پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
لیبراسیون می نویسد: در پائیز سال 1912 فردی که با روزنامۀ فیگارو همکاری داشت و گاهی برای این نشریه نقد ادبی می نوشت، پس از چهار سال تلاش شبانه روزی ، رمان بزرگی را به پایان رساده بود و قصد داشت آنرا در دو یا سه جلد منتشر کند.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ این شخص کسی نبود جز "مارسل پروست"، یکی از نوابغ ادبیات معاصر فرانسه که برای انتشار رمان خود تلاش می کرد و قصد داشت جلد اول آنرا با عنوان"زمان از دست رفته " منتشر کند، که البته هنگامی که سر انجام پس از گذر از مشکلات فراوان موفق به انتشار رمان خود شد، نخستین بخش آن با عنوان" طرف خانۀ سوان" به چاپ رسید.
لیبراسیون می نویسد: در آن زمان "مارسل پروست" نویسنده ای ناشناس بود و در آن زمان سران انتشاراتی های معروف فرانسه که در چاپ کتاب های ادبی فعالیت داشتند، کتاب نویسندگان صاحب نام را به راحتی منتشر می کردند و تمایل به انتشار کتاب نویسندگان ناشناس نداشتند.
"مارسل پروست" که چهار سال برای نگارش رمانش وقت گذاشته بود ، بسیار تلاش کرد تا کتابش را منتشر سازد ولی با مخالفت همگان مواجه شد.
حتی برخی از بزرگان ادبیات آن زمان که به عنوان مشاور با ناشران مطرح همکاری داشتند، رمان وی را بی ارزش خوانده شیوۀ نگارش او را به باد تمسخر گرفتند،از جمله "آندره ژید" که خود بعد ها به اشتباهش اعتراف کرد.
سر انجام "مارسل پروست" که از انتشار رمانش تقریبأ قطع امید کرده بود با ناشری آشنا شد که در ازای قراردادی یکطرفه و بسیار پر منفعت برای خود ناشر ، رمان وی را حتی بدون اینکه نگاهی به آن بیندازد و آن را بخواند، منتشر کرد.
بدین ترتیب روز چهاردهم نوامبر سال 1913 "طرف خانۀ سوان"، نخستین بخش از تریلوژی "در جستجوی زمان از دست رفته" منتشر شد و ابتدا در لندن مورد استقبال بسیار گرم محافل ادبی قرار گرفت .
این بود سرنوشت "طرف خانۀ سوان" و تریلوژی " در جستجوی زمان از دست رفته" رمانی که "مارسل پروست" را جزو بزرگان ادبیات جهان قرار داد و نزدیک بود هیچگاه منتشر نشود.