پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : برنامه هفتم توسعه وزارت خارجه را محدود و کمرنگ کرده است؛ طبق آنچه از برنامه هفتم توسعه برمی آید، دستگاههای مختلف در رابطه با فعالیتهای خارجی خود نیازی به هماهنگی و ارائه گزارش به وزارت خارجه ندارند که نشان از عدم پاسخگویی قانونی این دستگاهها در صورت تصویب برنامه هفتم دارد.
ابوالفضل ظهرهوند، دیپلمات بازنشسته، درباره کمرنگ کردن وزارت خارجه در تصمیم گیریهای خارجی و عدم هماهنگی دستگاههای مختلف با وزارت خارجه به «انتخاب» گفت: این موضوعی که در برنامه هفتم درباره کمرنگ کردن نقش وزارت خارجه بررسی شده است، سال هاست که شروع شده و یکی از مشکلات ساختار اداری در کشور و از یک طرف نظام سیاسی، گم بودن نقش وزارت خارجه است. افرادی مثل بنده که انتقاد میکنند به همین خاطر است. این شیوه اداره وزارت خارجه که این وزارخانه هم عرض دیگران تعریف شود و نسبت به سایر ظرفیتها بی توجه باشد، گمشده نظام است. نظام سیاسی که دستگاه وزارت خارجه اش بخواهد منفعل باشد و هم عرض تعریف شود مثل آدمی است که دچار تاری دید است. به همین خاطر این مسیر را برای نابود کردن سیاست خارجه چند دهه است که آگاهانه و ناآگاهانه جلو برده اند و نتیجه آن جدا کردن دیپلماسی از میدان است.
وی در ادامه درباره نتیجه اجرا برنامه هفتم درباره وزارت خارجه بیان کرد: برنامه هفتم توسعه محل سوال است و کسی به آن توجه ندارد که تداوم این رفتارها تبدیل به آنارشیسم میشود. وقتی این قانون نبود سازمانهایی که بیرون وزارت خارجه کار میکردند حساب پس نمیدادند و وزارت خارجه هم محافظه کار بود، حالا که این مسئله قانونمند هم بشود دیگر فاتحه وزارت خارجه خوانده است. نهاد سیاست خارجی که وزارت خارجه باشد نقش راهبری برای رئیس جمهور دارد. منتهی سیاست خارجی ما الان منفعل است و نتیجه انفعال وزارت خارجه همین بند ۱۰۰ برنامه هفتم شده است.
ظهرهوند در رابطه با ناکارآمدی وزارت خارجه گفت: همه چیز باید تحت مدیریت وزارت خارجه باشد تا وزارت خارجه هم پاسخگو باشد، وقتی وزارت خارجه را پاسخگو کردیم ناچار به فعالیت با نیروهای کارآمد هستیم. الان وزارت خارجه سفارشی است. این آقایان متوجه وضعیت فعلی در سیاست خارجی نیستند. مگر ممکن است که شما مدیریت فرصت در بیرون از کشور را بین دستگاهها تقسیم کنید؟ تمامی دستگاههایی که در ساختار سیاسی هستند باید هماهنگ و تحت نظر وزارت خارجه در خارج کار کنند. این ها، چون در کارآمدی سیاست خارجی مشکل میبینند در حال پاک کردن صورت خارجه هستند. بعد از تصویب این ماده یک بهم ریختگی در سیاست خارجی ایجاد میشود. مجلس ما هم اشرافی روی این مسائل ندارد. مردم باید یقه چه کسی را در شرایط بحران بگیرند؟ من قویا احساس خطر میکنم و شورای نگهبان باید برخورد کند.