در بخش بوکس زنان شاید آن چیزی که بیش از همه در چند روز اخیر حسابی جلب توجه کرد، رقابت بوکسور ایتالیایی با همتای الجزایری خود بود. آنجلا کارینی ملی پوش بوکس ایتالیا در ثانیه 46 مسابقه، به نشانه اعتراض از ادامه مبارزه با ایمان خلیف منصرف شد و حتی بعد از اعلام نتیجه از سوی داور رینگ، نماینده ایتالیا از دست دادن با ایمان خلیف خودداری کرد تا با این حرکات به بوکسور الجزایری معترض باشد.
اعتراض کارینی به جنسیت خلیف بود. در واقع او اعتقاد داشت که ایمان خلیف یک فرد ترنس می‌باشد و جنسیت او مشکوک است. کارینی این‌گونه رقابت در میدان المپیک را به دور از عدالت و انصاف می‌دانست. پس از گذشت چند روز، در اقدامی در خور توجه و باورنکردنی، آنجلا کارینی از ایمان عذرخواهی کرد و معذرت خواست. کارینی با اینکه پس از انصراف به شدت ناراحت و غمگین بود و حتی به گریه هم افتاد اما حالا با یک حرکت تحسین برانگیز، نشان داد که چرا شایسته حضور در المپیک بوده و به دور از قضاوت فنی، او درس اخلاق بسیار خوبی به سایر ورزشکاران داد. آنجلا کارینی لیاقت این مقدار تحسین و تمجید از سوی رسانه‌ها را داشت.
* خواستگاری به سبک چینی!
چینی‌ها همواره به کسب مدال‌های بی‌شمار و ایستادن در مکان اول جدول رتبه بندی المپیک، مشهورند و در اکثر دوره‌های المپیک چشم بادامی‌ها با فاصله و اختلافی معنادار صدرنشين می شوند.
در بدمينتون مختلط، شنگ سیوی و هوانگ یاکیونگ از چین مدال طلا را از چنگ تیم کره جنوبی در آوردند و در دو دست با نتایج 8_21 و 11_21 به پیروزی در فینال و البته کسب مدال خوش رنگ طلا دست پیدا کردند. نکته جالب این فینال، لحظاتی پس از اتمام بازی رقم خورد. جایی که شنگ سیوی از هوانگ یاکیونگ خواستگاری کرد. هوانگ یاکیونگ که اصلاً باورش نمی‌شد و در شوک فرو رفته بود، با درخواست ازدواج از سوی هم‌تیمی خود مواجه شد. سیوی در برابر یاکیونگ زانو زد و با نشان دادن حلقه‌ای در جعبه، از او خواست که به پیشنهادش پاسخ دهد. جالب‌تر اینجاست که یاکیونگ به پیشنهاد ازدواج با سیوی، پاسخ مثبت داد و درخواست او را قبول کرد. ساعاتی بعد حتی اخباری مبنی بر این منتشر شد که گویا این دو نفر، با همدیگر نامزد شده اند. این هم یکی دیگر از خاصیت‌های اعجاب انگیز المپیک!
* طلاق پایان راه نیست!
بیراه نگفته‌ایم که قصه و داستان قهرمانی زوج اهل جمهوری چک در تنیس مختلط المپیک 2024 پاریس، یکی از دراماتیک‌ترین و رمانس‌ترین اتفاقات ادوار المپیک لقب می‌گیرد. این زوج تنیسور اهل چک در سال 2021 زندگی مشترک خودشان را آغاز کردند ولی در آستانه چند هفته تا شروع سی‌وسومین دوره المپیک این دو تنیسور تصمیم به جدایی گرفتند.
کاترینا سینیاکووا دارنده هفت گرند اسلم و طلای المپیک 2020 توکيو در بخش دوبل زنان و از آن طرف، توماس ماچاک بیست‌وسه ساله-که توانست در بخش آقایان مدال برنز تنیس آقايان المپیک فعلی را به ارمغان بیاورد-در بخش تنیس دوبل مختلط دست به کار بزرگی زدند و موفق شدند تا مرحله نهایی این رقابت نفس گیر صعود کنند.
در فینال هم ژانگ ژیژن و وانگ شینیو از چین را زمین گیر کردند و در سه سِت، دست چینی‌ها را از مدال طلا کوتاه کردند تا اولین مدال طلای کاروان ورزشی جمهوری چک در المپیک 2024 را به نام خود ثبت کنند.
پس از پایان فینال، مجدداً این مرد و زن اهل چک، توجه‌ها را به خود جلب و در فضای مجازی و برخی رسانه‌ها، از آنها خواستار این امر بودند که دوباره با یکدیگر ازدواج کنند! عکس‌ها و خوشحالی آنها پس از رسیدن به مدال طلا، تا حدی گواه بر این ادعاست. طلاق پایان راه نیست. المپیک انگار فرصت مجدد زندگی مشترک را به هر دو تقدیم کرده و بعید نیست که دوشادوش یکدیگر جنگیدن برای بهترین نتیجه و فتح اولین طلا، بهانه‌ای برای کنار گذاشتن و خط بطلان کشیدن بر دور دو واژه «طلاق»و «جدایی» باشد!
* ندا، حافظ بچه در المپیک!
ندا حافظ شمشیر باز بیست‌وشش ساله مصری با یک برد و با یک باخت به کار خود در بخش سابر انفرادی زنان پایان داد. او در اولین قدم، با نتیجه نزدیک 13_15 اليزابت تارتاکوفسکی از آمریکا را مغلوب کرد اما در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل جئون هایونگ تن به شکست داد و از دور مسابقات در همان مراحل اول کنار رفت. او از کسب مدال و افتخار آفرینی برای کشور و هموطنانش بازماند و نتوانست که آنچنان شاید و باید در حد و قامت یک مدعی برای کسب مدال ظاهر شود. مخاطبان و رسانه‌های پوشش دهنده المپیک هم چیز زیادی از زندگی شخصی ندا حافظ نمی‌دانستند اما پس از پایان المپیک برای ندا، در صفحه شخصی اش در اینستاگرام از موضوع جالبی در مورد خود پرده برداشت.
شمشیر باز مصری اعلام کرد که در حال سپری کردن هفتمین ماه از بارداری‌اش می باشد و خودش، فرزندش و حریفش در حال رقابت بودند. این وضعیت برای ندا بسیار غرور‌آمیز بود و بی‌شک این اتفاق، از ذهن بينندگان المپیک پاک و فراموش نخواهد شد. این قضیه به خودی خودش کم‌سابقه است و بسیار خاص و ویژه تلقی می‌شود. پیروزی در شمشیر بازی سابر بسیار سخت‌تر از تصورات رقم می‌خورد و نیاز به تمرکز و دقت بالایی دارد. عملکرد ندا حافظ در هفت ماهگی بارداری‌اش و با وضعیتی خاص و منحصر به فرد در قیاس با سایر ورزشکاران، ستودنی و قابل ستایش است. یادمان نرود که او می‌تواند نمونه و الگوی خوبی برای مادران امروزی محسوب شود.
* نابغه ژیمناستیک، قاتل افسردگی!
سیمون بایلز در سن بیست‌وهفت سالگی عملکردی خیره‌کننده از خود در سه المپیک به جا گذاشته و باید اذعان داشت که قطعاً، عنوان «نابغه ژیمناستیک فعلی جهان» با قاطعیت به این ورزشکار زن آمریکایی تعلق می گیرد.
استاد پرش‌های خرک، حالا در این المپیک به سومین مدال طلا خود رسیده و دومین زنی به حساب می‌آید که دو مرتبه قهرمان خرک شده است. او در المپیک ریو 2016 به چهار مدال طلا و یک برنز دست پيدا کرد. در دوره قبلی، تنها توانست برای آمریکا یک نقره و یک برنز به ارمغان بیاورد و به دلیل افسردگی و مساعد نبودن شرایط روحی، از حضور در چهار فینال سر باز زد.
پس از شکست و غلبه بر افسردگی و برگشتن به شرایط ایده‌آل و آرمانی، در این دوره حیرت‌انگیز ظاهر شده و سه طلا از نوزده طلای کاروان آمریکا را از آن خود کرد. فارغ از نتایج درخشان او در میدان المپیک، قصه زندگی او وقتی جالب‌تر می شود که متوجه می‌شوید او قبل از شکست دادن رقبا در المپیک جاری،مدت‌ها با یک غول روحی به نام «افسردگی» دست و پنجه نرم می‌کرده و بالاخره این ویران‌کننده درونی را از پا در آورده است. او که به دلیل رسوایی‌ها و آزار و اذیت‌های مربی قبلی‌اش، به افسردگی مبتلا شده بود و تا زمان مدیدی تحت‌تاثیر این بیماری روحی بود، سرانجام موفق شد پوزه افسردگی را به خاک بمالد و با آمادگی جسمانی و روحی بی‌نظیر، پا به رقابت‌های المپیک 2024 پاریس بگذارد. او اثبات کرد که سلامت و بهداشت روح و روان چقدر می‌تواند برای یک ورزشکار المپیکی مهم و از اهميت بسزایی برخوردار باشد.
پس از افسردگی و تمام شدن آن دوره منحوس، نایلز از لحاظ روحی و روانی مجدداً ریکاوری شد و به نوعی همه‌چیز از نو برای او آغاز شد و مثل همیشه، توانایی و نبوغش در ژیمناستیک را به رخ دنیا کشید.
اکنون پس از بررسی این موارد، احتمالا به این نتیجه دست پيدا مي‌کنيم که زندگی شخصی ورزشکاران حاضر در المپیک، چقدر بر روی عملکرد آنان در میدان عمل تأثیر گذار است. انگار که حوادث و ماجراهای عجیب زندگی با تار و پود و بافت المپیک گره خورده و هر لحظه باید انتظار شگفتی و شگفتانه‌های عجیب و غریبی را در اکثر رشته‌های ورزشی کشید.
برخلاف آن چیزی که روانشناسان زرد در مورد موفقیت می‌گویند، تلاش و کوشش بخشی از یک موفقيت ورزشکار المپیکی خواهد بود و نباید عوامل و فاکتورهای دیگر را به همین راحتی از یاد برد. تلاش و کوشش همه موفقیت نیست؛ بلکه تنها قسمتی از یک موفقيت است. همین موارد ذکر شده در خلل یادداشت، به خوبی مشخص می‌کنند که ورزش و ورزشکاران، حتی در آوردگاه المپیک هم از اتفاقات پیش‌بینی نشده زندگی، در امان نیستند و به طرزی این دو مقوله در یکدیگر آمیخته شده و جدایی ناپذیرند. جریان مشابه میان زندگی و المپیک، سبب می‌شود تا علاقه‌مندان و حتی کسانی که به طور جدی این رخداد بزرگ ورزشی را دنبال نمی‌کنند، بیشتر از قبل احساس نزدیکی و همذات پنداری با ورزشکاران و رویدادی همچون المپیک داشته باشند.
زندگی را باید زندگی کرد، حتی در المپیک، حتی در سخت‌ترین و بحرانی ترین شرایط ممکن! پس با این اوصاف زنده باد زندگی!
معین احمدوند