صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۱۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۷۹۲۷۲۳
تاریخ انتشار: ۳۱ : ۱۳ - ۲۷ خرداد ۱۴۰۳
لویس فیگو، ستاره سابق تیم ملی پرتغال، معتقد است که این تیم توانایی کسب عنوان قهرمانی در رقابت‎‌های جام جهانی ۲۰۳۰ را دارد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

هر فهرستی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال که نامی از فیگو در آن نباشد مطمئناً چیزی کم دارد. او با قدرت و مهارت درخشانش در زمین یکی از بهترین استعدادهای فوتبال پرتغال بود که توانست روزهای خوبی را در اسپورتینگ، بارسلونا، رئال مادرید و اینتر سپری کند.

این بازیکن همچنین ۱۲۷ بازی برای تیم ملی پرتغال انجام داد تا چهارمین نفر برتر از نظر تعداد بازی‌های ملی در تاریخ این کشور باشد و در عین حال کاپیتانی تیمش را در یورو ۲۰۰۴ که به میزبانی پرتغال برگزار شد برعهده داشت. او جوایز متعددی را در دوران فوتبالش به دست آورد که شامل توپ طلا در سال ۲۰۰۱ بود.

او در سطح باشگاهی که توانست هشت عنوان قهرمانی که شامل چهار قهرمانی در اسپانیا و چهار قهرمانی در ایتالیا بود را کسب کند و در سال ۲۰۰۲ عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. فیگو همچنین در فاصله سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ به مدت شش سال متوالی به عنوان بهترین بازیکن فوتبال پرتغال انتخاب شد.

این اسطوره فوتبال پرتغال گفت‌وگویی را با سایت فیفا انجام داده است که در زیر می‌خوانیم.

سوال: همان‌طور که همه می‌دانیم، تو دوران فوتبالی باورنکردنی را در سطح باشگاهی در چند کشور و ملی سپری کردی. تجربیاتت از حضور در باشگاه‌های بزرگ در کشورهای مانند پرتغال و اسپانیا و ایتالیا چه بود؟

فیگو: خاطرات خوب بسیاری دارم. من در لیسبون بزرگ شدم و از ۱۲ سالگی در آکادمی اسپورتینگ حضور داشتم. پیوستن به بارسلونا فرصت بسیار فوق‌العاده‌ای برای من بود که بتوانم خودم را در سطح  بین‌المللی مطرح کنم. دوران بسیار موفقی داشتیم و دو بار قهرمانی در لالیگا را تجربه کردم. تجربه حضورم در رئال مادرید هم واقعاً عالی بود. ما تیمی بسیار خوب و پر از ستاره داشتیم و توانستیم در لیگ قهرمانان قهرمان شویم که اتفاق خاصی برای من بود. از حضورم در اینتر هم راضی هستم چون آنها خیلی از من استقبال کردند و روزهای خوبی را سپری کردیم.

سوال: تو ۱۸ سال باورنکردنی را در پرتغال پشت سر گذاشتی و ۱۲۷ بازی انجام دادی. دوران حضور در تیم ملی کشورت چطور بود؟

فیگو: هیچ اتفاقی در فوتبال شبیه به بازی برای تیم ملی کشورتان در سطح بین‌المللی نیست. هرگز فکر نمی‌کردم که افتخار پوشیدن پیراهن پرتقال را داشته باشم. بازی بسیار خاص است و فرصتی است که بتوانید از پرچم کشورتان دفاع کنید اما این شرایط در جام ملت‌های اروپا و جام جهانی ویژه‌تر می‌شود.

سوال: بازیکنان زیادی نیستند که افتخار کاپیتانی تیم‌شان در تورنمنتی مهم را داشته باشند. با این که شرایط خوب به پایان نرسید اما کاپیتانی پرتغال در یورو ۲۰۰۴ چطور بود؟

فیگو: این لحظه‌ای خاص در دوران فوتبال من بود. بازی برابر تماشاگران در خانه در چنین رقابت مهمی احساسی فراموش نشدنی است. ما از اینکه نماینده ۱۱ میلیون نفر بودیم بسیار حس خوبی داشتیم و در عین حال دوست داشتیم کشورمان را به عنوان کشور میزبان به دنیا نشان دهیم. شرایط آنطور که ما می‌خواستیم پیش نرفت اما من همیشه به رقابتی که انجام دادیم افتخار می‌کنم. ما نشان دادیم که توانایی میزبانی در رقابت‌های مهم را داریم.

سوال: به عنوان سفیر جام جهانی ۲۰۳۰، فکر می‌کنی میزبانی این تورنمت چه سودی برای کشورت دارد؟

فیگو: با توجه به تجربه‌ای که از برگزاری یورو در پرتغال دارم و مدت طولانی که در این کشور و همچنین اسپانیا زندگی کردم از پتانسیل آنها برای میزبانی از جام جهانی مطلع هستم. پرتغال، اسپانیا و مراکش کشورهایی هستند که فوتبال در قلب‌شان جا دارد. می‌توانید این را در اخبار و در خیابان‌ها ببینید. فوتبال بخشی از زندگی آنها است. میزبانی از جام جهانی در پرتغال می‌تواند کشور را به شکلی بی‌سابقه متحد کند. این فرصتی بزرگ برای نشان دادن این کشور به دنیا است.

سوال: چه انتظاری از برگزاری این تورنمنت دارید؟

فیگو: انتظارم بسیار بالاست! مراکش، پرتغال و اسپانیا پیش از این نشان داده‌اند که توانایی سازماندهی رویدادهای مهم را دارند. ما از زیر ساخت و امکانات و تجربه خوبی برخوردار هستیم. فکر نکنم بازیکنان، مقامات و البته هواداران بتوانند تجربه بهتری داشته باشند. این اتفاق همچنین باعث نزدیک شدن مردم دو قاره به یکدیگر خواهد شد.

سوال: آینده فوتبال پرتغال را چطور می‌بینی؟ آیا آنها می‌توانند قهرمان جام جهانی ۲۰۳۰ شوند؟

فیگو: فوتبال پرتغال آینده روشنی دارد. نسل فعلی بازیکنان این کشور بسیار با استعداد است. این واقعیت درباره اسپانیا هم صادق است. فکر می‌کنم هر سه کشور می‌توانند مدعی جدی قهرمانی در ۲۰۳۰ باشند. با این حال مرز بین موفقیت و ناکامی در جام جهانی بسیار باریک است.