۱۰ مورد از بدترین و ضعیف ترین گوشی های هوشمندی که تاکنون تولید شده اند

گوشی هوشمند اختراع فوق العاده و حیرت انگیزی بود که زندگی روزمره مردم جهان را تغییر داده است. امروزه شاهد استفاده گسترده از آن ها از شلوغ ترین خیابان های منهتن تا روستاهای کوهستانی دورافتاده و صعب العبور هستیم. گوشی های هوشمند فرصت هایی را برای داشتن اطلاعات و ارتباطات با فشار دادن تنها چند دکمه یا کلیک کردن روی چند لینک فراهم کرده اند، به شیوه هایی که تنها یکی دو دهه قبل غیرقابل تصور بود و امروزه به عنوان بخشی حیاتی و جدایی ناپذیر از زندگی روزمره دیده می شوند.

 

در حالی که برخی از تلفن های همراه پیشرفته با قابلیت ها و ویژگی های متعددی قبل از عرضه آیفون وجود داشتند، اما گوشی آیفون به طور گسترده ای به عنوان اولین گوشی هوشمند شناخته می شود. آیفون با بهره گیری از صفحه نمایش کاملاً لمسی، قرار دادن یک سیستم عامل کاملاً مبتنی بر اینترنت در قلب آن و امکان ایجاد تغییر در آن از طریق اضافه و حذف نرم افزارهایی که با نام اپلیکیشن ها نیز شناخته می شوند، آیفون دستکم یک پیشگام و جریان ساز در عرصه تولید گوشی های هوشمند بود. این همان چیزی بود که بسیاری آن را بهترین گوشی موجود در زمان عرضه می دانستند.

 

از آن زمان به بعد با انبوهی از مدل های گوشی های هوشمند با فرم ها و عملکردهای مختلف مواجه شدیم که برخی از آن ها موفق تر از بقیه بودند. در حالی که گوشی های هوشمند مطمئناً زندگی ما را بهبود بخشیده اند، برخی از مدل های گوشی های هوشمند بسیار ضعیف و برای دارندگانشان فاجعه بار بوده اند. از رابط کاربری وحشتناک گرفته تا کیفیت ساخت ضعیف، هر تعداد تصمیم بد می تواند باعث شود که یک گوشی هوشمند ضعیف و ناکارآمد جلوه کند. در اینجا ده گوشی هوشمند بسیار ضعیف و ناکارآمدی که تاکنون تولید شده اند را معرفی کرده ایم.

 

سامسونگ عموماً محصولاتی با کیفیت می سازد. این شرکت اغلب هر ساله سطح جدیدی از کیفیت و نوآوری را برای دستگاه های اندرویدی خلق می کند و خط گوشی های گلکسی (Galaxy) مدل پرچمدار این برند است. سری گلکسی نوت (Galaxy Note) در دورانی عرضه شد که صفحه نمایش ها به تدریج از اندازه استاندارد تعیین شده توسط آیفون اصلی، حدود ۳.۵ اینچ، بزرگ تر شده بودند. اندازه فوق العاده بزرگ و غیرمعمول آن برای مصرف کنندگان جذاب بود و به خوبی در دسته جدیدی از دستگاه های موبایل بزرگ تر به نام فبلت ها (phablet) جای می گرفت که خود ترکیبی از تلفن همراه و تبلت بود.

 

نوت فروش خوبی داشت و تا حدود سال ۲۰۱۶ که گزارش های گسترده ای از سوی بسیاری از منابع مبنی بر آتش گرفتن آن ها منتشر شد، جزو پرفروش ترین محصولات دنیای گوشی های هوشمند و به ویژه محصولات سامسونگ بود. می توان در مورد بسیاری از مزایای هر گوشی خاص بحث کرد، اما به طور کلی آتش زا بودن گزینه مناسبی نیست. در واقع اصلاً قرار نیست آتش سوزی یکی از ویژگی های هر گوشی باشد. سامسونگ گوشی های گلکسی نوت ۷ خود را فراخوانی کرده و مقدار زیادی پول از دست داد، اما خسارت وارد شده و نوت ۷ برای همیشه به عنوان یک گوشی هوشمند بد شناخته خواهد شد.

 

اچ تی سی زمانی که این سیستم عامل هنوز جدید بود، بخش بزرگی از گوشی های اندرویدی محبوب را می ساخت، از جمله اولین گوشی اندرویدی که ساخته شده بود و HTC Dream نام داشت. اندکی پس از فراگیر شدن اندروید، شرکت هایی با حضور طولانی مدت در وب، وب سایت های بهینه سازی شده برای موبایل را توسعه دادند و بعدها اپلیکیشن های کاملی برای اجرا روی دستگاه های iOS یا اندروید ایجاد کردند. فیسبوک تا سال ۲۰۱۳ خود را به عنوان یکی از محبوب ترین وب سایت ها معرفی کرده بود و اپلیکیشن آن روی میلیون ها دستگاه گوشی هوشمند در سراسر جهان نصب شده بود.

 

حدس و گمان در مورد چرایی و چگونگی توسعه این قابلیت دشوار است، اما به نظر می رسد فردی در دفتر فیسبوک به این فکر کرده بود که کاربران می خواهند تجربه ای فراگیرتر از فیسبوک را به صورت ۲۴ ساعته و هفت روز در هفته داشته باشند. آن ها تجربه ای از صفحه هوم اسکرین موبایل را توسعه دادند که به شبکه های اجتماعی اختصاص داشت و از اچ تی سی خواستند که آن را در چیزی که با عنوان فیسبوک فون یا تلفن همراه فیسبوک شناخته می شود قرار دهد.

 

این اولین تلاش برای یکپارچه سازی کامل تر فیسبوک با یک گوشی نبود، چرا چاچا که یک دکمه اختصاصی برای دسترسی مستقیم به فیسبوک اضافه کرد و سالسا نیز که عملکرد مشابهی داشت، پیش از این عرضه شده بودند. با نگاهی فراتر از قرار دادن فیسبوک هوم، به این نتیجه می رسیم که معایب گوشی First در سخت افزار متوسط و رقابت شدید موجود در آن زمان نهفته است. شاید این گوشی در زمان نامناسبی معرفی شده و به اندازه کافی توسعه نیافته بود، اما اگر چه فیسبوک محبوب است، هیچ کس نمی خواهد که فیسبوک تا به این حد در زندگی آن ها حضور و دخالت داشته باشد. به همین دلیل است که دیگر هرگز شاهد تلاش دیگری از سوی فیسبوک برای تسلط بر گوشی های هوشمند نبوده ایم.

 

با طول عمر تنها یک سال، اولین حمله آمازون به بازار تلفن های همراه به خوبی به پایان نرسید. همچنین این ماجرا درس هایی در مورد چگونگی ورود نکردن به این بازار – یا اینکه یک شرکت جدید باید اصلاً تلاشی در این زمینه داشته باشد یا خیر- را در خود داشت.

 

آمازون با خط تولید کتابخوان ها و تبلت های ارزان قیمت خود موفقیت بزرگی را به دست آورد. با توجه به این موفقیت، آمازون تصمیم گرفت وارد کسب وکار گوشی های هوشمند شود.Fire Phone در سال ۲۰۱۴ وارد صحنه شد و شاخه ای از اندروید مختص آمازون به نام Fire OS را عرضه کرد. شواهد نشان می دهد که در آن زمان قیمت این گوشی خود مشکل ساز بود و این ممکن است سقوط آن را رقم زده باشد، اما قیمت گذاری به تنهایی سرنوشت تلخ این گوشی آمازون را رقم نزد.

 

گوشی فایر فون با قیمت ۱۹۹ دلار و همانند دیگر گوشی هایی که آن زمان فروخته می شدند، با یک قرارداد معرفی شد. اما این رویه کاملاً متفاوت و متضاد کتابخوان های کم هزینه ای بود که تا آن زمان آمازون را در نگاه مشتریانش محبوب کرده بود و این یعنی آمازون گوشی های خود را برای خریداران متفاوتی ساخته بود که انگیزه آن ها قیمت پایین نبوده بلکه ویژگی های لاکچری و قابل توجه این گوشی بود. همچنین، سیستم عامل Fire OS با سرویس های گوگل یکپارچه نبود و کاربران را مجبور به ورود به اپ استور آمازون می کرد. بر اساس گزارش تایم، این موضوع برنامه های بسیار کمتری نسبت به رقیب ارائه می داد و از جمله دلایل شکست این گوشی بود.

 

فایر فون ثابت کرد که تلاش برای مجبور کردن کاربران به تجربه ای جدید در حالی که هزینه ای مضاعف برای آن در نظر گرفته می شود، ارزش یک دستگاه ظاهراً خوب را از آن گرفته و به یک چیز بد تبدیل می کند.

 

وقتی شرکتی بازار خود را در مسیر ارائه محصولات نوآورانه رهبری می کند و در نتیجه، به رهبر فروش در حوزه خود تبدیل می شود، نمی خواهد با محصولات جدید غافلگیر شود. با این حال، این همان اتفاقی است که برای Research In Motion، سازنده موبایل بلک بری رخ داد. بلک بری به قدری در میان کاربران تجاری محبوب بود که تبدیل به یک داستان خبری شد؛ زمانی که باراک اوباما، رئیس جمهور آینده آمریکا ترجیح داد گوشی بلک بری محبوب خود را نگه داشته و دستورالعمل های امنیتی را نادیده بگیرد. اما چند سال قبل از اینکه چهل و چهارمین رئیس جمهور سوگند یاد کند، آیفون بیرون آمد و RIM را به تکاپو انداخته بود.

 

چیزی که ساخته شد گوشی هوشمند Blackberry Storm بود، اولین بلک بری دارای صفحه نمایش لمسی. ساخت این گوشی هوشمند در سال ۲۰۰۸ اعلام شده بود. این یعنی بلک بری کم تر از دو سال زمان برای توسعه سخت افزار و نوشتن نرم افزار داشت تا سیستم عامل خود را از طراحی مبتنی بر کیبورد به طراحی تمام لمسی تبدیل کند. برای یک ناظر خارجی، این شبیه یک پنجره توسعه نسبتاً کوتاه به نظر می رسید و زمانی که محصول وارد فروشگاه ها شد، مشخص بود که بلک بری استورم اصلاً آماده فروش نیست. زمانی که انگجت برای اولین بار این گوشی را بررسی کرد، بسیاری از ایرادات آن بلافاصله آشکار شدند. به نظر می رسید بزرگ ترین مشکل این است که صفحه نمایش لمسی آن نادقیق، غیر حساس و بسیار خام است. علاوه بر این، نرم افزار آن در مقایسه با آیفون در توسعه عقب مانده بود و تجربه عمومی کاربری آن بسیار ضعیف و پایین تر از آیفون بود.

 

معمولاً زمانی که یک شرکت باید خودش را به رقیب برساند، تنها یک شانس دارد .بلک بری به هدف نزد و جای تعجب نیست که RIM دیگر وجود ندارد و گوشی های بلک بری دیگر تولید نمی شوند.

 

کیوسرا (Kyocera) هیچ گاه بازیگر بزرگی در بازار تلفن های همراه نبوده، اما بیش از دو دهه است که آن ها را تولید می کند. بسیاری از گوشی های این برند در طول این سال ها به منحصر به فرد یا داشتن قابلیت های خاص تکیه کرده اند تا آن ها را از رقبا متمایز کنند. یکی از این تلاش ها برای ارائه یک دستگاه جدید که در دسته خود جای می گیرد، اکو (Echo) است، یک گوشی هوشمند با صفحه نمایش دوگانه که در سال ۲۰۱۱ عرضه شد.

 

در بررسی انجام شده، جدید بودن صفحه نمایش دوگانه به عنوان منحصر بفردترین ویژگی این گوشی مطرح می شود چرا که سخت افزار پشتیبانی کننده از گوشی لزوماً در آن زمان در سطح پریمیوم نبود. علاوه بر این، اندروید هنوز برای اجرای دو صفحه نمایش به صورت ساده و طبیعی توسعه نیافته بود، بنابراین سیستم عامل و چند برنامه برای اجرا روی آن با کندی و مشکل مواجه می شدند. بنابراین، عملکرد نرم افزاری متوسط بوده و فضای زیادی برای بهبود داشت.

 

شاید بروبچه های کیوسرا کمی بیش از حد رو به جلو فکر می کردند و دستگاهی را پیش از آماده شدن به بازار عرضه کردند. فناوری باتری آن زمان نمی توانست با دو صفحه نمایش کنار بیاید و اگر اپلیکیشنی قادر به نمایش تصاویر در دو صفحه نمایش بود، نیازی به یک خط ضخیم در وسط تصویر نبود. این دستگاه نابجا و نامرتبط با زمان خود بوده، به درستی ایده آن شکل نگرفته و در نهایت تعداد کمی آن را خریداری کردند. میراث Kyocera Echo بیشتر به عنوان یکی از راندگان جایگاهی در میان ضعیف ترین گوشی های هوشمند است.

 

گلکسی فولد کاری را انجام داد که غیرممکن به نظر می رسید، تا کردن صفحه نمایش به دو نیم. سامسونگ برای محقق کردن این ایده از پلاستیک استفاده کرد و این مساله از همان ابتدا مشکلاتی را ایجاد کرد. اولین مشکل زمانی رخ داد که کاربران در شبکه های اجتماعی گفتند که چیزی شبیه یک لایه پلاستیکی نازک حفاظتی که معمولاً در دستگاه های جدید دیده می شود را کنده اند اما مشخص شده که این لایه در واقع لایه بالایی صفحه نمایش بوده است. برخی دیگر گوشی های خود را با برآمدگی هایی عجیب در امتداد درز بین دو صفحه نمایش دیدند و تعدادی دیگر خطوط سیاه و ضخیمی را کشف کردند که از یک لولا به لولای دیگر می رفتند.

 

داشتن مدل های بررسی مطبوعاتی پیش از تاریخ عرضه رسمی، اتفاق خوبی برای سامسونگ نیست. لایه بالایی پلاستیکی صفحه نمایش تا حدودی سفت و سخت است، اما همچنان پلاستیکی است و باز کردن، بریدن یا خراش دادن آن خیلی راحت صورت می گیرد. اگر گوشی را در شرایطی ببنیدید که یک شیء معمولی و ساده بین دو صفحه افتاده باشد به راحتی صفحه نمایش شکننده آن سوراخ می شود. مزایای این گوشی بسیار زیاد است، اما باید بسیار با ملایمت و احتیاط با آن کار کنید و قیمت بالای آن، حدود ۲,۰۰۰ دلار، باعث نمی شود که ارزش این همه دردسر را داشته باشد. اکنون مشخص شده است که گلکسی فولد با عجله به بازار عرضه شده و زمان کمی برای کشف ایرادات آن در نظر گرفته شده است.

 

دستگاه های بادوام و با قابلیت های کاربردی زیادی با قیمت معقول تر در دسترس هستند و به نظر نمی رسد که فولد ارزش این جهش ناگهانی را داشته باشد. تا زمانی که گلکسی با نوعی ماده جادویی برای رفع معایب ذاتی پلاستیک بازگردد، فولد در فهرست بدترین گوشی های هوشمند باقی خواهد ماند.

 

گاهی اوقات یک شرکت به ایده کاربردهای جدیدی از یک فناوری موجود می رسد تا چیز هیجان انگیزی خلق کند. در دیگر مواقع، یک شرکت ایده کاربردهای جدیدی از فناوری موجود پیدا کرده و کاملاً شکست می خورد، محصولی ارائه می دهد که هیچ کس نمی خواهد، کار نمی کند و هزینه زیادی دارد. این داستان RED Hydrogen One است، تلفن هوشمندی که برای پاسخگویی به تقاضایی ساخته شده بود که وجود نداشت و البته با تکنولوژی که کار نمی کرد.

 

شرکت RED خود را به عنوان سازنده شناخته شده دوربین های دیجیتال تثبیت کرده بود، بنابراین افراد آگاه انتظارات بالایی از اولین تجربه مشکارت آن در بازار تلفن های همراه داشتند. شرکت RED به جای اینکه از شهرت درخشان خود در ساخت دوربین های عکاسی نهایت بهره را ببرد، یک گوشی با صفحه نمایش سه بعدی هولوگرافیک عجیب و غریب معرفی کرد. در بررسی وب سایت ورج از این گوشی، گفته شد که این فناوری جالبی است که وقتی کار می کند، می تواند باعث شود بیننده کمی احساس تهوع کند.

 

علاوه بر این، فناوری ۴V تنها با چند اپلیکیشن که به طور اختصاصی برای این گوشی توسعه داده شده بودند، کار می کرد. همچنین این گوشی سنگین بوده و دکمه هایی کناری داشت که همگی به راحتی به شکل تصادفی فشار داده می شدند، اما این ها در مقایسه با بقیه ایرادات گوشی مذکور بسیار جزئی به نظر می رسند. در کل، این یک گوشی است که هیچ کس آن را نمی خواست، گوشی هوشمندی با ویژگی هایی که هیچ کس دنبالشان نبود و همه این کارها به ضعیف ترین شکل ممکن و با قیمت زیاد، حدود ۱,۶۰۰ دلار انجام شده بود. در نهایت RED به همان ساخت دوربین های بسیار باکیفیت ادامه داد و برای همیشه از ساخت گوشی هوشمند صرفنظر کرد که تصمیم بسیار خوبی بود.

 

اپل با اولین آیفون خود انقلابی را در عرصه فناوری آغاز کرد و از آن زمان به بعد در زمینه تولید محصولات نوآورانه و باکیفیت شهرت یافته است. دقیقاً به همین دلیل است که وقتی نتوانست یکی از مدل های خود را با کیفیت مورد انتظار بسازد بسیاری تعجب کرده و انتظارش را نداشتند.

 

گزارش های متعددی از خم شدن گوشی آیفون ۶ در حین قرار گرفتن در جیب افراد یا قرار گرفتن در معرض فشار متوسط شنیده شد و این مشکل زمانی برجسته شد که Unbox Therapy روی آن دست گذاشت و ویدیویی تهیه کرد که این گوشی را با نتایج ناامیدکننده ای آزمایش می کرد. در حالی که این گوشی همیشه نمی شکند، اما کمی فشار و تنش می تواند باعث شود که یک خم دائمی در فریم اطراف محل دکمه های صدا داشته باشد. علاوه بر این، مشکلی مربوط به مساله خم شدن به نام “بیماری تاچ” (Touch Disease) در مورد آیفون ۶ وجود داشت. این نقص نیز می تواند ناشی از خم شدن متوسط باشد که باعث از جا در رفتن تراشه و جلوگیری از پاسخ تاچ به بخشی از صفحه نمایش شود که آن را غیرقابل استفاده می کند.

 

بدتر از همه، اسناد داخلی اپل نشان می داد که اپل می دانست که این گوشی در برابر آسیب ناشی از خم شدن آسیب پذیر است. علاوه بر این، راه حل ترجیحی اپل برای هر دو مشکل، تعویض بود که بسیار خوب بود چرا که بسیاری از گوشی ها از گارانتی خارج شده بودند. در حالی که خم شدن و “بیماری تاچ” باعث بهت و حیرت طرفداران اپل شد و واقعاً برخی از صاحبان آیفون ۶ را ناراحت کرد، اپل همچنان در صدر دنیای ساخت گوشی های هوشمند باقی مانده است. با این حال، چیزی بدتر از این نیست که قیمت بالایی برای یک محصول پرچمدار بپردازید و در نهایت بفهمید که سازنده از همان ابتدا می دانسته محصولش کیفیت بالایی ندارد.

 

سرگرمی سه بعدی یکی از قدیمی ترین نوآوری های عصر مدرن است. در همان دوره ویکتوریا بود که مردم از طریق یک دستگاه به نام استریواسکوپ که از تصاویر دوگانه ابتدایی برای تاثیری سه بعدی استفاده می کرد، با دنیای شگفت زده ای از دنیای بیرون آشنا شدند. علاقه به تصاویر سه بعدی در طول دهه ها با فیلم های ترسناک سه بعدی و تلویزیون های سه بعدی ادامه یافت و در نهایت به یک تلفن همراه به نام HTC EVO 3D ختم شد. EVO که در زمانی تولید شد که HTC در صدر بازار ساخت تلفن های هوشمند قرار داشت، تلفنی آینده نگرانه، پیشرو، نوآورانه و البته کاملاً بی مصرف!

 

همه چیز با علاقه سنتی به تصاویر سه بعدی و تلاش برای تبدیل آن به چیزی که مردم واقعاً می خواهند، شروع شد. EVO دارای لنزهای دوگانه ای بود که از هم جدا می شدند تا بتوانند تصاویر را به صورت سه بعدی منتقل کنند. این سخت افزار در زمان خود قابل مقایسه با دیگر گوشی های مشابه بود، اما هیچ چیز خارق العاده ای وجود نداشت. بر اساس بررسی ها، وجود دوربین سه بعدی به این معنی بود که کیفیت تصویر معمولی وجود نداشت. همچنین کمبود اپلیکیشن برای تصاویر سه بعدی وجود داشت و تصاویر سه بعدی اصلاً قابل توجه نبودند.

 

HTC EVO ۳ D با اضافه کردن یک قابلیت جدید که تاثیر چندانی در افزایش کاربرد و ارزش آن نداشت، بر پایه یک بسته گوشی قابل توجه ساخته شده بود. افکت سه بعدی چیزی نبود جز یک نوآوری و در نهایت به نوعی بی فایده. تلفن بد یک چیز است، اما یک تلفن بی مصرف بدتر است.

 

اکثر مردم نام V – Mobile را نمی شناسند و دلیل خوبی برای این موضوع وجود دارد. با این حال، در سال ۲۰۱۹، این شرکت گوشی های هوشمند می فروخت. اینکه این شرکت خود آن ها را تولید می کند یا خیر جای بحث دارد و مطمئنا هیچ کسی افتخار ساخت این گوشی را نمی پذیرد. در واقع، یافتن اطلاعات در مورد آن دشوار است.

 

با این حال، N۸ – N در دسترس بود و می توانستید آن را از آمازون خریداری کنید. پیدا کردن مشخصات گوشی دشوار است، اما بررسی های کاربران همان جایی است که باید دنبال ویژگی ها بگردید. اول اینکه N۸ – N تنها ۲.۹ ستاره از ۵ ستاره از جانب کاربران را کسب کرده است. در واقع تقریبا نیمی از رتبه بندی ها فقط یک ستاره به این گوشی داده اند. یکی از کاربران گفت: «این یک تکه زباله است، یک ماه کار کرد و برای همیشه از کار افتاد».

 

شاید بهترین بررسی توسط کانال محبوب بررسی فناوری Unbox Therapy در یوتیوب انجام شده باشد، جایی که یک نسخه کاملاً نو از این گوشی از جعبه خارج شد و پس از پنج دقیقه استفاده خاموش شد. خود این بررسی بسیار سرگرم کننده است و تنها زمانی بهتر می شود که یک بار دیگر و قبل از پایان ویدیو، خودبخود خاموش می شود. اگر این گوشی نتواند حتی برای پنج دقیقه اول استفاده روشن بماند، قطعاً V – Mobile N۸ – N می تواند بدترین گوشی هوشمند تاریخ باشد.

 

منبع: روزیاتو