وزیر آموزش و پرورش در توجیه این که چرا سیستم گرمایشی 200 هزار کلاس و
اتاق اداری در مدارس، همچنان بخاری نفتی است، گفته است که مبلغی بالغ بر
1000 میلیارد تومان برای تبدیل سیستم گرمایشی این کلاس ها به "پکیج" نیاز
است. با تقسیم عدد 1000 میلیارد تومان بر عدد 200 هزار کلاس و اتاق، عدد 5
میلیون تومان برای هر اتاق به دست می آید! به عبارت بهتر، وزیر آموزش و
پرورش مدعی است برای سیستم گرمایشی یک اتاق 5 میلیون تومان پول نیاز است!
به گزارش عصرایران؛ توجه به این نکته مهم است که هر دستگاه پکیج، می تواند
بیش از یک اتاق را گرم کند و نیازی نیست هر اتاق مجهز به پکیج جداگانه
باشد. تنها باید لوله کشی و رادیاتورهای جداگانه برای هر کلاس تهیه و نصب
شود.
با توجه به قیمت پکیج، لوله، رادیاتور شوفاژ و اجرت در بازار امروز، اگر
بخواهند همه کلاس های روستایی که هنوز از بخاری نفتی استفاده می کنند را
مجهز به سیستم پکیج کنند و به ازای هر 200 متر مربع، یک پکیج نصب کنند (که
بهترین مارکش امروز قیمتی بین 1.5 تا 1.8 میلیون تومان دارد و هر پره
رادیاتور شوفاژ هم در بهترین مارکش 24هزار تومان است) و اجناس را هم به
صورت خرده صورت بخرند و نه عمده، هزینه سرشکن شده برای هر کلاس، حداکثر بین
یک چهارم تا یک سوم بهای اعلامی توسط وزیر است.
تازه این برای مدارس کوچک است و هر چقدر مدارس بزرگ تر شوند، با بهره گیری
از سیستم گرمایش مرکزی ، هزینه ها ، بیشتر بر تعداد کلاس ها ، سرشکن می
شوند. البته، اکثر مدارس بزرگ و پرکلاس، به سیستم های گرمایشی جدید مجهز
شده اند و عمده کلاس های مورد اشاره وزیر، مربوط به مدارس کم کلاس و کم
دانش آموز است که همان طور که ایشان به درستی اشاره کرده، باید به پکیج
مجهز شوند.
توجه شود که ادارات آموزش و پرورش در همه شهرها، مجهز به نیروهای فنی و
تأسیساتی، نقلیه و... هستند که در کاهش هزینه ها، می توانند مؤثر باشند.
وانگهی برای چنین پروژه بزرگی، حتماً با مناقصه و خرید عمده می توان
تخفیفات بیشتری گرفت تا هزینه ها بسیار کاهش یابد.
بنابراین سخنان وزیر آموزش و پرورش در خصوص این که به ازای هر کلاس 5
میلیون تومان می خواهیم تا پکیج نصب کنیم، نوعی فرار از پاسخگویی است تا با
بزرگ نمایی عدد مورد نیاز و یادآوری قصه همیشگی کمبود اعتبارات، مشکل آتش
سوزی مرگبار در مدرسه شین آباد را به گردن آن هزار میلیارد موهوم بیندازد و
خود و همکارانش را از اتهام بی تدبیری برهاند ، هر چند که اگر واقعاً 1000
میلیارد تومان هم نیاز باشد، می ارزد که چنین هزینه ای صورت بگیرد تا صورت
های کودکان مردم نسوزد و مرگ زودهنگام، دامن دانش اموزان معصوم را نگیرد.