پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : بی بی سی: اولسیا کریوتسوا که دانشجو است، کلاسهای زیادی را در دانشگاه از دست داده است.
دلیلش این است که اولسیای ۲۰ ساله در حصر خانگی بسر میبرد. یک حلقه الکترونیکی به پای او وصل کردهاند و پلیس میتواند هر حرکت او را زیر نظر داشته باشد.
اما جرم ادعاشده علیه او چیست؟ اولسیا به دلیل پستهای ضد جنگ در شبکههای اجتماعی دستگیر شد. یکی از آنها مربوط به انفجار اکتبر سال گذشته در پلی است که روسیه را به کریمه ضمیمهشده متصل میکند.
اولسیا در صحبت با بیبیسی میگوید: «یک استوری اینستاگرامی درباره آن پل منتشر کردم و به این موضوع پرداختم که چگونه اوکراینیها از اتفاقی که افتاده بود خوشحال بودند.»
او همچنین پست یکی از دوستانش را درباره جنگ همرسانی کرده بود.
ماجرا و جنجال بعد از آن شروع شد.
اولسیا به یاد میآورد: «در حال صحبت تلفنی با مادرم بودم که صدای باز شدن در ورودی را شنیدم. تعداد زیادی پلیس وارد شدند. آنها تلفنم را از من گرفتند و سر من داد زدند که روی زمین دراز بکشم.»
اولسیا به «موجه نشان دادن تروریسم و بیاعتبار کردن نیروهای مسلح روسیه» متهم شد.
او ممکن است به حداکثر ۱۰ سال زندان محکوم شود.
اولسیا میگوید: «هرگز تصور نمیکردم کسی بهخاطر انتشار چیزی در اینترنت تا این حد محکوم به زندان شود...من گزارشهایی از محکومیتهای عجیب و غریب در روسیه را دیده بودم، اما توجه زیادی نکرده بودم و به حرفزدن آزاد دیدگاههای خود ادامه دادم.»
نام اولسیا که دانشجوی دانشگاه فدرال شمالی در آرخانگلسک است اکنون به فهرست رسمی «تروریستها و افراطگرایان روسیه» اضافه شده است.
اولسیا به یاد می آورد: «وقتی فهمیدم در فهرستی قرارگرفتهام که در آن اعضای گروه داعش و افرادی حضور دارند که به مدرسه تیراندازی کردهاند، فکر کردم که یک دیوانگی است.»
طبق قوانین حبس خانگی، او از صحبت با تلفن و استفاده از اینترنت منع شده است.
روی پای راست اولسیا تصویر جالبی خالکوبی شده است. چهره ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه که به صورت عنکبوت بهتصویر کشیده شده است، با عبارتی از جرج اورول: «برادر بزرگ شما را میبیند».
اما به نظر می رسد که در این مورد، «برادر بزرگ» نه بلکه همدانشگاهیهایش او را دیده بودند.
اولسیا میگوید: «یکی از دوستان پستی دربارهام را در یک گروه چت به من نشان داد، در آن در مورد اینکه چگونه من با ‘عملیات ویژه نظامی’ مخالف بودم صحبت شده بود. بیشتر افراد حاضر در این گروه، دانشجوی تاریخ بودند. آنها در حال بحث بودند که آیا علیه من به مسئولان گزارش دهند یا نه.»
بیبیسی گزیدههایی از این پیامهای گروهی را دیده است.
یک نفر در پیغامی اولسیا را به نوشتن «پستهای تحریکآمیز» متهم کرده و او را «شخصیتی شکستخورده و افراطی» خوانده است.
او نوشته است: «این برای زمان جنگ مناسب نیست. باید در نطفه خفه شود.»
شخص دیگری نوشته است: «ابتدا بیایید سعی کنیم او را بیاعتبار کنیم. اگر متوجه نشد، بگذارید بخشهای امنیتی با او برخورد کنند.»
در پیغام دیگری آمده: «نکوهش کردن او وظیفه یک میهنپرست است.»
بعداً، وقتی فهرست شاهدان در دادگاه خوانده شد، اولسیا متوجه شد که این اسامی را در چت دانشجویی دیده است.
یک سال از آغاز «عملیات ویژه نظامی» کرملین در اوکراین میگذرد. اصطلاح «عملیات ویژه نظامی» را روسیه برای تهاجم تمامعیار به همسایه خود استفاده میکند. در عرض چند هفته پس از حمله، رئیسجمهور پوتین از مردم روسیه خواست تا «میهنپرستان واقعی را از تفالهها و خائنان» جدا کنند.
از آن زمان، در سرتاسر روسیه گزارشهایی مبنی بر محکومیتهایی به سبک اتحاد جماهیر شوروی سابق علیه منتقدان جنگ منتشر شده است. مواردی که شامل لو دادن معلمان از سوی دانشآموزان و گزارش دادن علیه همکاران در ادارات بوده است.
انتقاد در فضای عمومی از تهاجم که شامل بازنشر انتقاد دیگران نیز میشود، خطرناک است. مقامات روسیه انتظار دارند که از حمله در اوکراین حمایت کامل و سرسختانه شود. در روسیه اگر از آن حمایت نکنید، حداقل از شما انتظار می رود که سکوت کنید. اگر سکوت نکنید، یک رشته قوانین سرکوبکننده برای مجازات مخالفان وجود دارد. این شامل لوایحی برای مجازاتی برای انتشار «اطلاعات نادرست» در مورد ارتش و «بیاعتبار کردن» ارتش است.
در آرخانگلسک، پرترهای غولپیکر از یک سرباز روسی که در اوکراین کشته شده است، روی دیواری از یک بلوک آپارتمانی ۹ طبقه نقاشی شده که به سمت شهر خیره شده، همراه با این جمله: «جنگجو بودن به معنای زندگی کردن برای همیشه است.»
این پیام میهنپرستانه مجابکننده است. در خیابانهای آرخانگلسک، همدردی کمی با روسهایی میبینیم که بهخاطر اظهارنظرهای ضد جنگشان تحت پیگرد قانونی قرار میگیرند.
کنستانتین، یکی از ساکنان به من میگوید: «افرادی که ارتش ما را بدنام میکنند یا اطلاعات غلط منتشر میکنند، مغزشان بیمار است. آنها باید به عنوان سپر بلا به خط مقدم اعزام شوند».
اکاترینا به من میگوید: «من نسبت به منتقدان عملیات ویژه نگرش منفی دارم.»
از او میپرسم، آیا یک حکم زندان طولانی برای انتشار چیزی در اینترنت، مجازات سنگینی نیست؟
اکاترینا پاسخ میدهد: «مردم باید از مغز خود استفاده کنند. اگر آنها در این کشور زندگی میکنند، اگر از همه مزایای این کشور استفاده میکنند، اگر میهنپرست هستند، باید به قانون پایبند باشند.»
بعدتر در همان روز یورش، به اولسیا اجازه داده شد از آپارتمانش خارج شود، اما فقط برای حضور در جلسه دادگاه. وکلای مدافع اولسیا در تلاش هستند تا قاضی را متقاعد کنند که محدودیتهای تردد او را لغو کند.
روی تیشرت اولسیا تصویر یک ون پلیس دیده میشود که روی آن «اتوبوس مدرسه» نوشته شده است. تصویر و جملهای در مورد اینکه چگونه جوانان روس به دلیل انتقاد از مقامات، مجازات میشوند.
قاضی حکم داده است که او باید همچنان در حبس خانگی بماند.
اولسیا میگوید: «دولت عرضه گفتگو، دموکراسی یا آزادی را ندارد. اما آنها نمیتوانند همه را به زندان بیاندازند. در مقطعی، سلول زندان کم میآورند.