شمار مبتلایان به آلزایمر به شدت افزایش خواهد یافت

کارشناسان بر این باورند که شمار مبتلایان به آلزایمر در آمریکا تا سال ۲۰۵۰ سه ‌برابر خواهد شد. پژوهشگران آلمانی نیز پیش‌بینی مشابهی ارائه داده‌اند. همه اینها در حالی است که درمان قطعی بیماری هنوز پیدا نشده است.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب به نقل از دویچه له ؛ تیمی به سرپرستی لیسی هبرت (Liesi Hebert) از مرکز پزشکی دانشگاه راش شیکاگو در پی تحقیقات خود به این نتیجه رسیده است که در سال ۲۰۵۰ شمار مبتلایان به بیماری آلزایمر در آمریکا سه برابر شمار کنونی خواهد شد.

به نوشته مجله تخصصی "نورولوژی"، شمار مبتلایان به آلزایمر در سال ۲۰۵۰ از ۴ میلیون و هفتصدهزار نفر در سال ۲۰۱۰ به ۱۳ میلیون و هشتصدهزار نفر خواهد رسید.

هفت میلیون نفر از مبتلایان در سال ۲۰۵۰ حداقل حدود ۸۵ سال خواهند داشت.

آلزایمر شایع‌ترین نوع دمانس و فراموشی است. مبتلایان به این بیماری اغلب بالای ۶۵ سال دارند. آنها به تدریج حافظه کوتاه‌مدت خود را از دست می‌دهند و آدرس‌ها و اسامی را فراموش می‌کنند. شخصیت این افراد به مرور تغییر می‌کند تا جایی که بدون کمک قادر به ادامه زندگی نخواهند بود و سرانجام هم بر اثر پیامدهای بیماری جان خود را از دست خواهند داد.

کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که در آلمان نیز شمار مبتلایان به آلزایمر رو به افزایش خواهد بود. تازه‌ترین اطلاعات منتشر شده از سوی انجمن آلزایمر آلمان حاکی از آن است که شمار مبتلایان به دمانس و فراموشی تا سال ۲۰۵۰ دو برابر خواهد شد، یعنی از یک‌میلیون و چهارصدهزار نفر فعلی به حدود ۳ میلیون نفر خواهد رسید.

حدود دو‌سوم متبلایان به فراموشی نیز آلزایمر خواهند داشت. سازمان بهداشت جهانی در سال گذشته هشدار داد که تعداد موارد ابتلا به دمانس در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ بالغ بر حدود ۱۱۵ میلیون نفر خواهد شد.

چشم‌اندازی نگران‌کننده از آینده

جنیفر وئوو (Jennifer Weuve) از نویسندگان بررسی مطالعاتی دانشگاه راش می‌گوید: «اساس تحقیقات ما تازه‌ترین آمار است، اما نتایج ما با پیش‌بینی‌های انجام شده در چند سال یا ده‌ها سال پیش مطابقت دارد.»

وی می‌افزاید: «همه شواهد حاکی از آن است که در آینده شمار مبتلایان به آلزایمر به شدت افزایش خواهد یافت. این باید ما را مجبور کند که خود را از پیش آماده کنیم.»

درمان‌های موجود

بیماری آلزایمر هنوز هم از بیماری‌های لاعلاج محسوب می‌شود. مشکل این است که تا کنون درمان قطعی این بیماری یافت نشده است. داروهایی که برای آلزایمر تجویز می‌شود می‌تواند تنها سیر بیماری را کند کرده و موقتا بر علائمی مانند توهم و فراموشی تأثیر بگذارد. اما تا به حال درمانی یافت نشده که سیر بیماری را متوقف کند.

اگر در درمان این بیماری تحول ایجاد نشود نمی‌توان با گسترش آن مقابله کرد. عاملی دیگر که این بیماری را مشهودتر از پیش کرده این است که شمار سالمندان در جوامع افزایش یافته است.

وئوو می‌گوید: «بررسی‌های ما توجه‌ها را معطوف این نکته می‌کند که باید هر چه سریع‌تر با این اپیدمی از طریق پژوهش‌ها، درمان و پیشگیری مقابله کنیم.»

جنیفر وئوو و همکارانش بررسی‌های خود را بر روی ۱۰ هزار و ۸۰۲ نفر در طول حدود ۲۰ سال انجام داده‌اند. شرکت‌کنندگان در این بررسی مطالعاتی حداقل ۶۵ سال سن داشته و هر سه سال برای پی بردن به دمانس مورد معاینه قرار می‌گرفتند.

محققان یادشده برای ارزیابی احتمال ابتلا به آلزایمر آمار مرگ و میر و همچنین آمارهای مربوط به جمعیت آمریکا را نیز در نظر گرفتند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) هزینه پرستاری و مراقبت از بیماران مبتلا به دمانس را در حال حاضر ۴۶۰ میلیارد یورو در سال برآورد کرده است.

به موجب آمار منتشره از شرکت بیمه خدمات درمانی "بارمر" آلمان، در این کشور بیمار مبتلا به دمانس نسبت به بیمه‌شدگان عادی در ماه به طور متوسط به ۵۰۰ یورو اضافی برای پرستاری و ۳۰۰ یوروی اضافی برای داروی خود نیاز دارد.