تماشا کنید: داستان هوا شدن توافق با آمریکا تکرار می‌شود؟

محرمانگی یکی از ارکان موفقیت مذاکرات و گفتگو‌ها به شمار می‌رود، آن هم در شرایطی که قدرت‌ها و گروه‌هایی در داخل و خارج به دنبال جلوگیری از آن هستند، مانند موفقیت مذاکرات محرمانه با سعودی در پکن که خارج از مچموعه دولت دنبال شد.

به گزارش انتخاب، در دوره‌ی اخیر، به نظر می‌رسد حداقل سه بار توافق به دلیل عجله و افشای آن توسط تیم دولت، هوا شده است؛ اولین آن، فروردین ۱۴۰۰ بود، وقتی وزیر خارجه از موافقت با عدم حذف سپاه از لیست تروریسم در جریان مذاکرات احیای برجام گفت.

این موضوع پیشتر یکی از موارد مورد اختلاف ایران و آمریکا بود، اما افشای غیرضرور این موضوع از سوی امیرعبداللهیان، اصولگرایان را در کنج قرار داد و نهایتا برخی گروه‌ها وزیر خارجه را وادار به عقب نشینی کردند، هر چند او تنها نقل قولی از فرماندهان سپاه کرده بود.

بار دوم، علی باقری معاون سیاسی وزیر خارجه بود که صوتی از او در آستانه توافق منتشر شد؛ اظهاراتی که منحصر به تعهدات امریکا در توافق بود و نه ایران. به نظر می‌رسد این اتفاق تنها برای جلب رضایت بدنه حامیان دولت و قهرمان سازی از سرتیم مذاکرات بود، توسط تیم رسانه‌ای اصولگرایان رخ داده بود؛ این موضوع، اما باعث جوسازی نئوکان‌ها علیه دولت بایدن و عقب نشینی کاخ سفید شد.

بار سوم، اما به نظر می‌رسد همین دیروز باشد و مربوط به توافق تبادل زندانی در ازای آزادسازی پول‌های بلوکه شده ایران در دو یا سه کشور. امیرعبداللهیان با اعلام زودهنگام توافقی که هنوز اجرایی نشده بود، عملا دولت امریکا را که حاضر نیست بابت مذاکره با ایران، هزینه سیاسی چندانی بدهد، تحت فشار مخالفان قرارداد.

بار چهارم، اما دو ماه قبل از فروردین ۱۴۰۰ بود؛ وقتی جریان نزدیک به سعید جلیلی با تابلوی محمود نبویان جزئیات توافق را افشا کرده و با طرح ادعا‌هایی مانع از امضای آن توسط دولت شدند.

در دوره‌ی مذاکرات برجام و احیای آن هم، علی رغم تلاش‌های ظریف برای حفظ محرمانگی گفتگوها، حداقل دو بار اصولگرایان اخلال بزرگی در گفتگو‌ها کردند؛ یک بار روزنامه جوان در سال ۹۴ اظهارات محرمانه عباس عراقچی در جلسه «بریفیگ» را تام و تمام در روزنامه منتشر کرد و باعث مشکلات فراوان برای تیم مذاکره کننده شد.

بار دیگر، در میانه‌ی مذاکرات احیای برجام، پرس تی وی به مدیریت پیمان جبلی از نزدیکان جلیلی، بار‌ها با افشای جزئیات مخدوش از گفتگوها، عرصه را بر مذاکره کنندگان تنگ و پیشرفت مذاکرات را دچار مسئله می‌کرد.