سندرم پرهیز نوزادی، چگونه نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد؟

داروها یا مواد اعتیادآوری که نوزاد شما در دوران بارداری از طریق جفت دریافت کرده است باعث سندرم پرهیز نوزادی می شود. کودک شما اکسیژن و مواد مغذی را از طریق بند ناف خود که به جفت شما متصل می شود دریافت می کند. جفت عضوی است که در دوران بارداری در رحم شما رشد می کند. مشابه اکسیژن و مواد مغذی، داروهایی که مصرف می‌کنید می‌توانند از جفت عبور کرده و به نوزادتان برسند. 

 به نقل از کلولندکلینیک، سندرم پرهیز از نوزادان (NAS) وضعیتی است که نوزاد شما را هنگامی که در رحم شما در معرض مواد افیونی یا سایر مواد اعتیاد آور قرار می گیرد، تحت تاثیر قرار می دهد. کودک شما این داروها را از طریق جفت دریافت می کند؛ جفت عضوی است که اکسیژن و مواد مغذی را از بدن شما به بدن کودک در رحم شما می رساند.

چه داروهایی باعث سندرم پرهیز نوزادی می شود؟
اگر والدین در دوران بارداری خود دارو (مواد افیونی) یا مواد اعتیادآور مصرف کرده باشند، نوزاد ممکن است دچار سندرم پرهیز از نوزاد (NAS) شود. رایج ترین داروها عبارتند از:

آمفتامین ها
بوپرنورفین
کدئین
هروئین
اکسی کدون
هیدروکدون
مورفین
متادون
مواد دیگری که باعث NAS می شوند عبارتند از:

الکل
باربیتورات ها
بنزودیازپین ها
نیکوتین
برخی از داروهای ضد افسردگی (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین)
سندرم پرهیز نوزادی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
سندرم پرهیز نوزادی نوزادانی را تحت تأثیر قرار می دهد که والدین آنها در دوران بارداری به مواد مخدر یا مواد اعتیادآور اعتیاد داشته اند.

کمیت دادن به سندرم پرهیز نوزادی (NAS) دشوار است زیرا تعداد موارد هر سال در حال افزایش است. یک مطالعه نشان می دهد که هر 25 دقیقه یک نوزاد مبتلا به NAS تشخیص داده می شود، که برابر است با 2 تا 7 نوزاد از هر 1000 تولد است.

چگونه سندرم پرهیز نوزادی بر بدن نوزاد تأثیر می گذارد؟
نوزاد شما تا زمانی که دارو یا ماده از بدن او خارج نشود، علائم ترک را تجربه خواهد کرد. سندرم پرهیز نوزادی می تواند علائمی ایجاد کند که باعث می شود کودک شما اغلب گریه کند، بیش از حد بداخلاق یا بیمار باشد. به عنوان یک والد، دیدن فرزند مضطربتان می تواند نگران کننده باشد. در طول دوره ترک، آرام کردن نوزاد شما سخت خواهد بود. بسته به شدت علائم نوزاد شما، ممکن است کودک شما نیاز به ماندن در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) داشته باشد تا زمانی که بدن او از دارو یا ماده ای که باعث علائم او می شود خلاص شود.

سندرم پرهیز از نوزادی

علائم سندرم پرهیز نوزادی چیست؟
علائم سندرم پرهیز نوزادی عبارتند از:

استفراغ و یا اسهال
تب و تعریق
تنفس سریع
گریه بلند و بیش از حد
مکیدن مکرر
لرزش
راش پوشک
علائم اضافی می تواند شامل موارد زیر باشد:

هایپرتونی و رفلکس های بیش فعال
مشکل در افزایش وزن
مشکل در به خواب رفتن و ماندن در خواب
مشکلات تغذیه
پوست دارای طرحی لکه‌دار است
شدت علائم برای هر نوزاد متفاوت است. شدت علائم کودک شما بر اساس موارد زیر متفاوت است:

چه دارویی در بدن کودک وجود دارد.
چه مقدار از آن دارو در بدن کودک وجود دارد.
چه مدت کودک در رحم مادر در معرض دارو قرار گرفته است.
علائم شدید
اگر کودک شما هنگام تولد مقدار زیادی دارو در بدن خود داشته باشد، ممکن است در معرض خطر علائم شدید و تهدید کننده زندگی باشد. این علائم عبارتند از:

زود به دنیا آمدن (نارس)
رشد و نقایص مادرزادی
تشنج
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)
علائم سندرم پرهیز نوزادی چه زمانی ظاهر می شود؟
کودک شما ممکن است علائم سندرم پرهیز نوزادی را بین یک تا سه روز پس از تولد تجربه کند. گاهی اوقات ممکن است تا یک هفته طول بکشد تا علائم ظاهر شوند. در طول این مدت، نوزاد شما احتمالاً در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) بیمارستان می‌ماند تا زمانی که دارو از بدنش خارج شود و به اندازه کافی سالم باشد که به خانه برود.

آیا فرزند من علائم طولانی مدت سندرم پرهیز نوزادی را خواهد داشت؟
علائم درازمدت بسته به شدت تشخیص متفاوت است، اما سندرم پرهیز نوزادی (NAS) می‌تواند فرزند شما را با بزرگ‌تر شدن تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد موارد زیر شود:

تأخیر رشد و مشکل در استفاده از مهارت های شناختی، اجتماعی و حرکتی
مسائل رفتاری در مدرسه
مشکلات حافظه کوتاه مدت
مشکلات رشد
مشکل در افزایش وزن
مشکلات شنوایی و بینایی
معاینات سلامتی کودک باید به روز باشد تا مطمئن شوید که کودک شما مطابق با سن خود به نقاط عطف رشد می رسد.

مطالعات نشان می‌دهد که کودکانی که NAS تشخیص داده می‌شوند، با رشد بیشتر احتمال دارد به شرایط زیر مبتلا شوند:

اختلال کمبود توجه/بیش فعالی
اضطراب
افسردگی
اگر قبل از زایمان از مواد افیونی استفاده کنید، نوزاد شما علائم ترک را هنگام تولد تا زمانی که دارو از بدنش عبور کند، تجربه خواهد کرد.

سندرم پرهیز نوزادی چگونه تشخیص داده می شود؟
از آنجایی که علائم سندرم پرهیز نوزادی (NAS) به سایر شرایط نوزادان مربوط می شود، پزشک شما پس از کسب اطلاعات بیشتر در مورد مصرف دارو قبل از تولد نوزاد و با انجام غربالگری دارو، NAS را تشخیص می دهد.

غربالگری دارویی به پزشک شما کمک می کند تا نوع و مقدار دارویی را که در بدن نوزاد تازه متولد شده است شناسایی کند. غربالگری دارو نمونه ای از بند ناف، ادرار یا خون نوزاد شما را می گیرد. همچنین ممکن است آزمایش مکونیوم را انجام دهد.

همچنین ممکن است برای کمک به تأیید تشخیص کودک خود نیاز به غربالگری دارویی داشته باشید.

چه آزمایشاتی سندرم پرهیز نوزادی را تشخیص می دهد؟
علاوه بر آزمایش دارو، پزشک نوزاد شما از سیستم امتیازدهی NAS استفاده می‌کند که آزمایشی است که در آن پزشک شما نقاطی را برای شناسایی شدت علائم کودک شما تعیین می‌کند. امتیاز (نتایج) از این آزمایش به او کمک می کند تا درمان را برای کاهش علائم کودک شما تجویز کند.

سندرم پرهیز نوزادی چگونه درمان می شود؟
درمان سندرم پرهیز نوزادی به نوع دارو و مقدار آن در بدن او و همچنین سلامت کلی و شدت علائم بستگی دارد. درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

مصرف دارو برای کاهش شدت علائم در طول زمان
دریافت مایعات از طریق IV (داخل وریدی) در ورید آنها در صورت کم آبی
استفاده از کرم یا پماد برای تسکین بثورات پوشک و تحریک پوستی
تنظیم زمان شیردهی در جایی که کودک شما اغلب تغذیه خوبی نداشته است یا یک شیر خشک پر کالری برای کمک به افزایش وزن دریافت می کند.
درمان معمولاً بین پنج روز تا شش ماه یا تا زمانی که نوزاد تازه متولد شده شما احساس خوبی داشته باشد و هیچ دارویی در بدن خود نداشته باشد طول می کشد. درمان برای کمک به کاهش علائم طولانی مدت می تواند در طول زندگی کودک شما ادامه یابد که می تواند شامل درمان شناختی رفتاری و دارو برای درمان شرایطی باشد که به عنوان یک عارضه جانبی ظاهر می شوند.

چه داروهایی سندرم پرهیز نوزادی را درمان می کند؟
اگر نوزاد شما علائم شدید سندرم پرهیز نوزادی (NAS) داشته باشد، پزشک ممکن است نوزاد شما را با انواع مختلف دارو درمان کند تا علائم ترک را کاهش دهد. داروی تجویز شده به کودک شما دوزهای کوچکی از دارو را می دهد که شبیه به آنچه در رحم شما دریافت کرده است، می باشد به جای اینکه به بدن او اجازه دهد این کار را یکباره انجام دهد به آرامی و در طول زمان دارو را از شیر جدا کند.

انواع دارو برای درمان NAS عبارتند از:

متادون
مورفین
بوپرنورفین
فنوباربیتال
کلونیدین
اگر نوزاد شما نیاز به مصرف دارو داشته باشد، ممکن است چند هفته تا چند ماه در بیمارستان بماند. این کار به پزشک کمک می کند تا مطمئن شوند که کودک شما به اندازه کافی سالم است تا زمانی که دارو به طور کامل از بدن او خارج شد به خانه برود.

چگونه به نوزادم کمک کنم تا علائم خود را مدیریت کند؟
نوزاد شما شلوغ خواهد کرد و آرام کردن او در حالی که علائم ترک را تجربه می کند دشوار است. شما می توانید به نوزاد خود با راه های زیر کمک کنید:

تا حد امکان در کنار کودک باشید.
نوزاد را در معرض صداهای بلند و نورهای شدید قرار ندهید.
کودک خود را به آرامی تکان دهید.
نوزاد خود را نزدیک به سینه خود نگه دارید (تماس پوست با پوست).
نوزاد خود را در یک پتوی نرم قنداق کنید.
آیا در صورت مصرف دارو می توانم به نوزادم شیر دهم؟
اگر به نوزاد خود شیر بدهید (شیر سینه) مواد مخدر، مانند مواد افیونی، می توانند از طریق شیر مادر ( شیر سینه) و وارد بدن کودک شما شوند. این اتفاق می تواند عوارض جانبی خطرناکی برای کودک شما ایجاد کند.

اگر به طور فعال داروهایی مصرف می‌کنید که توسط پزشک شما تأیید نشده است، به نوزاد خود شیر ندهید. در عوض، از شیر خشک برای تغذیه کودک خود استفاده کنید. اگر در برنامه ترک هستید و برای جلوگیری از علائم ترک در حین یا بعد از زایمان از یک اپیوئید تجویز شده استفاده می کنید، در صورتی که پزشکان آن را برای کودک شما بی خطر بدانند، ممکن است بتوانید به نوزاد خود شیر بدهید.

اگر مشکل سوء مصرف مواد یا اعتیاد دارید، با پزشک خود در مورد راه های درمان اعتیاد خود صحبت کنید. مهم است که خود را سالم نگه دارید تا بتوانید در مواقعی که فرزندتان بیشتر به شما نیاز دارد در کنار او باشید.

چگونه می توانم از سندرم پرهیز نوزادی پیشگیری کنم؟
شما می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از تأثیرگذاری علائم شدید سندرم پرهیز نوزادی بر روی کودک انجام دهید:

به پزشک خود بگویید در صورت بارداری چه داروها یا موادی مصرف می کنید. اگر مصرف داروهایی را که برای مدت طولانی مصرف کرده‌اید کنار بگذارید، ممکن است علائم شدید ترک را تجربه کنید که می‌تواند به کودک در حال رشد شما آسیب برساند. پزشک گزینه های درمانی را برای ایمن نگه داشتن شما و کودکتان توصیه می کند.
در مورد داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید تا مطمئن شوید که هم برای شما و هم برای کودکتان ایمن هستند. مصرف داروی تجویز شده را قطع نکنید، مگر اینکه پزشک این کار را به شما توصیه کند.
تا زمانی که برای بچه دار شدن آماده شوید، کنترل بارداری (پیشگیری از بارداری) را انجام دهید. اگر از نظر جنسی فعال هستید و دارای اختلال مصرف مواد هستید یا تحت درمان برای آن هستید، تا زمانی که به اندازه کافی سالم هستید که باردار شوید، از اقدامات جنسی ایمن استفاده کنید.
اگر نوزاد من مبتلا به سندرم پرهیز نوزادی باشد چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
نوزاد شما که مبتلا به سندرم پرهیز نوزادی (NAS) تشخیص داده شده است، پس از تولد به طور متوسط 20 روز را در بیمارستان سپری می کند تا مطمئن شود که به اندازه کافی سالم است تا به خانه برود. گاهی اوقات درمان NAS تا شش ماه طول می کشد. پزشک شما به دقت علائم آن‌ها را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که آنها بی‌خطر هستند و دارو یا ماده‌ای که در سیستم او وجود دارد قبل از خروج از بین می‌رود.

پزشک شما درباره گزینه های تغذیه در مورد نحوه مراقبت از فرزندتان بحث خواهد کرد. اگر به طور فعال دارو مصرف می کنید، به نوزاد خود شیر ندهید (شیر مادر) زیرا این دارو می تواند از شیر مادر شما عبور کند که می تواند باعث شود او علائم NAS را تجربه کند که بر سلامت او تأثیر می گذارد.

هنگامی که کودک شما با شما بیمارستان را ترک می کند، نوزاد شما برای چند هفته تا چند ماه و همچنین در دوران کودکی خود به محبت و حمایت بیشتری نیاز دارد. رشد و تکامل کودک خود را زیر نظر داشته باشید تا مطمئن شوید که هیچ نقطه عطفی را از دست نمی دهد. اگر متوجه شدید که فرزندتان رشد نمی کند یا نقاط عطف را از دست می دهد، با پزشک خود صحبت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر نوزاد شما علائم سندرم پرهیز نوزادی را تجربه کرد، به پزشک مراجعه کنید. رشد کودک خود را پس از درمان زیر نظر بگیرید تا مطمئن شوید که در مسیر رسیدن به نقاط عطف برای سن خود هستند. اگر متوجه شدید که فرزندتان نقاط عطف رشد خود را از دست می دهد، با پزشک تماس بگیرید.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟
اگر کودک شما علائم شدیدی را تجربه کرد، به اورژانس مراجعه کنید یا با ۱۱۵ تماس بگیرید، به خصوص اگر کودک شما:

تب بالایی دارد که بیش از 24 ساعت طول می کشد.
غذا نمی خورد یا پس از نوشیدن شیر یا شیر خشک استفراغ می کند
تشنج دارد.
ضربان قلب غیر طبیعی دارد.
مشکل تنفس دارد.