پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سوئیس اینفو با فیلیپ وتی سفیر سابق سوئیس در ایران که هم اکنون بازنشسته
شده گفتگویی کرده و در آن در خصوص بخش حفاظت از منافع امریکا در ایران
توضیحاتی ارائه داده است.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، بخش هایی از این مصاحبه در پی می آید:
از سال
2004 تا پایان 2008 شما سفیر سوئیس در تهران بودید که یکی از مهمترین
سفرتخانه های سوئیس است. بزرگترین چالش ها چه بودند؟
ما (سوئیس) حافظ منافع
امریکا در ایران هستیم. ایرانی ها در سال 1980 الجزایر را بدین عنوان
انتخاب کردند اما سپس درگیر شدند و پاکستان را انتخاب کردند.
برای
اینکه حافظ منافع کشوری باشیم باید کانال ارتباطی ایجاد کنیم که سه شرط
دارد: بایدبه لحاظ فنی خوب عمل کنیم. یعنی هر ساعت از روز و شب پیغام ها
باید از طریق آن منتقل شود. همچنین باید به شدت محرمانه باشد و از طرفی
باید کاملا وفادرانه و غیرمتعصبانه نسبت به پیغام ها عمل کنیم. چراکه
زمانی که پیام شفاهی است این احتمال وجود دارد که شخص ثالث ان را تغییر
دهد. در واقع هیچ کلمه ای از سوی من نباید به پیام اضافه شود.
چقدر از زمان تان صرف موضوعات مربوط به امریکا می شد؟
می توانم بگویم که یک سوم کارم مربوط به انها می شد.
البته
دو نوع حافظت از منافع داریم که اولی منافع کنسولی و دیگری منافع
دیپلماتیک است. منافع دیپلماتیک هیچ ربطی به شهروندان ندارد و تنها مربوط
به دولت ها است.
اگر واشنگتن بخواهد از تهران سئوالی بکند یا هر چیز
دیگری. این اقدام شخصا توسط سفیر انجام می شود و سفیر شخصا پیغام را به
مسئولان ایران تحویل می دهد.
قسمت حفاظت از منافع امریکا در سفارت
11 کارمند داشت ولی تمام ان ها کار کنسولی می کردند ولی زمانی که کار سیاسی
شد من شخصا کارها را انجام می دادم حتی اگر قرار بود چیزی نوشته شود من
خودم ان را تایپ می کردم
سوئیس نقش مهمی در ازادی 2 گروگان امریکایی در ایران در سال 2011 ایفا کرد.
من
از کلمه ی گروگان در مورد دستگیرشدگان استفاده نمی کنم. چنین چیزی
در زمان ما هم اتفاق افتاد و توجهات زیادی را به خود جلب کرد. این مسئله
دولت امریکا را تحت فشار می گذارد و سپس این پرونده که باید کنسولی باشد
تبدیل به مسئله ای دیپلماتیک می شود و ان وقت است که واشنگتن درگیری مسئله
می شود و سپس سفیر سوئیس در تهران باید اقدام کند