مهر: این مراسم بعد از پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و تلاوتی چند از آیات کلام الله مجید، با دو اجرا گروه موسیقی "راز و نیاز" و "خورشید جان" از تربت جام ادامه پیدا کرد. گروه راز و نیاز به خوانندگی سالار عقیلی در جشن یاد شده دو قطعه "تا بهار دلنشین" و "خوشه چین" را برای حاضران در سالن به اجرا گذاشت.
در ادامه مجید اخشابی با تشکر از هنرمندانی که با حضورشان زینت‌بخش این مراسم بودند، گفت: خوشحالم از این که همگی زیر درخت دوستی به اتفاق نشسته‌ایم و می‌خواهیم بدون در نظر گرفتن هر گونه اختلاف نظر و سلیقه‌ای در کنار یکدیگر خوش باشیم.
وی درباره انگیزه برگزاری این جشن نیز اظهار کرد: متاسفانه جدا از برگزاری جشنواره‌ها و مراسم‌های خیلی کوچک و همچنین هنگام از دست دادن یکی از اهالی هنر، هنرمندان دیگر بهانه‌ای برای با هم نشستن نداشتند به همین علت ما تصمیم به برگزاری چنین جشنی در روز درخت کاری گرفتیم تا تنها شادی، بهانه با هم نشستن و با هم بودن هنرمندان باشد.
دبیر جشن بزرگ هنرمندان ایران در پایان بیان کرد: امیدوارم همه ساله در چنین روزی این مراسم با حضور گسترده‌تر اهالی هنر برگزار شود.
بعد از صحبت‌های مجید اخشابی، به دعوت علی معلم مجری این مراسم، جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینمای ایران، نخستین هنرمندی بود که به صحنه آمد تا در مورد جشن بزرگ هنرمندان ایران و درخت دوستی صحبت کوتاهی داشته باشد.
جمشید مشایخی با بیان اینکه شهسواران و پادشاهان می‌میرند اما شادمانی مردم همواره جاودان می‌ماند، گفت: افتخار می‌کنم که ایرانیم و مسلمان. همچنین از مجید اخشابی برای برپایی این جشن و صدای سالار عقیلی و نوازندگی حریر شریعت‌زاده و سایر اعضای گروه راز و نیاز و همه شما عزیزانی که استاد جمشید مشایخی هستید، تشکر می کنم.
جمشید مشایخی بعد از اتمام صحبت‌های خود و خروج از صحنه، لحظاتی کوتاه با اسفندیار رحیم مشایی به گفتگو پرداخت.
داوود رشیدی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون دیگر هنرمندی بود که برای لحظاتی روی صحنه حاضر شد و ضمن تشکر از احترام برومند، همسر خود که سال‌هاست او را تحمل می‌کند، با اشاره به ضرب‌المثل معروف هر چه از دوست رسد نیکوست، در مورد وضعیت سینمای ایران، گفت: زیاد نمی‌توانم به سینمای امروز که زمانی خیلی خوب بود، امیدوار باشم.
این بازیگر با بیان اینکه سینمای ما امروزه به خواب رفته است، بیان کرد: امیدوارم سینماگران ایرانی که خیلی هم توانمند و کاردان هستند، برای بیدار کردن سینمای ایران از این خواب طولانی فکری بکنند.
اما پای این درخت دوستی جای اهالی موسیقی هم چندان خالی نبود و بزرگانی چون محمد موسوی، نوازنده پیشکسوت و صاحب سبک نی و مصطفی کمال پورتراب، استاد دانشگاه و هنرمند پر سواد عرصه موسیقی و همچنین امین‌الله رشیدی هم حضور داشتند.
محمد موسوی با بیان این شعر که "غیر از هنر که تاج سر آفرینش است / دوران هیچ سلطنتی جاودانه نیست"، گفت: اگر به کتاب دکتر فریدون جنیدی مراجعه کنید خواهید دید که موسیقی نگین انگشتری است و این کتاب، صحه می گذارد بر سابقه 6 هزار ساله موسیقی ایران زمین.
این نوازنده نامی نی در پایان یادآور شد: خیلی دوست داشتم برایتان ساز بزنم اما متاسفانه به لحاظ روحی، حال چندان مساعدی ندارم.
بعد از محمد موسوی، از اهالی موسیقی نوبت به مصطفی کمال پورتراب از پیشکسوتان و استادان حوزه موسیقی رسید که در ابتدا با خواندن بیتی از فردوسی، گفت: فردوسی بزرگ گفته که خداوند جان را در بدن همه جان‌داران قرار داده اما خرد را تنها در گروهی از آنها که ما انسان‌ها باشیم قرار داده است که امیدوارم از آن به درستی استفاده کنیم.
وی ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم، انتقادی هم به آنها داشت و در این‌باره اظهار کرد: متاسفانه برای چنین برنامه‌ای از سالن خوبی استفاده نکرده‌اند و یکی از جدی‌ترین مشکلات آن، ضعف صداست. به طوری که شنونده، صحبت های گوینده را به خوبی متوجه نمی شود و صدا برگشت های بدی دارد. البته امیدوارم حاضران در سالن صحبت های من را به خوبی متوجه شده باشند.
امین‌الله رشیدی نیز در این مراسم ضمن تشکر از برگزار کنندگان این جشن، با اشاره به این که اگر بخواهم صحبت از درخت کاری کنم، سخن به درازا می کشد به بیان خاطره ای از روز درخت کاری پرداخت و گفت: یادم هست در دوران تحصیل در کاشان، روز درخت کاری ما را برای درخت کاری از مدرسه بیرون می بردند و ما نیز در مسیر و هنگام درخت کاری سرود ملی ایران را می خواندیم.
امین الله رشیدی بعد از بیان این خاطره و تشکر از مجید اخشابی برای برگزاری این جشن، به اجرای زنده دو قطعه، بدون گروه پرداخت در حالی که نفس به سختی یاریش می کرد.
اما هنرمندان حاضر در جشن یاد شده، تنها منحصر به اهالی سینما ، موسیقی و تئاتر نمی شدند، حمید سبزواری شاعر نیز یکی دیگر از مهمانان جشن بزرگ هنرمندان ایران بود که او هم ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم، گفت: تصمیم این عزیزان سبب می شود تا دوستی جوانان نیز استحکام بیشتری پیدا کند و امیدوارم این آغاز، پایان خیلی خوبی حتی برای ملت و مملکت داشته باشد.
حسام نواب صفوی نیز یکی دیگر از بازیگرانی بود که پای درخت دوستی نشسته بود. او ضمن نبریک به مناسبت برگزاری نخستین جشن بزرگ هنرمندان ایران و اظهار امیدواری برای برگزاری همه ساله آن، بعد از صحبت های کوتاه خود به پیشنهاد علی معلم برای دقایقی کوتاه به نوازندگی پیانو پرداخت تا دست کم برای لحضاتی هم که شده مراسم از یکنواختی در آید و تا حدودی رنگ جشن و مهمانی به خود بگیرد.
نیوشا ضیغمی، جلیل فرجاد، عنایت بخشی، فریبا کوثری، محسن قاضی مرادی، عبدالرضا اکبری، رضا ناجی و علیرضا زرین دست نیز از جمله دیگر هنرمندانی بودند که با حضور روی صحنه ضمن تشکر از مسوولان برگزارکننده این جشنواره، برای استمرار آن اظهار امیدواری کردند.
در ادامه مراسم یاد شده از اسفندیار رحیم مشایی، ملک‌زاده، رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، جمشید مشایخی، داوود رشیدی و مجید اخشابی برای رونمایی از تمبر یاد بود درخت دوستی و حضور در صحنه، دعوت به عمل آمد. در این تمبرهای یاد بود چهره هنرمندانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، ژاله علو، محمدعلی کشاورز، داوود رشیدی و جمشید مشایخی به چشم می خورد.
همچنین از ثبت روز درختکاری برای گسترش آیین درختکاری در فهرست میراث معنوی به تاریخ پانزدهم اسفند ماه سال 91 نیز با حضور افراد یاد شده رونمایی شد که هر یک از آن ها نیز پای آن و تمبر درخت دوستی چیزی به یادگار نوشتند.
میکاییل شهرستانی، محمد زرین دست، الیزابت امینی، آرام جعفری، داریوش بابائیان و مهدی امینی خواه از جمله دیگر هنرمندانی بودند که در این جشن حضور داشتند.
مراسم جشن بزرگ هنرمندان ایران با عنوان درخت دوستی بعد از صحبت های اسفندیار رحیم مشایی و سرو شام به پایان رسید.
این مراسم با توجه به یکنواختی آن و همچنین برگزاری در محیطی کاملا رسمی، کمتر به مراسمی چون جشن شباهت داشت. همچنین مشکل صدابرداری، نا هماهنگی‌ها، تاخیر بیش از 80 دقیقه ای در آغاز آن، پشت صحنه شلوغی که برای برخی از حاضران در سالن کاملا قابل مشاهده بود و تپق های متعدد علی معلم، از جمله مشکلات جشن بزرگ هنرمندان ایران در نخستین سال تولدش بود.
و اما مهم‌ترین نکته این جشن حضور رحیم مشایی بود که گویا فقط برای رسانه‌ها و مردم غیرمنتظره بود و دست‌اندرکاران جشن درخت دوستی و هنرمندان حاضر در آن از آن چندان بی‌خبر نبوده‌اند. این جشن که بهانه‌اش درخت و درختکاری بود با سخنان همچون همیشه جنجالی رحیم مشایی نیز همراه بود. وی در سخنانش بار دیگر از بهار گفت: حال دستمانمان را پر کنیم از توشه سفر. به شما فرا رسیدن بهار را تبریک می‌گویم امیدوارم بهار مردم ایران بی‌خزان باشد.
مشایی در پایان با بیان اینکه پاییز نه وجود دارد نه حقیقت؛ چراکه تنها بهار است که حقیقت دارد، گفت: ملت ایران امیدوارترین ملت جهان است و آنها آینده را درخشان می دانند و این تفکر مکتب سبز بهاری ما است.
رحیم مشایی که امسال در جشنواره‌های مهمی چون موسیقی، تجسمی و فیلم فجر حاضر نشده بود، دیشب با حضورش در این جشن این تردید را ایجاد کرد که یکی از بنیانگذاران یا حامیان مالی آن بوده است.
بعد از پایان مراسم و وقتی که مشایی روانه خودرواش بود و حتی وقتی سوار آن شده بود، افرادی زیادی دور او جمع و خودرواش جمع شده و درخواست‌هایشان را با وی مطرح می‌کردند.