با عیدی ویژه دولت، فقط یک کیلو پسته می توان خرید!

با تعویق واریز عیدی 70 هزار تومانی دولت، زمینه تازه ای برای نقد آن به وجود آمده و این در حالی است که بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند این پول نه تنها دردی از مردم را دوا نمی کند، بلکه نوعی گداپروری و دامن زدن به تورم بیشتر است.


به گزارش بازتاب، طبق خروجی نهایی جلسات اقتصادی دولت و مجلس، در اسفندماه ۷۰ هزار تومان میان تمامی مردم توزیع می شود و افراد تحت پوشش کمیته امداد و سازمان بهزیستی هم کمک های عیدانه 90 هزار تومانی دریافت می کنند.


منابع مورد نیاز برای توزیع این میزان پول از صندوق توسعه ملی برداشت می شود و پیش بینی می شود این رقم در نیمه اول اسفند ماه از طریق مکانیزم توزیع یارانه ها میان مردم توزیع شود و به این ترتیب 21 میلیون و 600 هزار خانوار کشور مشمول دریافت این یارانه نقدی می شوند.


بنابر این گزارش، پرداخت عیدی نقدی به مردم، نوعی وابسته کردن توده های جامعه به صدقه دولتی و گداپروری است که پیش از این از سوی کارشناسان مورد انتقاد قرار گرفته بود و تاکید شده بود این نوع از کمک به مردم، در واقع خالی کردن جیب آنهاست. چرا که با سیاستهای غلط و تورم زای اقتصادی، عملا گرانی سنگینی را به جامعه تحمیل می کند و سپس با پرداخت مبلغ جزئی نقدی قصد جبران این گرانی را دارند؛ در حالی که خود این پرداخت نقدی به تورم بیشتر دامن می زند.


برای نمونه براساس آمار رسمی بانک مرکزی، هزینه یک ماهه یک خانوار شهری بالای یک میلیون تومان می باشد که با احتساب تورم 30 درصدی رسمی، دولت با سیاستهای غلط اقتصادی دست کم 300 هزار تومان ماهانه بر این هزینه افزوده است که مابه التفاوت آن در سال، معادل سه میلیون و ششصد هزار تومان می شود که عملا برای جبران آن، یک عیدی 70 هزار تومانی برای هر نفر که 280 هزار تومان برای یک خانوار است، حتی ده درصد خسارت گرانی که به مردم وارد می شود را جبران نمی کند.


از سوی دیگر عنوان کردن اینکه مبلغ فوق عیدی است، مشکلاتی برای خانواده ها در مدیریت آن به وجود می آورد و فرزندان خانواده، آن را به نوعی برای هزینه های غیرضروری استفاده می کنند که باز هم بر فشار بر سرپرستان خانواده ها می افزاید.


برخی کارشناسان معتقدند این کمک نقدی سبب می شود خریدار عجله کرده و فروشنده نیز با انبار کردن کالاها از فروختن آنها خودداری کند تا قیمت کالا افزایش یابد و به نوعی احتکار صورت گیرد. آنها با مضر خواندن کمک نقدی برای بازار شب عید، پیشنهاد می کنند این کمک نقدی  به صورت بسته های کالای مورد نیاز نظیر برنج و روغن به مردم داده شود. چرا که با این کار مردم برای خرید کردن صبر کرده و کسانی هم که به انبار کردن کالاها مشغول می شوند، مجبورند کالاها را به بازار بیاورند.


اما فارغ از تبعات اقتصادی نحوه توزیع پول بین مردم که بدون در نظر گرفتن سهم بخش تولید کشور انجام می گیرد، میزان این پرداخت نیز با توجه به افزایش لجام گسیخته قیمت ها جای سوال و ابهام فراوان دارد.


در حالیکه در همین روزهای اخیر گوشت گوساله کیلویی 35 هزار تومان به فروش می رسد و یا هر کیلو پسته با افزایش قیمت بین 50 هزار تومان تا 60 هزار تومان به فروش می رسد این عیدی شب عید، به چه کار مردم می آید؟


این افزایش قیمت ها در حالی است که هنوز  بهمن ماه به پایان نرسیده است و مشخص نیست روند افزایشی تورم در اسفند ماه به کجا خواهد رسید.


در کنار سوء مدیریت دولت در مهار تورم و اقدامات تورم زای دولتمردان، برخی سودجوبان نیز هستند که افزایش قیمتهای کالا و خدمات در بازار مصرف را با افزایش نقدینگی در جامعه و پرداخت عیدی به مردم پیوند می زنند.


در مجموع به نظر می رسد وقتی با این عیدی 70 هزارتومانی مردم حداکثر قادر به خرید یک کیلو پسته باشند، در نهایت نه تنها دردی از مردم دوا نمی شود، بلکه این نوع توزیع مستقیم پول نهایتا منجر به افزایش نقدینگی و رشد تورم در جامعه خواهد شد.


اکنون سوال اینجاست که اگر واقعا دولت قصد کمک به معیشت مردم را در وانفسای گرانی داشت، چرا با توجه به مجوز صادر شده از سوی نظام برای برداشت از توسعه صندوق ملی، به پیشنهاد کارشناسان در مورد خودداری کردن از پرداخت نقدی این عیدی توجه نکرد؟


آیا این که دولت همین مبلغ را به جای پرداخت نقدی که تورم زاست، به صورت بن های خرید کالاهایی مانند برنج، روغن، قند و شکر، مرغ، گوشت قرمز، حبوبات و سایر مایحتاج ضروری مردم  با قیمت تعادلی ارائه نمی کند تا هم از تقاضای کاذب و تورم زا در بازار جلوگیری شود و هم اینکه با این مبلغ اندک، مردم بتوانند حداقل خوراک ضروری یک ماهه خود را تامین کنند تا دیگر در عید نگران گرسنگی خود نباشند؟