالا تا سال ها در ذهن مخاطبان بماند.

APT10

در سال 2015، ایالات متحده و چین به یک توافق تاریخی دست یافتند: بر اساس این توافق این دو ابرقدرت قول دادند، هک کردن منافع بخش خصوصی یکدیگر را متوقف خواهند کرد و جالب تر این که  به طرز عجیب و غریبی این توافق برای حداقل چند سال کار کرد.اما اکنون مشخص شده که چین به طور کامل هکرها را متوقف نکرده است، گرچه  با وجود  تنش های تجاری بین دو کشور، آتش بس نسبتا قابل قبولی بین هکرهای دو کشور مشاهده می شود. اما چین اقدامات هکری خود را علیه نیروی دریایی ایالات متحده و دیگر نهادهای دولتی افزایش داده است و رهبری اغلب این حملات چینی ها به عهده گروه  APT10 است، یک گروه هک متشکل از نخبگان که نه تنها ایالات متحده، بلکه چندین کشور دیگر را قربانی خود کرده اند.

کریستین پورتر

شاید عجیب باشد که بخواهیم دادستان کل استرالیا یعنی کریستین پورتر را در این فهرست قرار دهیم اما او به عنوان دادستان کل استرالیا، قوانینی را تایید کرده که نه تنها ارزهای دیجیتال را بلکه کلماهیت داده های دیجیتال در سراسر جان را تحت فشار قار می دهد.

قوانین مورد تایید پورتر به مقامات استرالیا حق نفوذ در شرکت های فناوری را می دهد و انان را مجبور می کند تا در پلت فرم پیام های رمزگذاری شده خود حقی برای دخالت دولت استرالیا قائل شوند. قوانین پورتر حتی حق حریم شخصی کاربران برخی شبکه های اجتماعی را هم نقض می کند.

به طور خلاصه، این قانون قانونی است که محافظت از رمزگذاری را برای همه به خطر می اندازد، از غول های فناوری ایالت متحده تا کاربران استرالیایی.

Magekart

هک های کارت اعتباری در سال 2018 بسیار رایج بود و گروههای مختلفی در این زمینه فعالیت می کردند. همه این گروهها با ورود به سایت های مخرب، ساخت درگاههای خطرناک یا هک سیستم های رزرو بلیط هواپیماف سیستم هتل ها و بسیای از سرویس های خدماتی اطلاعات کارت های اعتباری را سرقت می کردند.

یکی از فعال ترین گروه ها، Magekart بود که 6،400 سایت را ت هدف گرفته است. پیش بینی می شود فعالیت های این گروه هکری در سال 2019 نیز پررنگ باشد.