صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۰۲ دی ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۳۶۴۱۲۱
تاریخ انتشار: ۳۷ : ۰۹ - ۱۶ شهريور ۱۳۹۶
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
 
صفحات مجازی پر شده از تبانی ایران با سوریه. افراد از منظر تحلیل‌های شخصی، بدون داشتن اطلاعات درست، اظهارنظر ملی می‌کنند. برخی جلوتر رفته‌اند و اعلام کردند کی‌روش تبانی نکرد اما برخی بازیکنان و اعضای فدراسیون در آن دست داشتند.

اعتماد در ادامه نوشت: توییت‌ها و کپشن‌ها پُر است از ماجراهای دایی‌جان ناپلئون. کار به جایی رسید که حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، نماینده مجلس و عضو کمیسیون امنیت از وزیر ورزش و جوانان در مورد احتمال تبانی در بازی ایران- سوریه توضیح خواست! به باور این نماینده نتیجه به دست آمده در بازی با سوریه به هیچ‌وجه در شأن تیم ملی نبود و این نتیجه با شخصیت حرفه‌ای تیم اول آسیا همخوان نیست.
 
بله آقای نماینده و مردم ایران؛ ما تبانی کردیم. سال‌هاست تبانی می‌کنیم و به روی خودمان نمی‌آوریم. مثل همان پلیسی که به بانوان ایرانی گفت پرچم سوریه را بر دوش بگذارید و بدون دغدغه وارد استادیوم خاطره‌انگیز آزادی شوید.
 
مثل من و هوادارانی که نیامدند تا پاسخ زحمت‌های ملی‌پوشان در این ١٠بازی را در روز آخر بدهند. مثل نماینده زن مجلس که بی‌توجه به زنان ایرانی پشت درهای آزادی مانده، وارد جایگاه ویژه مسوولان شد و بازی را از نزدیک دید. ما سال‌ها پیش تبانی کردیم که روی کاغذ، باشگاه‌ها و فوتبال‌مان را حرفه‌ای و تجاری اعلام کردیم و حالا میلیاردها تومان بدهکاریم و باشگاه‌های‌مان در آستانه حذف از آسیا هستند.
 
ما تبانی کردیم که باشگاهی به‌نام نفت، با میلیاردها بدهی و ساختاری غیرشفاف، در لیگ فوتبال ایران مشغول به فعالیت است. ما دیروز هم تبانی کردیم. آنجا که به حضور بانوان سوری در استادیوم اعتراض کردیم و یادمان نماند این حق همه زنان دنیاست که به ورزشگاه بروند. تبانی‌های ما سال‌هاست رو شده است.
 
برای همین به همه‌چیز مشکوکیم. وقتی با همه توان می‌خواهیم سوریه را در تهران شکست دهیم و نمی‌توانیم، راحت‌ترین کار انگ زدن است. چقدر جذاب است و می‌پسندند و بارها به اشتراک گذاشته می‌شود اگر بنویسیم «تبانی محرز فوتبال ایران با سوریه.» یادمان می‌رود گذشته تیمی را که بی‌دغدغه به جام‌جهانی رفت و خیلی‌ها آنقدر خیال‌شان راحت است که بازی‌های تیم‌ملی را نمی‌بینند.
 
یادمان می‌رود قدر بدانیم. یادمان می‌رود جوگیر نشویم. این خودشیفتگی در اظهارنظر ویران‌کننده است و برای همین اجازه نمی‌دهد سیستم درست کنیم، ساختار درست کنیم، تقسیم کار کنیم، از هم بیاموزیم و همکاری کنیم. به خودمان بیاییم.