پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : هادی یزدانی، پزشک درباره افزایش ظرفیت رشته های پزشکی می گوید این سیاستی است که با افزایش ظرفیت‌ها، قصد دارد پزشک‌ها را در دانشگاه‌های علوم پزشکی به خط کند، تا پزشک برای یک موقعیت کارمندی التماس کند. تقریباً از صد هزار پزشک عمومی، ۵۰ هزار نفر آنها کار می‌کنند. مجلس باید بررسی کند که آن ۵۰ هزار نفر کجا هستند؟ ۲۰ الی ۳۰ درصد آنها مهاجرت کرده‌اند، بقیه آنها مشغول چه کاری هستند؟
هادی یزدانی، پزشک درباره ادعای کمبود ۱۴ هزار پزشک عمومی به «انتخاب» گفت: «ایران در میانگین پزشک در دنیا، میانگین خوبی دارد. میانگین در دنیا ۱۷ در ده هزار است، در ایران این عدد ۱۶ است. یعنی از میانگین دنیا چیز زیادی پایین‌تر نداریم.»
او افزود: مشکلی که اینجا وجود دارد این است که بخشی از جامعه پزشکی، از چرخه‌ی پزشکی به دلایل مختلف خارج می‌شوند. اولین دلیل مهاجرت است، دومین دلیل عدم صرفه‌ی اقتصادی در طبابت است که فرد را به شغل‌های دیگر می‌کشاند.
او ادامه داد: اینکه نماینده مجلس اعلام می‌کند درمانگاه‌هایی بعد از ۴۰ سال بسته شده و کمبود پزشک داریم، حرف کاملاً اشتباهی است. در بخشی از نقاط کشور، توزیع پزشک نادرست است. مردم و مسئولین برخی از مناطق، توان نگهداری و ماندگاری پزشک را در منطقه خودشان ندارند. برخی از مؤسسات درمانی، اینقدر فرمول‌ها و اعداد پایینی دارند، که خیلی از پزشک‌ها تمایلی به حضور در آنجا ندارند. این مراکز درمانی از حاشیه سودشان کم نمی‌کنند، در نتیجه خالی می‌مانند. مسأله خالی ماندن مراکز درمانی، به کمبود پزشک ربطی ندارد.
وی در ادامه در رابطه با افزایش ظرفیت پزشکی بیان کرد: «عده‌ای در مجلس و جامعه در تلاش برای توجیه افزایش بی رویه و بدون قاعده‌ی دانشجو‌های پزشکی هستند. این افزایش بی رویه صدای وزرای سابق و وزیر فعلی بهداشت را هم درآورده است. ما ظرفیتی برای آموزش این میزان از دانشجوی پزشکی نداریم.»
او ادامه داد: «این سیاستی است که با افزایش ظرفیت‌ها، قصد دارد پزشک‌ها را در دانشگاه‌های علوم پزشکی به خط کند، تا پزشک برای یک موقعیت کارمندی التماس کند. تقریباً از صد هزار پزشک عمومی، ۵۰ هزار نفر آنها کار می‌کنند. مجلس باید بررسی کند که آن ۵۰ هزار نفر کجا هستند؟ ۲۰ الی ۳۰ درصد آنها مهاجرت کرده‌اند، بقیه آنها مشغول چه کاری هستند؟»
او افزود: «ما در آینده با پدیده‌ای مواجه می‌شویم که پزشک‌های بسیاری در کشور وجود دارند، اما بیمار ندیده‌اند. پزشکانی که فرصت برای کار تجربی نداشته‌اند.»
یزدانی درباره تبدیل کردن پزشکان به کارمند گفت: «بخشی از حاکمیت قصد دارد که پروژه‌ی پزشک را به «پزشک‌کارمند» تقلیل دهد. پزشک‌ها در آینده با این روند دیگر قدرت انتخاب نخواهند داشت. الان پزشکان قدرت انتخاب دارند که در بخش خصوصی یا دولتی یا هر کجای دیگر کار کنند. پزشک کارمند باید در نوبت بیاستد تا دولت برای او کار ایجاد کند. با اجرای بدون پشتوانه‌ی طرح پزشک خانواده، شاید این مسأله را حل کنند. آنها می‌خواهند به اندازه هر ۳ هزار نفر، یک پزشک در نظر بگیرند. به نظر می‌آید بخشی از حاکمیت در راستای پروژه‌ی مرجعیت زدایی از گروه پزشکان، قصد دارد بخش خصوصی را کاملاً نابود کند و پزشکان را تبدیل به کارمند کند.»