صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۱۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۸۰۳۱۶۹
تاریخ انتشار: ۰۶ : ۱۹ - ۰۲ مرداد ۱۴۰۳
سعید معیدفر، رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران، در گفت‌وگو با «انتخاب»:
رئیس انجمن جامعه‌شناسی درباره نوع ارتباطات انجمن جامعه‌شناسی با شهرداری اظهار داشت: به طور کلی در تمامی فعالیت‌هایمان با شهرداری یک ارتباط نزدیک داشتیم. ما در گذشته یک گروه مطالعات فرهنگی پروژه‌های شهرداری را داشتیم. در این ۳ سال همکاری شهرداری با انجمن جامعه‌شناسی قطع شده است. هرچه مکاتبه کردیم آن‌ها انجمن جامعه‌شناسی را به رسمیت نشناخته‌اند و پاسخی به ما نداده‌اند. به نظر می‌رسد یک نوع جبهه‌گیری ضدعلمی، ضد مدنی در شهرداری تهران شکل گرفته است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

دفتر انجمن جامعه‌شناسی توسط شهرداری زاکانی بسته شد. این انجمن معتقد است که شهرداری به نظر شورا توجه نداشته و اعلام کرده که این دفتر به یک قاضی واگذار شده است.

سعید معیدفر، رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران، درباره تعطیل شدن دفتر انجمن جامعه‌شناسی ایران توسط شهرداری تهران به «انتخاب» گفت: در سال 92، شورای شهر وقت تهران، تصویب کرد که مکانی در اختیار انجمن جامعه‌شناسی قرار داده شود. نهایتاً این مکان در یوسف آباد در اختیار انجمن جامعه‌شناسی ایران قرار گرفت و به حوزه‌ی آموزش‌های جامعه محور مشغول شود و انجمن بتواند با شهرداری ارتباط نزدیک‌تری داشته باشد. این موافقت انجام شد و سال‌ها بین انجمن و شهرداری رابطه خوبی برقرار بود. مرکز آموزش تخصصی جامعه محور انجمن هم در آن ساختمان مستقر شده بود. آن ساختمان برای انجمن هزینه‌های زیادی هم به دنبال داشت و به عنوان مرکز آموزش باید تجهیز می‌شد. از امکانات آموزشی تا ویدئوپروژکتور و میز و صندلی و... هزینه شد تا آن مکان تجهیز شود. در سال 1400 بود که شورای شهر تصویب کرد تا این مکان‌هایی که شهرداری در اختیار مکان‌های مدنی قرار می‌داد را تمدید کند. در همان مصوبه هم دو سال بهره‌برداری تصویب می‌شود اما برای بیشتر از دوسال گفتند که باید کمیسیونی برای بررسی و ضروریت نیاز نهاد‌ها تشکیل شود.

وی در ادامه در رابطه با پیگیری‌های انجمن جامعه‌شناسی بیان کرد: شهرداری تهران از زمان آقای زاکانی این کمیسیون را تشکیل ندادند و برخلاف مصوبه شورای شهر، هیچ ارتباطی برقرار نکردند و فقط اداره املاک شهرداری منطقه 6 در بهمن 1401 گفت که باید از آنجا بروید. نهایتاً ما مکاتبه‌ای با معاونت اجتماعی شهرداری تهران داشتیم و به آن تفاهم نامه اشاره کردیم. هیچ پاسخی به نامه‌های ما داده نشد و در سال 1402 باز هم گفتند که مکان را تعطیل کنید. ما با شهردار منطقه 6 تهران نامه‌نگاری کردیم و آن‌ها گفتند که اشکال ندارد فعالیت را ادامه دهید. دو ماه بعد از آن یک حکم دادگاه دادند که این مکان را به یک قاضی واگذار کرده‌اند و این ملک متعلق به ما نیست. آن قاضی هم حکم داده که اینجا باید تخلیه شود. به این شیوه، برخلاف نظر شورای شهر که درخواست چنین همکاری را داشته، انجمن جامعه‌شناسی را از آن مکان بیرون کرده‌اند. دیروز هم درب ورودی آنجا آگهی‌زده‌اند که به دستور مقام قضایی این مکان تعطیل و اموال آن هم مشخص نیست چه شده است. به عبارتی انجمن جامعه‌شناسی اشغال شده است. تصور ما این بود که با تحولات فعلی در مدیریت کشور، حداقل این افراد بتوانند مقداری با نهاد‌های مدنی همکاری کنند. متأسفانه شهرداری تهران که مسئولیت‌های متعددی در حوزه اجتماعی دارد، امروز تقریباً تمام آن مسئولیت‌ها را کنار گذاشته است. البته در حوزه فرهنگی احتمالاً برای هیئت‌های مذهبی و موکب‌ها قائل شده باشند. شهرداری به یک نهاد تراکم فروش تنزل پیدا کرده است.

رئیس انجمن جامعه‌شناسی درباره نوع ارتباطات انجمن جامعه‌شناسی با شهرداری اظهار داشت: به طور کلی در تمامی فعالیت‌هایمان با شهرداری یک ارتباط نزدیک داشتیم. ما در گذشته یک گروه مطالعات فرهنگی پروژه‌های شهرداری را داشتیم. در این 3 سال همکاری شهرداری با انجمن جامعه‌شناسی قطع شده است. هرچه مکاتبه کردیم آن‌ها انجمن جامعه‌شناسی را به رسمیت نشناخته‌اند و پاسخی به ما نداده‌اند. به نظر می‌رسد یک نوع جبهه‌گیری ضدعلمی، ضد مدنی در شهرداری تهران شکل گرفته است.

معیدفر درباره سرنوشت دفتر انجمن جامعه‌شناسی در دانشگاه تهران گفت: دفتر انجمن جامعه‌شناسی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران مستقر است. ما سال 92 که با شهرداری صحبت کردیم، این مکان در اختیار ما قرار گرفت و قرار شد مرکز آموزش‌های تخصصی جامعه محور برای همکاری‌های نزدیک با شهرداری باشد. آن‌ها به ما جا دادند و ما هم آن جا را تجهیز کردیم و مرکزیت آموزش‌های انجمن جامعه‌شناسی در آن جا شکل گرفت. انجمن جامعه‌شناسی که 32 سال از فعالیت آن می‌گذرد، یک دفتر در دانشگاه تهران دارد. اگرچه در دوره سه ساله رئیسی، عملاً محدودیت‌هایی در دانشگاه برای انجمن ایجاد شد و اتاقی که محل نشست‌های ما بود را محدود کردند. اگرچه یک اتاق کوچک سه در چهار در دانشگاه تهران متعلق به ما بود، اما فعالیت‌های دیگر ما تعطیل شد. بنابراین این سه سال هم شهرداری انجمن را محدود کرد و هم دولت برای برگزاری نشست‌ها و فعالیت‌های علمی، مانع ایجاد کرد.