پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : این منتقد سینما گفت: اگر مرتضی زنده بود از امثال فیلم "یه حبه قند" و این قبیل مزخرفات مثل فیلمی که به اسکار رفته دفاع نمیکرد او آت و آشغال نمیساخت و در نقد به شدت بیرحم بود؛ میایستاد و یک تنه شمشیر میزد.
مسعود فراستی نیز که در مراسم «روایت یک حقیقت» نگاهی دوباره به زندگی هنری شهید آوینی حضور داشت عنوان کرد: شهید آوینی فردی نبود آنچنان که می نمود. او فرد بسیار با سوادی در زمینه فلسفه و ادبیات بود ولی بینش سیاسی نداشت. پیروزی انقلاب اسلامی ایران آوینی را از یک روشنفکر بی ربط به یک متفکر تمام عیار انقلاب تبدیل کرد.
فراستی گفت: "روایت فتح" بهترین سند مستند سینمای ایران از ابتدای تاریخ تا به امروز است. مرتضی آوینی زنده است و تا به امرو هم زنده است. او نیاز دیروز بود و نیاز امروز هم است.
وی افزود: او فرد بسیار منحصر به فردی بود. شهید آوینی از نظر فرهنگ و خصوصیات شخصی هم منحصر به فرد بود. او در زمینه فرهنگ 30 سال اخیر هم کاملا منحصر به فرد بود. حرف های او تازه، رو به جلو، برای خود او و سوال برانگیز است.
فراستی ادامه داد: آوینی در حوزه نقد به شدت بی رحم بود. درمورد "محسن مخملباف" دو نقد من و شهید آوینی نوشتیم. هردو نقدهای بی رحمانه ای است. اما نقد شهید آوینی از نقد من بسیار بدتر است.
وی اضافه کرد: من سال بعد در هیچ مراسمی که برای شهید آوینی برگزار می شود شرکت نخواهم کرد مگر اینکه حرف جدیدی برای زدن داشته باشم.
این منتقد سینما گفت: اگر شهید آوینی امروز زنده بود اصلا این سریال مزخرفی که بهروز افخمی تعریف کرد را نمی ساخت و از آن تعریف نمی کرد. اگر مرتضی زنده بود از فیلم «یه حبه قند» و این قبیل مزخرفات دفاع نمی کرد. اگر مرتضی زنده بود از این مزخرفی که به اسکار رفته دفاع نمی کرد.
وی تأکید داشت: اگر مرتضی زنده بود می ایستاد و محکم و یه تنه و شمشیر می زد. او خود را لوس نمی کرد و دیگر بازی در نمی آورد. اسیر روز نمی شد. سیاست زده نمی شد و چپ و راست نمی رفت و راه خود را می رفت.
فراستی عنوان کرد: قطعا ما را از نظر نظری یه قدم به جلو می برد و اگر هم می خواست فیلم بسازد آت و آشغال نمی ساخت و در زمینه نظری و عملی مسئله داشت. مقاله آوینی جزء بهترین مقالاتی در دنیاست که فردی درباره هیچکاک نوشته است.
وی تأکید داشت: شهید آوینی روشنفکر نبود و از آن عبور کرده بود. گذشته مرتضی آوینی ابدا عیب نیست. زیرا بعد از اینکه اما را دید و خصوصا بعد از جنگ مرتضی، مرتضی امروز شد.
منبع: نسیم آنلاین
در مورد حاتمی کیا و فراستی و سید مهدی شجاعی و مجید مجیدی هم همینطوره.
كسي كه ادبياتش اينگونه است كه واژگان آت و آشغال و مزخرف را راجع به آثار (هرچند ناموفق) ديگران به كار ببره، اجازه نداره از نام شهيد آويني سوء استفاده كنه، اجازه نداره خود را سخنگوي يك گروه يا يك جريان بدونه چون نه آن شهيد بزرگوار و نه هيچ گروه و جرياني اين لحن و ادبيات رو نميپسندند ومن بايد از جناب فراستي خواهش كنم همونطور كه اشاره فرمودن ديگه در مراسم بزرگداشت هيچ شخصي حضور پيدا نكنن چون اين شيوه گفتار آميخته با بغض و كينه و هيجان زدگي منسوخ شده و هيچ حرف تازه اي در بر نخواهد داشت.
امیدوارم نظرم منتشر بشه
اینقدر نقد می کنی. کاش یک پیشنهاد و راه حل هم داشتی. اما دریغ ...
نیش عقرب نه از ره کین است....
در سینمای امروز ما فضاهایی حاکم است که یک منتقد واقعی بودن بسیار مشکل شده جایاین سوال باقی میماند بغیر از برخی آثار بسیار محدود سینمای ما به کجا داره میره