اکونومیست نوشت: در عصر مدرن، امور غیرقابل‌باور رایج شده‌اند. مانند تعطیلی کامل کشور‌ها به دلیل یک بیماری همه گیر جهانی یا فعالیت‌های مرتبط با هوش مصنوعی. راکت غول‌پیکری که به زمین بازمی‌گردد و توسط "چاپ‌استیک‌های" فلزی گرفته می‌شود.
به گزارش سرویس بین‌الملل انتخاب، در ادامه این مطلب آمده: بمب‌هایی که در پیجر‌ها جاسازی شده‌اند افراد زیادی را می‌کُشند. تاکسی‌های خودران در سان‌فرانسیسکو جذابیت زیادی برای گردشگران پیدا کرده است. برای درک آینده، پیش‌بینی امور بعید می‌تواند مفید باشد. در اینجا به ده مورد غیرقابل‌باور که ممکن است در سال ۲۰۲۵ رخ دهند می‌پردازیم.
۱. طوفان خورشیدی موجب اختلالات جهانی می‌شود
فوران‌های پلاسما از سطح خورشید، که به آنها خروج جرم از تاج خورشیدی یا سی ام‌ای گفته می‌شود، می‌توانند میلیارد‌ها تن از ذرات پرانرژی را به فضا پرتاب کنند. اگر زمین در مسیر چنین فورانی باشد، نتیجه می‌تواند طوفان‌های ژئومغناطیسی و شفق‌های شمالی گسترده باشد.
این طوفان‌ها نه تنها نمایش‌های نوری جذابی تولید می‌کنند بلکه می‌توانند مشکلاتی را نیز موجب شوند؛ از جمله قطع ارتباطات رادیویی موج‌کوتاه و اختلال در شبکه‌های برق، زیرا جریان‌هایی در کابل‌ها و ترانسفورماتور‌ها القا می‌شوند. در سال ۱۹۸۹، یک طوفان خورشیدی شبکه کبک را به مدت نه ساعت خاموش کرد و بر اساس یک تحلیل، سی ام‌ای که در سال ۲۰۱۲ از نزدیکی زمین گذشت، می‌توانست یک چهارم ترانسفورماتور‌های ولتاژ بالای آمریکا را نابود کند. همچنین، سی ام ای‌ها می‌توانند ماهواره‌ها را تحت تاثیر قرار دهند و از جمله از طریق ایجاد تورم جزئی در جو باعث افزایش کشش در مدار‌های پایین‌تر شوند. در فوریه ۲۰۲۲، وقوع یک سی ام‌ای منجر به از دست رفتن ۳۸ ماهواره شد.
اگر یک طوفان خورشیدی بزرگ در سال ۲۰۲۵ رخ دهد، تأثیر آن ممکن است بسیار بیشتر از گذشته باشد، زیرا انسان‌ها بیشتر به فناوری وابسته هستند. گزارشی که در سال ۲۰۱۳ توسط شرکت بیمه لویدز تهیه شد هزینه چنین رویدادی را فقط در آمریکا بین ۰.۶ تا ۲.۶ تریلیون دلار تخمین می‌زد. ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا آسیب‌های وارد شده به شبکه‌های برق تعمیر شود و توان بازسازی گردد.
۲. شبکه موبایل ۴ جی در ماه فعال می‌شود
یک رقابت جدید برای اکتشاف ماه در جریان است. در سال‌های اخیر، انواع مختلفی از کاوش‌گر‌های فضایی رباتیک چه توسط سازمان‌های فضایی ملی و چه شرکت‌های خصوصی به سطح آن ارسال شده‌اند. همه این پرتاب‌ها طبق برنامه پیش نرفته اند: برخی به سطح ماه برخورد کرده‌اند یا پس از فرود واژگون شده‌اند. پیچیدگی فرودگر‌های ماه افزایش یافته و برخی از آنها حامل روبات‌ها یا دوربین‌هایی هستند که در طول فرود از بدنه اصلی جدا می‌شوند. وسیله نقلیه اصلی سپس به عنوان یک واسطه رادیویی عمل می‌کند و سیگنال‌ها را از این دستگاه‌ها به زمین منتقل می‌کند. در سال ۲۰۲۵، فرودگری که توسط Intuitive Machines، یک استارتاپ آمریکایی، ساخته شده رویکرد جدیدی را در پیش خواهدگرفت و یک ایستگاه پایه کوچک سلول ۴ جی ساخته شرکت نوکیا را در سطح ماه مستقر خواهد کرد.
اگر همه چیز به خوبی پیش برود (در حالی که فرودگر‌های اخیر ماه نتایج متفاوتی داشته‌اند)، این اقدام اجازه خواهد داد که روبات‌های کاوشگر و "هاپر" کوچک با استفاده از فناوری استاندارد ۴ جی، مانند آنچه در گوشی‌های هوشمند یافت می‌شود، با فرودگر آتنا در هنگام کاوش در نزدیکی قطب جنوب ماه ارتباط برقرار کنند. استفاده از ۴ جی بخشی از روند گسترده‌تری است که هزینه‌ها را با استفاده از فناوری‌های تجاری و آماده موجود در مأموریت‌های فضایی، به جای ابداع روش‌های کاملاً جدید کاهش می‌دهد.
۳. یک همه گیری جهانی جدید رخ می‌دهد
یکی از موارد شگفت‌انگیز در مورد ویروس کووید-۱۹، مدت زمان بین همه گیری قبلی با مقیاس و شدت مشابه، در سال ۱۹۱۸ با همه گیری اخیر بود. در واقع، جمعیت جهانی در طول قرن بیستم به شدت افزایش یافت و میلیارد‌ها نفر را در شهر‌ها مشغول ساخت، در حالی که ظهور هوانوردی بین المللی انتقال بیماری‌ها را بیش از هر زمان دیگری تسهیل کرد.
پژوهشگران مدت‌ها خطر شیوع یک همه گیری را، خواه از یک پاتوژن آشنا مانند ویروس انفولانزا یا یک پاتوژن ناآشنا برجسته کرده بودند: در سال ۲۰۱۸، سازمان بهداشت جهانیهشدار داد که "یک همه‌گیری بین‌المللی وخیم می‌تواند توسط پاتوژنی که در حال حاضر ناشناخته است، رخ دهد. " آنچه که رخ داد، یک ویروس کرونای جدید بود که از اواخر ۲۰۱۹ در سراسر جهان گسترش یافت. اکنون مسئله این نیست که آیا همه گیری دیگری رخ خواهد داد یا خیر، بلکه سوال این است که این اتفاق چه زمانی رخ خواهد داد؛ و این فاصله زمانی احتمالاً یک قرن دیگر نخواهد بود.
۴. یک تورنمنت ورزشی، انجام دوپینگ را تشویق می‌کند
نهاد‌های ورزشی جهانی تلاش زیادی می‌کنند تا اطمینان حاصل نمایند که ورزشکاران با استفاده از دارو‌های عملکرد به مزیت ناعادلانه‌ای دست نیابند. با این وجود، همانطور که مجموعه‌ای از رسوایی‌های دوپینگ نشان می‌دهند، روش‌های آنها به هیچ‌وجه بدون نقص نیستند. اما اگر دوپینگ نه تنها مجاز بود، بلکه تشویق می‌شد چه؟
این ایده «بازی‌های تقویت‌شده» است—یک تورنمنت ورزشی که در آن شرکت‌کنندگان مجاز هستند از دارو‌ها و تجهیزات تکنولوژیک برای دستیابی به مزیت رقابتی در رشته‌های دو و میدانی، شنا، وزنه‌برداری و سایر رشته‌ها استفاده کنند. کارآفرین پشت این ایده، آرون دسوزا چندین سال تلاش کرده تا آن را به واقعیت تبدیل کند. اما اکنون او حمایت پیتر تیل و دیگر سرمایه‌گذاران میلیاردر را دارد و با شرکت تولیدی متعلق به ریدلی اسکات، کارگردان هالیوودی برای ساخت یک سریال تلویزیونی ده قسمتی درباره نخستین تورنمنت به توافق رسیده است. دسوزا می‌گوید این تورنمنت در نیمه دوم سال ۲۰۲۵ برگزار خواهد شد.
منتقدان این طرح، از جمله مسئولان نهاد‌های ضد دوپینگ از چنین اقدامی متحیر شده‌اند. آنها معتقدند استروئید‌ها و انواع دیگر دارو‌های تقویتی می‌توانند سلامت ورزشکاران را به خطر بیندازند. دسوزا اصرار دارد که امنیت اهمیت اصلی را دارد و نظارت بر استفاده از دارو‌ها ایمن‌تر از مصرف آنها به صورت مخفیانه است (به گفته او، ۴۴ درصد ورزشکاران این کار را انجام می‌دهند). اما وی هنوز توافق با یک شهر میزبان را نهایی نکرده و با چالش‌هایی برای جذب ورزشکاران روبه‌رو است. آیا بازی‌های تقویت‌شده او خواهد توانست راه بیفتند؟
۵. روسیه یک سلاح هسته‌ای را در فضا مستقر می‌کند
پیمان فضای ماوراء جو سال ۱۹۶۷ ادعا‌های ارضی بر اجرام آسمانی و استقرار سلاح‌های هسته‌ای در فضا را ممنوع می‌کند. اما در فوریه ۲۰۲۴ رئیس کمیته اطلاعاتی مجلس نمایندگان آمریکا هشدار داد که روسیه در حال توسعه یک سلاح فضایی جدید است که منابع اطلاعاتی معتقدند شامل یک کلاهک هسته‌ای است که می‌تواند در مدار منفجر شده و ماهواره‌ها را از کار بیندازد.
در واقع، سلاح‌های هسته‌ای قبلاً در فضا منفجر شده‌اند: آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه ۱۹۶۰ قبل از امضای پیمان ۱۹۶۷ آزمایش‌های هسته‌ای در ارتفاع بالا انجام دادند. انفجار‌های الکترومغناطیسی حاصل از این آزمایشات ماهواره‌ها را تحت تأثیر قرار داد که در آن زمان تعدادشان محدود بود. اما امروزه هزاران ماهواره در مدار حضور دارند که برای امور غیرنظامی و نظامی کاربرد دارند و در برابر تشعشعات ناشی از یک انفجار هسته‌ای و ضایعات مداری که ایجاد خواهد شد، آسیب‌پذیر خواهند بود.
در سال‌های اخیر آمریکا، چین، هند و روسیه طیف وسیعی از قابلیت‌های ضدماهواره‌ایی دیگر از جمله موشک‌های زمینی و لیزر‌ها را آزمایش کرده‌اند. در نوامبر ۲۰۲۱، روسیه یک ماهواره ازکارافتاده دوره شوروی را با استفاده از یک موشک هیپرسونیک نودل نابود کرد. تخریب آن ماهواره ۱۸۰۰ قطعه زباله فضایی ایجاد و فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی (از جمله دو روس) را مجبور کرد در وسیله‌های فرار خود پناه بگیرند.
یک سلاح هسته‌ای در مدار بسیار آشفته‌تر و به مراتب مخرب‌تر خواهد بود؛ ارزش اصلی آن به عنوان یک تهدید خواهد بود. اگر روسیه چنین سلاحی را در سال ۲۰۲۵ راه‌اندازی کند، موجی از نگرانی را ایجاد خواهد کرد و نشان خواهد داد که ایده جنگ در فضا، به طور فزاینده دیگر یک موضوع علمی-تخیلی نیست.
۶. حیوانات حساب‌های بانکی خود را دریافت می‌کنند
اگر حیوانات منابع مالی خودشان را داشتند و می‌توانستند آن را به روش‌هایی صرف کنند که به حفاظت و تنوع زیستی کمک کند، شانس بقای آنها افزایش می‌یافت. این ایده ابتکار "پول بین‌گونه‌ای" است، مفهومی که توسط تیهانو، یک شرکت فناوری در حال توسعه است. این شرکت در حال حاضر یک آزمایش شامل یک خانواده ۱۹ نفری از گوریل‌های کوهی در رواندا را آغاز کرده و در سال ۲۰۲۵ امید دارد که این طرح را به تمامی گوریل‌های کشور گسترش دهد. در سال آینده، او همچنین امیدوار است پروژه‌ای جداگانه برای کمک به حفاظت از خفاش میوه‌خوار راه‌اندازی کند که در مرکز آفریقا یافت می‌شود و نقش ارزشمندی در پخش بذر دارد.
سیستم تیهانو از حسگر‌ها و هوش مصنوعی برای تعیین نیاز‌های حیوانات استفاده می‌کند—مثلاً حذف تله شکارچی یا نیاز به درمان دامپزشکی برای یک گوریل خاص. سپس یک انسان در نزدیکی برای انجام این کار از طریق یک پلتفرم خدمات آنلاین به خدمت گرفته می‌شود و پس از تکمیل کار پرداخت صورت می‌گیرد. به این ترتیب، حیوانات می‌توانند منابع مالی خود را برای کارگران محلی متناسب با نیاز‌های خود و اکوسیستمشان هدایت کنند.
۷. جریان اقیانوس اطلس شمالی کاهش یا تغییر می‌کند
جریان معکوس سازی شریان اقیانوس اطلس شبکه‌ای از جریان‌ها در اقیانوس اطلس است که آب گرم را به سمت شمال و آب سرد را به سمت جنوب می‌چرخاند. این فرآیند به توزیع مواد مغذی که حیات اقیانوسی را تقویت می‌کند کمک می‌نماید و باعث می‌شود برخی نقاط جهان گرم‌تر از حد معمول باشند. این جریان به عنوان یک "نقطه بحرانی" کلیدی در سیستم آب و هوایی جهانی محسوب می‌شود و تحلیل‌های انجام‌شده بر روی هسته‌های یخی نشان می‌دهند که تغییرات در جریان مذکور با تغییرات ناگهانی آب و هوایی در گذشته دور مرتبط بوده‌اند.
اخیراً، محققان نشانه‌هایی یافته‌اند که جریان معکوس سازی شریان اقیانوس اطلس در طول قرن گذشته تضعیف شده است. تجزیه و تحلیلی که توسط محققان دانشگاه کپنهاگ در سال ۲۰۲۳ منتشر شد، نتیجه‌گیری کرد که اگر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در مسیر فعلی خود ادامه یابد ۹۵٪ احتمال دارد این جریان بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۹۵ از هم فرو بپاشد.
سایر محققان در صحت یا دقت چنین پیش‌بینی‌های جدی تردید کرده‌اند. اما حتی بدون فروپاشی، تغییرات در جریان ارزش پیگیری دارند، زیرا هر تغییری می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای به دنبال داشته باشد. اروپای شمالی ممکن است سردتر و خشک‌تر شود و با طوفان‌های قوی‌تر، فصل‌های رشد کوتاه‌تر و تابستان‌هایی مستعد خشکسالی روبرو شود.
۸. یک متن گم‌شده از دوران باستان کشف می‌شود
هنگام فوران کوه وزوو در سال ۷۹ پس از میلاد شهر رومی پمپئی زیر آتش جهنمی دفن شد و گاز‌های داغ متصاعد از این آتشفشان نیز کتابخانه ویلایی در هرکولانیوم در نزدیکی آنجا را به سرعت به در آتش سوازند. در اثر این حادثه هزاران طومار پاپیروس حاوی متون یونانی و لاتین کربونیزه شده و حفظ شدند. تلاش‌ها برای باز کردن و خواندن فیزیکی طومار‌ها که از قرن ۱۸ آغاز شد، همگی ناکام ماندند؛ گاهی تنها چند کلمه دیده می‌شد، اما طومار‌ها از هم می‌پاشیدند. سپس در سال ۲۰۲۳ محققان با استفاده از ترکیبی از اسکن‌های ایکس‌ری و هوش مصنوعی موفق به آشکارسازی بخش‌هایی از متن داخل یکی از طومار‌ها شدند. (این پیشرفت زمانی صورت گرفت که نات فریدمن، یک سرمایه‌گذار فناوری، اسکن‌های ایکس‌ری را به صورت آنلاین منتشر کرد و یک جایزه ۱ میلیون دلاری برای کسی که بتواند آنها را رمزگشایی کند، پیشنهاد داد.)
متنی که توسط تیمی از دانشجویان داوطلب استخراج و توسط کتاب‌شناسان تحلیل شد، ظاهرا یک اثر ناشناخته از فیلودموس، یک فیلسوف یونانی که در هراکولانیوم زندگی می‌کرد بود. با اسکن و تحلیل طومار‌های بیشتر، چه آثار گمشده‌ای ممکن است بزودی کشف شوند؟ با توجه به اینکه این ویلا زمانی متعلق به پدرهمسر ژولیوس سزار بوده شاید مجموعه‌ای از نامه‌نگاری‌های او به دست آید.
۹. یک فوران آتشفشانی بزرگ ایجاد بی‌نظمی می‌کند
دنیا برای اختلالاتی که توسط یک فوران بزرگ آتشفشانی واقعی ایجاد می‌شود، "به طرز دردآوری آمادگی ندارد. " این گفته مایکل کاسیدی، یک آتشفشان‌شناس از دانشگاه بیرمنگام، و لارا مانی که در دانشگاه کمبریج به مطالعه ریسک می‌پردازد است. آنها در سال ۲۰۲۲ در نشریه Nature توضیح دادند که فوران یک آتشفشان در تونگا در همان سال، که بزرگترین در نوع خود از زمان فوران کوه پیناتوبو در سال ۱۹۹۱بود، باید به عنوان یک "هشدار نزدیک" مورد توجه قرار گیرد. یک فوران بزرگ واقعی، مانند فوران کوه تامبورا (در اندونزی امروزی) در سال ۱۸۱۵، می‌تواند آب و هوا را سردتر کند، تولید غذا را تحت تأثیر قرار داده و زیرساخت‌های هوانوردی، حمل و نقل و ارتباطات را برای ماه‌ها یا سال‌ها مختل نماید.
تحلیل‌های انجام‌شده بر روی هسته‌های یخی نشان می‌دهند که احتمال وقوع چنین فورانی در قرن حاضر یک به شش است. با این حال، دکتر کاسیدی و دکتر مانی می‌گویند منابع بسیار بیشتری به ریسک به مراتب کمتر ناشی از برخورد سیارک‌ها نسبت به نظارت بر آتشفشان‌ها اختصاص می‌یابد. آنها خواستار ایجاد حسگر‌های بیشتر، از جمله پرتاب یک ماهواره اختصاصی برای نظارت بر آتشفشان‌ها و تأکید بیشتر بر آمادگی برای وقوع چنین حادثه‌ای شده‌اند.
۱۰. شواهدی از وجود حیات فرازمینی کشف می‌شود
"بقیه کجا هستند؟ " این سوالی بود که انریکو فرمی، یک فیزیکدان در سال ۱۹۵۰ مطرح کرد. با توجه به سن بسیار بالای جهان، تمدن‌های فرازمینی زمان زیادی برای گسترش داشته‌اند، اما انسان‌ها هیچ اثری از آنها ندیده‌اند. این به دلیل تلاش ناکافی بشر نیست. هر لحظه ممکن است یکی از تلاش‌های مختلف اختصاص‌یافته به جستجوی هوش فرازمینی به موفقیت دست یابد.
بیشتر این تلاش‌ها با استفاده از داده‌های دریافت شده از تلسکوپ‌های رادیویی در استرالیا، آفریقای جنوبی و آمریکا که برای یافتن نشانه‌هایی از انتقال‌های فرازمینی بررسی می‌شوند به تحلیل سیگنال‌های رادیویی متکی هستند (اساساً، هر چیزی که طبیعی به نظر نمی‌رسد، مانند الگو‌های عجیب که مرتباً تکرار می‌شوند). رویکرد‌های دیگری شامل جستجو برای فلش‌های لیزر (به این دلیل که فرازمینی‌ها ممکن است به جای رادیو از نور برای ارتباطات درازمدت استفاده کنند)، جستجو برای یافتن تابش خاصی از "کره‌های دایسون" احتمالی (ساختار‌های بسیار بزرگی که ممکن است فرازمینی‌ها برای جذب بیشترین مقدار ممکن از تابش ستارگان ساخته باشند) و تجزیه و تحلیل جو سیارات اطراف ستارگان دیگر، که هزاران مورد از آنها در سال‌های اخیر کشف شده‌اند، برای یافتن علائم زیستی به کار گرفته می‌شوند.