پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ایسنا: رئیس پارلمان لبنان تاکید کرد، راه‌حلی که به زیان لبنان و حاکمیتش باشد، مردود است و این میدان نبرد است که در نهایت تعیین‌کننده خواهد بود.
«نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان در واکنش به راه‌حل‌هایی پیشنهاد شده از سوی رژیم صهیونیستی که بر اساس شروط این رژیم بوده و طرح سازش در راستای منافع این رژیم است، تاکید کرد: موضع ما روشن و مشخص است، برقراری آتش‌بس و اجرای قطعنامه ۱۷۰۱، در این صورت آیا هیچ انسان عاقلی هست که باور داشته باشد ما با سازش یا راه‌حلی موافقت خواهیم کرد که در راستای منافع اسرائیل و به زیان لبنان و حاکمیتش باشد؟
نبیه بری در گفت‌وگو با روزنامه «الجمهوریه» چاپ لبنان اظهار کرد: در سپتامبر گذشته فرانسوی‌ها ابتکارعملی را مطرح کردند که آمریکایی‌ها آن را ادامه داده و مجموعه بزرگی از کشورها آن را امضا کردند و در قالب فراخوانی برای توقف جنگ ارائه شد. همه جز اسرائیل از این فراخوان استقبال کردند. تنها اسرائیل استقبال نکرد و این تلاش را ناکام گذاشت. اکنون این فراخوان پشت سر ما است و هیچ بازگشتی به آن وجود ندارد، آنچه مدنظر است برقراری آتش‌بس و اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ بدون هیچ حرف اضافه یا یک حرف کمتر است. این همان چیزی است که با آموس هوکشتاین، فرستاده آمریکا توافق کردیم.
رئیس پارلمان لبنان در پاسخ به سوالی درباره ادعای مطرح شده از سوی «یسرائیل کاتس» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی که مدعی «پیروزی» بر حزب‌الله شده بود، گفت: آنها از کدام پیروزی صحبت می‌کنند؟ آیا در غزه پیروز شدند؟ آنها پس از ۱۳ ماه جنگ علیه نوار غزه نتوانستند اسرا را برگردانند و حماس را نابود کنند، برعکس حماس هنوز می‌جنگد و با قدرت مقاومت می‌کند و اسرای اسرائیلی هنوز نزد آنها هستند.
نبیه بری افزود: اسرائیلی‌ها در لبنان دست به ترور رهبران حزب‌الله زدند، خانه‌ها را ویران و زیرساخت‌ها را نابود کردند و غیرنظامیان را به قتل رساندند، آیا این پیروزی است؟ آیا آنها در زمین پیروز شدند؟ و آیا این ترورها و تمام این ویرانی‌ها و کشتارها آنها را پیروز کرد؟ بیش از ۴۵ روز از جنگ علیه لبنان گذشته و آنها با تمام قدرتی که به کار گرفتند، نتوانستند پیشروی کنند و نتوانستند در هیچ نقطه‌ای از روستاهای لبنانی مورد هدف مستقر شوند، برعکس نفوذ می‌کنند و سپس فرار می‌کنند و نتیجه اینکه آنها چیزی را در میدان تغییر ندادند و آنچه مسلم است این میدان (نبرد) است که در نهایت تعیین‌کننده است.
او درباره آنچه در رابطه با نگرانی اسرائیل از صدور حکمی علیه آن در شورای امنیت منتشر شده، گفت: چه زمانی اسرائیل به قطعنامه‌های شورای امنیت احترام گذاشته و برای آنها ارزشی قائل شده؟ اگر اسرائیل به این قطعنامه‌ها احترام می‌گذاشت و نگران آنها بود، به مجموعه‌ای از قطعنامه‌های صادر شده به ویژه قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ احترام می‌گذاشت و قطعنامه ۱۷۰۱ را که بیش از ۳۰ هزار بار نقض کرده، رعایت می‌کرد.