پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه مردم سالاری در گزارشی با عنوان «علت تکرار شعارهای انتخاباتی چیست؟» نوشت:
محمود احمدي‌نژاد، چهره ويژه‌اي در عرصه سياسي ايران است. او که با پيروزي آبادگران در شوراي شهر تهران، به صورت رسمي‌تر با شهردار شدن، وارد عرصه سياسي شد و با شعارهاي ساده‌زيستي وعدالت و در نهايت ايجاد يک فضاي 2 قطبي در رقابت‌هاي انتخاباتي توانست پيروز انتخابات شود.
با نگاهي به شعارهاي احمدي‌نژاد طي اين 7 سال گذشته، مي‌توان تکراري بودن آنها را مشاهده کرد. شعارهايي که شايد در آن سال‌هاي اول قابل قبول به عنوان يک تاکتيک انتخاباتي بود، اما تکرار آن در ماه‌هاي پاياني عمر دولت دهم، حکايت از آن دارد که احمدي نژاد و يارانش گويا فراموش کرده اند که 2 دوره از دولت را مديريت کرده‌اند. شايد يافتن مقصر براي ناکامي‌هاي دولت علتي باشد تا دولتي‌ها، حرف‌هاي خاص گذشته را تکرار مي‌کنند. سايت خبري فردا، در مطلبي به اين موضوع پرداخته و نوشته است : احمدي نژاد در خردادماه 1384 در گفت‌وگو با فارس عنوان کرده بود: «در دولتي كه 80 درصد صنعت آن دولتي است اين آزادي‌هاي مردم محدود شده و تمام اقتصاد دست يك عده خاص است و بقيه مردم چيزي ندارند؛ رسانه‌ها، زبانها و بلندگوها در اختيار عده‌اي خاص است. ... من موافق سرمايه‌گذاري هستم مي‌گويم سيستم مالي شما دارد اقتصاد كشور را به سمت دلالي سوق مي‌دهد و من مي‌گويم شما 15 الي 16 سال توسعه اقتصادي و سياسي كرديد من از شما سوال مي‌كنم آيا كشاورزان، كارگران، كارمندان و تجار و بازاريان ما امنيت خاطر دارند و به يك ثبات برنامه رسيده‌اند؛ نه، يك قشر باريكي برنامه را برده‌اند و 6 الي 7 درصد رشد اقتصادي حاصل آن متوجه شده در جيب يك عده خاص در سفره‌هاي عموم ملت نيست و يك چيز غلطي است مي‌توانيم ما كاري كنيم كه اين حاصل در كل ملت توزيع شود.» و اينک در سال 1391 و در مجلس شوراي اسلامي مي‌گويد: «منحصر شدن اصلي اقتصاد در دست افراد خاص و معدود و خارج شدن توده‌هاي مردم از فعاليت‌هاي ماندگار اقتصادي و رشد توليد وابسته به نفت ارزي از ديگر نقطه ضعف‌هاي اقتصاد ما است و کساني که دست‌شان مي‌رسد پولدارتر مي‌شوند و اقتصاد کشور در دست سه چهار هزار نفر مي‌چرخد و بقيه مردم عنصر فرعي به حساب مي‌آيند.» بايد اين پرسش را مطرح کرد که آيا در هشت سال دوران رياست جمهوري شعار ايشان محقق نشده است که دوباره همان شعار را با همان ادبيات تکرار مي‌کنند.
ايشان در سال 1384 و در آستانه انتخابات رياست جمهوري نهم، تاکيد مي‌کند که تمام اقتصاد در دست يک عده خاص است و امروز در تاريخ 1391 و در صحن مجلس شوراي اسلامي نيز مجددا همين تاکيد را انجام مي‌دهد و منحصر شدن اقتصاد در دست افرادي خاص را ذکر مي‌کنند. اين سخنان رئيس جمهور که به فاصله حدوداً 8سال بيان شده است، نشانه چيست؟ آيا دولت توانسته است آنچه در سال 84 وعده داده بوده است را محقق کند و اقتصاد را از دست افراد خاص(!) بيرون آورد يا اينکه اين مطلب صرفاً سخني است که اساساً در آستانه انتخابات‌ها گفته مي‌شود؟!!
وقتي رئيس قوه مجريه، يک نقص را هم در ابتداي دولت خويش و هم در انتهاي آن ذکر مي‌کند، آيا براي نقصان عملکرد دولت، استدلال ديگري لازم است؟ آيا جز اين است که خود رئيس دولت، خواسته يا ناخواسته اين نقص را مؤکد مي‌کند و عملکرد ضعيف دولت را در اين بُعد اقتصادي صحه مي‌نهد؟! از سوي ديگر، رئيس جمهور چند پيشنهاد اقتصادي و راهکار را براي برون رفت از وضعيت اقتصادي فعلي مطرح نمود. فارغ از اينکه اين راهکارها چقدر مطلوب است و يا ميزان عملياتي شدن آنها در دولت نهم و دهم چه ميزان بوده است، بايد اشاره کرد که ارائه اين راهکارها در ماه‌هاي پاياني دولت دهم جالب توجه است. البته اين راهکارها نيز با ادبيات مشابهي قبل‌تر مطرح شده بودند و بازطرح آنها در آخرين ماه‌هاي دولت چه دليلي دارد؟ دليلي که به زعم احمدي نژاد انتخاباتي نيست اما خدا آگاه‌تر است!