پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : پليس پيشگيري نيروي انتظامي با به بررسي
مشكلات و آسيب هاي اجتماعي، توصيه هايي را براي خوانندگان مطبوعات تدارك
ديده است كه از اين پس هر دو هفته يك بار آن را براي اطلاع شما، بخصوص
آگاهي خانواده ها در همين ستون خواهيم خواند.
گروه جامعه از همكاري نيروي انتظامي بخصوص كارشناسان معاونت پيشگيري و
اجتماعي كلانتري 148 انقلاب تهران سپاسگزاري مي كند و اميدوار است اين ستون
فتح بابي براي تعامل بهتر مطبوعات و خوانندگان قدس به نيروي انتظامي باشد.
دوستي هاي دوران نوجواني به مدرسه ختم نمي شود. نوجوانان بسيار علاقه
مندند كه در خارج از مدرسه نيز با هم معاشرت داشته باشند، بخصوص دختران كه
علاقه بيشتري به اين نوع رفت و آمدها از خود نشان مي دهند. اين امر شايد به
اين علت باشد كه محدوديت بيشتري براي خارج شدن از خانه دارند.
به طور كلي خانواده ها در مورد شركت نوجوانان خود در جشنها و ميهمانيها سه گونه عمل مي كنند:
گروهي بر خلاف ميلشان اجازه مي دهند؛ عده اي گاهي اجازه مي دهند و گاهي مخالفت مي كنند و عده اي نيز اصولاً مخالفند.
در صورتي كه والدين بخواهند با رفتن فرزندان خود به مهماني موافقت
نمايند، بهتر است قبل از موافقت در مورد محل مهماني و ميزبان و افرادي كه
در آن مهماني شركت دارند، اطلاعاتي كسب كنند.
در اين خصوص والدين مي توانند با ميزبان ارتباط برقرار كرده و يا از
طريق مدرسه درباره آنها اطلاعات بيشتري كسب نمايد. البته نبايد معاشرت
نوجوان را به حد افراط كنترل كرد، زيرا اين امر باعث نگراني و ناراحتي او
مي شود. همچنين نوجوان دوست ندارد كه والدين دوستانش را به باد انتقاد
بگيرند. عدم پذيرش مطلق دوستان فرزند سبب بدگماني و بي اعتمادي نوجوان نسبت
به والدين مي شود.
بعضي از پدران و مادران به اين علت كه مبادا فرزندانشان لوس شود محبت
خود را به فرزند بروز نمي دهند يا اينكه به آنها فرصت نمي دهند احساسات و
عواطفشان را نسبت به پدر و مادر بروز دهند و اين كاستي در مرحله بلوغ آنان
را دچار مشكل مي سازد. زيرا عدم ارضاي اين نياز به دوست داشتن و دوست داشته
شدن در خانواده و كمبود محبت اطرافيان نزديك، عامل مهمي در به وجود آمدن
دوستيهاي افراطي و علاقه مندي هاي بي فرجام به افراد بيگانه مي شود.
در مورد نوجوان از پند و اندرز نيز بايد پرهيز كرد، چرا كه در اين سن،
بسيار كم تأثير است. در اين دوران ممكن است نوجوان رفتاري از خود نشان دهد
كه براي آن دوره از سن طبيعي و براي دوستان او نيز جالب باشد، اما از نظر
والدين جلف و بي مزه و مسخره جلوه كند، در چنين شرايطي بايد منطقي بود و با
در نظر گرفتن شرايط سني و روحيات نوجوان عكس العمل درستي نشان داد و هرگز
نبايد نگراني خود را به صورت غيرمنطقي بروز داد.
والديني كه علي رغم ميلشان نوجوان را تنها به اين دليل كه از شر
اصرارهايش آسوده شوند و يا نكند دچار عقده شوند و يا دلشان براي او مي سوزد
و او را به مهماني مي فرستند، بهتر است اوقات فراغت او را به جاي صرف شدن
در اين مهمانيها، به ورزش و كارهاي مفيد ديگر اختصاص دهند.
والدين بايد نظرشان را صريحاً به فرزند خود بگويند، چه مخالف باشند و
چه موافق و در اين راه بايد ثبات عقيده داشته باشند، زيرا براي نوجوان بي
ثباتي عقيده در رفتار والدين قابل قبول نيست. زماني كه نوجوان متوجه مي شود
با اصرار و پافشاري مي تواند والدين را به كاري كه مايل است وادار كند از
اين موضوع سوء استفاده خواهد كرد و در هر مورد ديگر نيز از آن استفاده
خواهد كرد و در صورت مخالفت نظرتان را با دليل و منطقي و با زبان خوش به او
بگوييد.
به هر حال توصيه ما اين است كه پيش از رفتن فرزندان به مهماني اطلاعاتي
درخصوص محل و افرادي كه در آن شركت مي كنند كسب كنيم، به طور نامحسوس گاهي
اوقات فرزندان خود را كنترل نماييم و به فرزندان خود بياموزيم كه در
مهمانيها چگونه رفتار خود را كنترل كنند.به فرزندان خود بياموزيم كه
چشم پوشي از چند لحظه شادي و تفريح در پارتي ها مي تواند سلامت ايشان را
تضمين كند و خطرات پارتيها را با دليل منطقي به فرزندانتان بياموزيد.