صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۵ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۲۴۴۲۳
تاریخ انتشار: ۵۲ : ۱۴ - ۲۰ مرداد ۱۳۹۲
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
عصرایران نوشت: شاید بتوان گفت این روزها پرسنل کمتر وزارتخانه ای به اندازه آموزش و پرورش، "خوشحالی و نگرانی همزمان" را تجربه می کنند.

علت این حس دوگانه نیز کاملاً مرتبط است با معرفی محمدعلی نجفی از سوی حسن روحانی به عنوان وزیر پیشنهادی "آموزش و پرورش".

آموزش و پرورشی ها ، هنوز که هنوز است ، از زمان وزارت نجفی در دولت هاشمی در این مجموعه ، به عنوان "دوره طلایی آموزش و پرورش" یاد می کنند.

در دوره او بود که برای اولین بار ، بحث های معیشتی و رفاهی فرهنگیان، جدی گرفته شد، اقدامات عملی برای ارتقای سطح علمی آموزش و پرورش آغاز شد،کار و دانش وارد مداس شد و دهها اقدام دیگر که باعث شد آموزش و پرورش ، از وزارتخانه ای که همواره محکوم به عزلت و فقر بوده ، به سمت جایگاه حقیقی خود حرکت کند.

البته برخی اقدامات او در دوره های بعدی زمینگیر شد. از جمله اختصاص عوارض دو درصدی به آموزش و پرورش که اگر به طور کامل اجرا می شد، می توانست جهشی تاریخی در آموزش و پرورش ایران ایجاد کند که در زمان وزارت حسین مظفر ، توسط مجلس منتفی شد.

این یادداشت ، در صدد بررسی کارنامه نجفی در دوران وزارتش در آموزش و پرورش نیست. روی سخن با نمایندگان مجلس است که قرار است درباره سرنوشت یکی از مهم ترین وزارتخانه های کشور تصمیم بگیرند.
مخلص کلام این است: معرفی محمد علی نجفی به عنوان وزیر آموزش و پرورش، موجی از امید و خوشحالی را در میان فرهنگیان کشور ایجاد کرده است و عدم رأی به او ، نقطه ای است که می تواند این امید را به یأس تبدیل کند.
این ادعایی است که هر کدام از نمایندگان می توانند با مراجعه به فرهنگیان و یک استمزاج کلی ، صحت اش را دریابند.

از این رو ، انتظار می رود مجلسی ها نگذارند ماجرای آمدن و حذف هاشمی ، در مقیاسی کوچک تر در وزارت آموزش و پرورش تکرار شود. 
رأی اعتماد به نجفی ، رأی اعتماد به امید فرهنگیان ایران است.