ملی‌پوش فوتبال ساحلی: جوشکار بودم اما الان بیکارم

به گزارش انتخاب، ملی پوش فوتبال ساحلی ایران گفت و گویی با ایسنا انجام داده است که در زیر می خوانید:
* ابتدا از قهرمانی در آسیا بگویید.

مسابقه‌های آسیایی خیلی سخت بود چون از هر گروه فقط یک تیم به مرحله بعد صعود می‌کرد. حریفان ما هم بازی به بازی سخت‌تر می‌شدند. حریف اول ما فیلیپین بود که خیلی راحت بود. حریف بعدی ما عراق کمی سخت بود و چین از عراق هم سخت‌تر بود. حساس‌ترین بازی ما با امارات بود. چون وقتی این تیم را شکست دادیم مجوز حضور در جام جهانی را کسب کردیم و با خیال راحت به فینال رسیدیم.
 
* در فینال هم با ژاپن بازی کردید که حریف سرسختی بود.

ژاپن حریف چغری بود و برابر این تیم خیلی سختی کشیدیم. ژاپن تیم خوب، منظم و برنامه‌داری در آسیاست. وقتی مسابقه شروع شد و "اوزو" بازیکن شماره 10 ژاپن در همان ثانیه‌های اول گل زد به بازیکنان شوک وارد شد اما بازیکنان با تجربه خودشان اوضاع را مرتب کردند و با این که تا پنج دقیقه مانده به پایان بازی سه گل عقب بودیم توانستیم بازی را به تساوی بکشانیم. البته خوشفکری کادر فنی در این مسئله خیلی موثر بود.
 
* از اکتاویو بگویید. به نظر می‌رسد این مربی تاثیر زیادی در بهبود عملکرد بازیکنان داشته است.
 
اکتاویو خیلی زحمت می‌کشد. او هم مربی ما بود، هم روانشناس و هم بدنساز تیم. او در واقع تک و تنها تیم را پیش می‌برد. البته عباس هاشم‌پور در این کار به وی کمک کرد. این دو نفر در لحظات حساس بازی‌ها تیم را به خوبی هدایت کردند تا به قهرمانی رسیدیم. این گونه بود که پس از حدود هشت سال زجر کشیدن و سختی برای اولین بار قهرمان آسیا شدیم.
 
* برای شرکت در مسابقه‌های انتخابی جام جهانی چقدر در اردو بودید؟

ما ابتدا برای شرکت در مسابقه‌های المپیک ساحلی آسیا به اردو رفتیم که حدود 5 ماه طول کشید و پس از آن مسابقه‌ها باز هم در اردو بودیم تا مسابقه‌های اخیر که قهرمان شدیم. در مجموع حدود 13 ماه در اردو بودیم. شرایط در این مدت خیلی سخت بود چون فرصت دیدن خانواده را هم نداشتیم. من در شهرداری تبریز بازی می‌کنم و خودم ساکن رودسر در استان گیلان هستم. به همین دلیل حتی در استراحت‌های یک روزه هم نمی‌توانستم به خانواده سر بزنم. ما همه این سختی‌ها را تحمل کردیم که قهرمان شویم.
 
* چند تن از بازیکنان تیم ملی در کارهای دیگری مشغول هستند. شما هم به جز فوتبال ساحلی شغل دیگری دارید؟
 
پیش از این که وارد فوتبال شوم جوشکار ساختمان بودم ولی از وقتی به صورت حرفه‌ای فوتبال ساحلی را در پیش گرفتم بیکار هستم. حدودا شش سال است که ساحلی کار می‌کنم.
 
* بنابراین از محل قرارداد تیم باشگاهی‌تان امرار معاش می‌کنید.

بله! البته مبلغ قرارداد ما خیلی هم قابل ملاحظه نیست. سقف پرداخت‌ها در لیگ سالی 15 تا 17 میلیون تومان است. ملی‌پوشانی هستند که برای یک سال زیر 10 میلیون تومان گرفته‌اند. با وضعیت اقتصادی کشور این مبالغ برای یکسال هیچ فایده‌ای ندارد.
 
* در این رابطه صحبتی با فدراسیون فوتبال دارید؟

از مسئولان فدراسیون گله نمی‌کنم چون آن‌ها به خوبی از ما حمایت کرده‌اند و مخصوصا از وقتی خانم شهریاری به فوتبال ساحلی آمده کارها نظم بیشتری پیدا کرده‌اند. اما از فدراسیون انتظار داریم که از نظر مالی حمایت بیشتری از ما داشته باشند و حداقل پاداشی را که برای یک بازی به فوتبالیست‌های چمنی می‌دهند برای قهرمانی ما در آسیا بدهند. گفته‌اند نفری 7 میلیون تومان پاداش می‌دهند. امیدوارم که تغییری در این امر صورت بگیرد و پاداش‌ها کمی بیشتر شود. به هر حال بازیکنان تیم ملی 13 ماه در اردو بوده‌اند و حقوق هم نگرفته‌اند.
 
* رابطه بین بازیکنان در تیم ملی چگونه است؟

در چند سالی که فوتبال ساحلی کار می‌کنم، یک سال و نیم گذشته بهترین دوران ورزشی‌ام بوده است. گروه ما یکدل و خوب هستند چون اگر این طور نبود نمی‌توانستیم قهرمان آسیا شویم. بازیکنان ما باادب، بافکر و باشعور هستند.
 
* چند سال است که فوتبال ساحلی بازی می‌کنید؟

سال 86 بود که در گیلان مسابقه‌های انتخابی برگزار شد و فرشاد فلاحت‌زاده من را انتخاب کرد. از آن روز تاکنون ساحلی کار می‌کنم.
 
* چند ماه دیگر باید در جام جهانی بازی کنید. فکر می‌کنید تیم ملی می‌تواند جزو چهار تیم نهایی قرار بگیرد؟
 
ما 200 روز دیگر تا رقابت‌های جام جهانی فرصت داریم. امیدوارم لیگ خوبی در این مدت داشته باشیم چون در این صورت تیم ملی خواهیم داشت. از طرف خودم و بازیکنان این نوید را به مردم می‌دهم که اگر بتوانیم از گروه خود صعود کنیم و به جمع هشت تیم نهایی برسیم راحت‌تر می‌توانیم به جمع چهار تیم برسیم.
 
* در پایان اگر سختی با فدراسیون فوتبال یا رسانه‌ها دارید بفرمایید.

ما می‌خواهیم بعد از چند سال که فوتبال‌مان تمام می‌شود شرمنده زن و بچه و اطرافیان نباشیم. ما از فوتبال چیزی جز افتخار به دست نیاورده‌ایم و انتظار داریم که حمایت‌ها از ما بیشتر شود. از رسانه‌ها هم می‌خواهیم که به فوتبال ساحلی بیشتر بپردازند. چون متاسفانه بعد از این همه سال بازی کردن این رشته هنوز هم گمنام است و خیلی‌ها از قوانین آن و نحوه بازی کردنش آگاه نیستند.