آرمان- فرهاد فرزاد: اظهارات حمید رسایی در مجلس باعث شد
تا از یکسو، عده زیادی از مجلسیان به این موضوع اعتراض کنند و از دیگر سو
قوه قضائیه به این اظهارات واکنش نشان بدهد، واکنشی که منجر به اعلام جرم
علیه حمید رسایی و ارسال پرونده به دادسرای ویژه روحانیت شد. درمورد نحوه
رسیدگی به پرونده با محمود علیزاده‌طباطبایی، وکیل خانواده هاشمی
گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
شکایت دادستانی از آقای رسایی در چه مرحله‌ای است؟
اولا اجازه بدهید من از مسئولان صداوسیما به خاطر برنامه
ظهر روز جمعه که مجری آن با تمسخر درمورد وثیقه صحبت می‌کرد، گلایه کنم اما
درمورد شکایت دادستانی باید از قوه قضائیه تشکر کرد که بالاخره به این همه
تهاجم رسانه‌ای عکس‌العمل نشان داد و برای این‌گونه اظهارات به دادگاه
ویژه روحانیت اعلام جرم کرد. اعلام جرم به دو مساله بود؛ یکی اهانت به قوه
قضائیه و دیگری اهانت به شخص. آنچه تا اینجا از فحوای مطالب منتشرشده توسط
دادستانی و چیزی که در رسانه‌ها مطرح شده، پیداست این است که شکایت دادستان
انجام شده و درمورد شکایت ما، روز چهارشنبه اقدام کردیم و چون دادسرای
ویژه روحانیت شکایت را از وکیل قبول نمی‌کند، صبح شنبه با حضور شاکی اصلی،
شکایت انجام می‌شود.
پیگیری دستگاه قضایی به خاطر اهانت به آقای هاشمی بوده یا تنها به‌دلیل بی‌احترامی به دستگاه قضا؟
نشر اکاذیب و افترا و توهین به قوه قضائیه و نسبت دادن
اعمال مجرمانه به سیستم قضایی باعث اقدام دادستانی بوده است. به‌عبارت دیگر
عمدتا آن‌گونه که از ظاهر امر برمی‌آید، پیگیری قضایی به خاطر تجاوز به
حریم قضا بوده است. در دادگاه ویژه روحانیت تا کنون چنین موضوعی مطرح نبوده
که یک نماینده روحانی در صحن مجلس مرتکب جرم توهین و هجو و افترا بشود.
امیدواریم دادگاه ویژه روحانیت هم با قاطعیت، رسیدگی کند.
گویا مجلس موظف است وقتی را به طرفی که مورد اهانت
قرار می‌گیرد اختصاص بدهد، با توجه به اینکه از لحاظ قانونی آن وقت هم
دوبرابر است و از طرف دیگر دو شخصیت هم مورد اهانت قرار گرفته‌اند که باید
زمان هرکدام جداگانه محاسبه شود. در این مورد چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
ما درخواست را به هیات‌رئیسه ارائه کردیم و آنها باید تصمیم بگیرند.
خبر دارید که هیات‌رئیسه قرار است متن نامه را بررسی کند؟
نامه درخواست ما روز چهارشنبه (29/9/1391) به مجلس تحویل
شد. مجلس هم بنا بر مواد 77 و 78 قانون آئین‌نامه داخلی مجلس و دستور صریح
حضرت امام(ره) که همان زمان اعلام کردند؛ به‌طور طبیعی باید در اولین جلسه
که بتواند رسیدگی و نتیجه را اعلام کند.
آیا آقای رسایی به دلیل وظیفه نمایندگی‌شان اطلاعات خاصی از روند پرونده داشته‌اند؟
نمی‌دانم، اما برخی این‌گونه هستند. حرکت‌هایی انجام
می‌شود، حرف‌هایی زده و شایعاتی ساخته می‌شود تا موضوع را بیش از حد بزرگ
کنند. اقتضای سن آقای رسایی به‌گونه‌ای است که نه حضور در جنگ را تجربه
کرده‌اند و نه از انقلاب خاطره‌ای دارند و نه تصمیم‌ساز هستند. بارها افراد
مختلف از آیت‌الله هاشمی انتقاد کرده‌اند و ایشان هم هیچ‌گاه ورود
نکرده‌اند چراکه اصلا نیازی به ورود ندیده‌اند. از ظاهر صحبت‌ها مشخص است
بیشتر حرف‌هایشان بر اساس حدس و گمان‌های شخصی است. روحانیت در کشور ما شأن
و جایگاه خاصی دارد. وقتی از زبان روحانیت اتهاماتی منتشر می‌شود، اولین
نتیجه آن لطمه به کسوت و مقام روحانیت خواهد بود. ایشان می‌توانند در مقام
نمایندگی صحبت کنند اما نه ایشان و نه هیچ‌کس دیگر این اجازه را ندارند به
کسی اهانت کنند. نمایندگان در مقابل وظیفه‌شان مصونیت دارند و نه در مقابل
جرمی که مربوط به وظیفه آنها نیست. امیدواریم دادگاه ویژه روحانیت با موضوع
برخورد جدی کند.
با توجه به اینکه دادستانی اعلام جرم کرده، آیا اینکه اظهارات در مجلس بیان شده، تاثیری در کیفیت موضوع دارد یا خیر؟
یک سابقه در مجلس ششم برای آقای لقمانیان به سبب
اظهاراتشان وجود داشت. پرونده‌ای تشکیل شد و به سرعت رسیدگی انجام و
محکومیت هم صادر و اجرا شد. انتظار ما این است که در ارتباط با آقای رسایی
هم همین‌گونه باشد.
پس شرایط مصونیت پارلمانی چیست؟
اصل 86 قانون اساسی مصونیت نمایندگان را مشخص کرده و
صراحتا گفته «آرایی را که در مقام وظیفه نمایندگی کرده‌اند»؛ وظیفه
نمایندگان هم در اصل 85 ذکر شده است حتی حیطه آن را هم با توجه به اصل 72
مشخص کرده‌اند بنابراین حیطه عمل هر نماینده کاملا معلوم است.
در صورت مجازات، جرائم چگونه است؟
ایشان مرتکب چند جرم هستند. اول مرتکب موضوع جرم ماده 608
قانون مجازات اسلامی که براساس آن 74 ضربه شلاق مجازات دارد. دوم موضوع
جرم 609 قانون مجازات اسلامی که توهین به شخص آقای هاشمی بوده و از 3 تا 6
ماه حبس مجازات دارد. همچنین می‌شود براساس ماده 697 هم به پرونده رسیدگی
کرد که بحث نطق در مجامع مفاد آن است. به این صورت که کسی امری را به دیگری
نسبت بدهد و نتواند آن را ثابت کند که درنهایت مجازات آن یک ماه تا یک سال
حبس است. نشر اکاذیب ماده 698 هم بحث دیگری است که اگر به قصد تشویش اذهان
عمومی انجام شود از 2 ماه تا 2 سال حبس، مجازات دارد و درنهایت ماده 700
قانون مجازات اسلامی هم باید ذکر شود که بحث هجو با نظم یا نثر است که
مرتکب به یک تا 6 ماه حبس مجازات خواهد شد.