نارضایتی اورژانس: ۵۵ درصد آمبولانس‌ها فرسوده‌اند؛ آیا کمک خیران کافی است؟"

ایرنا: در حالی که حوادث و نیاز به خدمات اورژانس در کشور به طور مداوم افزایش می‌یابد، ۵۵ درصد از آمبولانس‌های موجود در ایران فرسوده شده‌اند. این وضعیت به ویژه در شرایط بحران، نگران‌کننده است و نشان‌دهنده نیاز فوری به توجه و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بهداشت و درمان کشور است. با این حال، همت خیران در تأمین مالی به این بخش می‌تواند نجات‌بخش باشد
وضعیت ناوگان اورژانس کشور به شدت نگران‌کننده است. با توجه به اینکه از ۵ هزار و ۵۰۰ آمبولانس موجود، نزدیک به ۳ هزار دستگاه فرسوده و از رده خارج است، سازمان اورژانس کشور در شرایط بحرانی به سر می‌برد. به گفته بابک یکتاپرست، سخنگوی سازمان اورژانس، این آمبولانس‌ها به طور متوسط بیش از ۱۵ سال عمر دارند، در حالی که طبق استانداردها، باید پس از ۱۰ سال از رده خارج شوند.

بحران و چالش‌های موجود
توسعه‌ی زیرساخت‌ها و تجهیزات اورژانس به عنوان یکی از نیازهای اصلی این سازمان به شمار می‌آید. این در حالی است که میزان تصادفات جاده‌ای و نیاز به خدمات اورژانس در طول سال به ویژه در ایام سفر و مناسبت‌های خاص افزایش می‌یابد. وضعیت کنونی به گونه‌ای است که نه تنها تأمین نیروی انسانی کارآزموده برای اورژانس‌ها به دشواری انجام می‌شود، بلکه فرسودگی ناوگان نیز خود به یکی از مشکلات اساسی تبدیل شده است.

در مواجهه با این بحران، برقراری ارتباط مؤثر با خیران و جذب کمک‌های مالی آن‌ها به عنوان یک راه‌حل موقتی مطرح شده است. به تازگی یکی از خیران مبلغ ۱۳۰ میلیارد تومان به اورژانس کمک کرده و این منابع به خرید آمبولانس و موتورلانس جدید اختصاص یافته است. همچنین خیران متعهد شده‌اند که تا هزار میلیارد تومان برای بهبود وضعیت ناوگان اورژانس کمک کنند، که اولویت‌های آن شامل استان‌های مازندران و سیستان و بلوچستان خواهد بود.

اقدام قانونی برای بهبود وضعیت
در حالی که امید به همکاری خیران وجود دارد، تصویب قوانین جدید نیز می‌تواند به بهبود وضعیت اورژانس کمک کند. نمایندگان مجلس در حال بررسی قانونی هستند که به موجب آن تولیدکنندگان خودرو موظف به پرداخت ۱ درصد از فروش خود برای تأمین آمبولانس‌های جدید خواهند بود. این قانون اگر به درستی اجرا شود، می‌تواند به تأمین مالی لازم برای نوسازی ناوگان اورژانس کمک کند.

نتیجه‌گیری
در مجموع، وضعیت کنونی ناوگان اورژانس کشور نیاز به یک توجه فوری و همیشگی دارد. در حالی که تلاش‌های خیران و حمایت‌های قانونی ممکن است تا حدودی به بهبود اوضاع کمک کند، اما حل ریشه‌ای این بحران مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و سرمایه‌گذاری مناسب در زیرساخت‌های بهداشت و درمان است. با افزایش تعداد حوادث و نیاز به خدمات پزشکی، زمان آن رسیده است که مسئولان به این مسأله به‌طور جدی توجه کنند تا جان افراد در خطر نرود.