پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : فارس:امروزه پیرسینگ یکی از عمل‌های زیبایی است که بیشتر نسل جوان‌تر جامعه از آن استقبال می‌کنند.
در اینترنت «بهترین مرکز پیرسینگ در تهران» را جستجو و با یکی دوتا از کلینیک‌های موجود در سایت تماس می‌گیرد و در خصوص قیمت و چگونگی انجام عمل پیرسینگ سؤالاتی می‌پرسد. اپراتور پاسخ می‌دهد: «هزینه زدن پیرسینگ بستگی به ناحیه و جنس پیرسینگ داره. اگر پیرسینگ هم از ما بگیرید مبلغش جدا حساب میشه عزیزم.»
مشتری در آخر می‌پرسد: «فردی که عمل پیرسینگ انجام می‌دهد متخصص است؟» اپراتور پاسخ می‌دهد: «نه عزیزم من خودم انجام میدم. دیگه یه سوزن زدن که کاری نداره نیازی به متخصص نیست!»امروزه پیرسینگ یکی از عمل‌های زیبایی است که بیشتر نسل جوان‌تر جامعه از آن استقبال می‌کنند؛ اما از آنجایی که این جراحی به صورت سرپایی انجام می‌شود بسیاری از سودجویان از جمله تکنسین‌های دوره دیده در مراکز زیبایی، آرایشگران و برخی از پزشکان عمومی پا در این عرصه گذاشته و این جراحی سرپایی را انجام می‌دهد.
متخصص‌های سیار؛ آماده خدمت رسانی در کل تهران
یکی از تکنسین‌هایی که در گفت وگو با فارس می‌گوید: «من یک دوره کوتاه مدت در کنار یک پزشک عمومی دیده‌ام و بعد از آن خودم مشغول کار شدم. مشتری‌ها تماس می‌گیرند و من برای انجام عمل یا به منزل آنها می‌روم و یا آنها به منزل من می‌آیند و پرسینگ را در هر ناحیه‌ای که بخواهند برایشان می‌زنم!»این در حالی است که انجام پیرسینگ در محیط‌های غیر بهداشتی و توسط افراد غیر متخصص عوارض بسیاری دارد. همچنین درآوردن و از بین بردن جای پیرسینگ بسیار هزینه بر است؛ زیرا فرد باید برای از بین بردن یک پیرسینگ ساده، مدت‌ها تحت درمان باشد و لیزر کند. اما با انجام این اقدامات باز هم نمی‌توان محل پیرسینگ را به حالت اول برگرداند.
سوزنی که با جان انسان‌ها بازی می‌کند
شهرام آریایی «متخصص پوست و مو و زیبایی» در گفت و گو با فارس در خصوص این جراحی خطرناک می‌گوید: بسیاری از افراد خود را به عنوان تکنسین جا زده و برای سودجویی با جان آدم‌ها بازی می‌کنند. اصلاً و ابداً نباید عمل پیرسینگ توسط افراد غیر متخصص انجام شود.
در ایران آموزشگاهی که پیرسینگ زدن را آموزش دهد وجود ندارد. بنابراین اشخاصی که به عنوان تکنسین این عمل را انجام می‌دهند هیچ تخصصی ندارند. افراد باید حتماً تحت نظر پزشک متخصص عمل پیرسینگ را انجام دهند؛ زیرا پزشک می‌داند چه کاری انجام می‌دهد و کجا را سوراخ می‌کند. پزشک می‌داند که چه مقاطعی را پیرسینگ بزند تا عارضه کمتری برای بیمار داشته باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا زدن پیرسینگ مجوز نیاز دارد یا خیر؛ توضیح می‌دهد: بله. انجام عمل پیرسینگ نیاز به مجوز پزشکی دارد. در حال حاضر مراکز و سالن‌های زیبایی در ایران وجود دارند که عمل‌های زیبایی سطحی مانند تتو، پیرسینگ، بوتاکس و... انجام می‌دهند.این مراکز هیچ مجوزی برای انجام این عمل‌ها ندارند و صرفاً برای سودجویی و درآمدزایی‌شان تن به این‌کار داده‌اند.
پیرسینگ زدن در مکان غیربهداشتی منجر به چه بیماری‌هایی می‌شود؟
وی در ادامه در خصوص عوارض پیرسینگ توضیح می‌دهد: مهمترین مسئله و عارضه‌ای که زدن پیرسینگ بیمار را تهدید می کند، عفونت است. عفونت ناشی از زدن پیرسینگ می‌تواند باکتریایی یا ویروسی باشد.ابتلا به بیماری‌های ویروسی مانندHIV ،HPV و هپاتیت عوارض جبران ناپذیری است که ممکن است در اثر زدن پیرسینگ در مکان‌ها و مراکز غیر استریل بیمار را درگیر کند و جان بیمار را بگیرد.
وی در خصوص انجام این عمل توسط افراد متخصص توضیح می‌دهد: یک سری از پزشکان عمل پرسینگ را انجام می‌دهند. اما من به عنوان پزشک متخصص پوست و مو و زیبایی عمل پیرسینگ را به هیچ عنوان توصیه نمی‌کنم. برخی از افراد تصور می‌کنند که زدن پیرسینگ در اعضای مختلف بدن مانند سوراخ کردن گوش برای گوشواره است. اما ایجاد سوراخ در قسمت نرمی گوش هیچ گونه خطر جدی برای بیمار ایجاد نمی‌کند اما پیرسینگ خصوصاً در نواحی خاص بدن، جان و سلامت انسان را تهدید خواهد کرد.
دخالت غیرمجاز در امور پزشکی، جرم است
همان‌طور که گفته شد در حال حاضر در برخی از آرایشگاه‌ها، داروخانه‌ها و مراکز غیر مجاز برخی از جراحی‌های زیبایی سرپایی انجام می‌شود. از نظر قانونی این افراد مرتکب جرم شده و باید جریمه‌های نقدی و غیر نقدی پرداخت کنند. بر اساس ماده ۳ قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی «هرکس بدون داشتن پروانه رسمی به امور پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی، فیزیوتراپی و مامایی اشتغال ورزد یا بدون پروانه از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اقدام به تاسیس یکی از موسسات پزشکی مطرح در ماده ۱ کند یا پروانه خود را به دیگری واگذار یا پروانه دیگری را مورد استفاده قرار دهد، بلافاصله محل کار آنها توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعطیل و به حبس تعزیری از ۶ ماه تا ۳ سال و پرداخت جریمه نقدی از ۵ میلیون تا ۵۰ میلیون ریال محکوم خواهد شد و در صورت تکرار به حبس از ۲ تا ۱۰ سال و پرداخت جریمه از ۵ میلیون تا ۱۰۰ میلیون ریال یا دو برابر قیمت داروهای مکشوفه «هر کدام که بیشتر باشد» محکوم خواهد شد.»