دعاگو: احمدی نژاد ناشایستگان منفور را جایگزین شایستگان کرد

حجت الاسلام والمسلمین دعاگو اظهار داشت: شایستگی را می توان تناسب سخن، رفتار و عمل با شرایط واقعی و نیازهای حقیقی تعریف نمود؛ شایسته باوری، باور کردن ضرورت شایستگی در همه بسترها، عرصه ها و مراحل زندگی فردی و اجتماعی است؛ شایسته گرایی، گرایش به شایسته گزینی، شایسته کاری و شایسته سالاری است؛ شایسته گزینی، گزینش شایسته ها در همه بسترها و عرصه های گویشی، منشی و کنشی است؛ شایسته سالاری، حاکمیت شایستگی ها و شایستگان بر همه مناسبات فردی، اجتماعی و شئون حقیقی و حقوقی است.
 دعاگو شایسته سالاری را از شاخصه های بنیادی در کفایت سیاسی و شایستگی مدیر اجرایی توصیف نموده گفت: شایسته سالاران، فارغ از همه گرایش ها، گروه ها و جناح بندی ها در بین وفاداران به نظام دینی و قانون اساسی و خدمتگزاران حقیقی، شهدگیری می کنند و برای هر مسئولیتی بهترین، برترین و کارآمدترین آنها را برمی گزینند؛ کسانی که با رأی مردم، مدیریت نظام های سیاسی – اجتماعی را بر عهده می گیرند بی هیچ تبعیضی متعلق به همه ملتند، با هیچ بهانه ای حق ندارند باندی و جناحی بیاندیشند و عرصه های خدمتگزاری را حق دوستان و اطرافیان خود بدانند؛ جناح گرایی، منفعت طلبی و مصلحت طلبی جناحی با خردمندی و دادگری تعارض دارد و هرگز جناح گرایان بی توجه به قانونمداری و شایسته سالاری در قلب مؤمنان حقیقی و شیفتگان ولایتمداری، جایگاه و پایگاهی ندارند.
ناطق جمعه شمیرانات جناح گرایی، خودستایی و مهره چینی های جناحی در مناصب حکومتی را از مشکلات دیرینه در حوزه مدیریت اجرایی نامیده گفت: با کدام منطق می توان پذیرفت که همه اعضای اصلی در پست های حساس و محوری با حضور رئیس جمهور جدید در عرصه مدیریت اجرایی ناتوان، کم توان و ناشایسته می شوند و همه مهره های جایگزین با اراده و عنایت رئیس جمهور جدید به گوهر شایستگی آراسته می گردند!! آفرینش بی ثباتی در عرصه های مدیریت اجرایی، گزینش های متکی بر جناح گرایی، جناح ستایی و خودمحوری، به فراموشی سپردن قانون اساسی و بهره گیری هوشمندانه و خردمندانه از کارآمدان شایسته و باتجربه با عقلانیت سیاسی و تقوای تعریف شده در فرهنگ دینی همسویی و هماهنگی ندارد.
وی اضافه کرد: چگونه می توان انتظار داشت مردم ادعای خدمتگزاری، قانون گرایی، شایستگی و شایسته سالاری را از مدیری باور کنند که تریبون های ملی را عرصه تبلیغات انتخاباتی و جناحی می کند، عرصه های وحدت را با تحریک انگیزه های درگیری و تقابل های جناحی می آلاید، خودمداری را ولایتمداری تصور می کند، ناشایستگان منفور و مغرور را برترین ها و شایسته ترین ها می داند و در خانه ملت و در برابر افکار عمومی ملت ایران و ملت های جهان قانون شکنی، حریم سوزی، اتهام پراکنی و جدال و جنجال های زشت سیاسی را به نمایش می گذارد.
دعاگو در پایان تأکید کرد: ملت ایران هرگز از حافظه سیاسی اش شخصیت های دینی و ملی خدوم، فداکار و وفادار را فراموش نمی کند و در هیچ شرایطی خیانت به ملت، کشور و ساحت مقدس ولایت و عدالت را از مدعیان دروغین خدمتگزاری و ولایتمداری اعتبار و اقتدارآفرینی و بسترسازی برای رشد و تعالی اقشار ملی نمی داند.