بسیاری از بازماندگان سکته مغزی دچار ضربان نامنظم قلب می شوند

 مهر:محققان می گویند حدود ۲۰ درصد از افرادی که از سکته ایسکمیک جان سالم به در می برند، دچار ریتم نامنظم قلبی می شوند که می تواند منجر به سکته دیگری شود.

 

 به نقل از مدیسن نت، دکتر «لی شوام»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه هاروارد، می‌گوید: «در مواردی که سکته مغزی ناشی از سخت شدن شریان‌ها باشد، بیماران به اندازه کافی از نظر فیبریلاسیون دهلیزی، شایع‌ترین ناهنجاری ریتم قلب، پس از ترخیص تحت نظارت قرار نمی‌گیرند.»

 

در این مطالعه سه ساله زیرمجموعه‌ای از بازماندگان سکته مغزی ایسکمیک، به‌ویژه، افرادی که دچار تنگی شریان‌ها (آترواسکلروز) بودند که باعث لخته شدن خون در مغز می‌شد، تحت پیگیری قرار گرفتند.

 

شوام گفت: «مانیتورهای قلبی اغلب ریتم‌های نامنظم را که بیش از ۱۰ دقیقه طول می‌کشد شناسایی می‌کنند. توجه به این نکته مهم است که ۶ دقیقه فیبریلاسیون دهلیزی به طور قابل توجهی خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد.»

 

وی در ادامه افزود: «ما می‌دانیم که حدود ۲۵ درصد از سکته‌های مغزی ایسکمیک در بیمارانی اتفاق می‌افتد که از سکته قبلی جان سالم به در برده اند. همه علل قابل درمان هستند، بنابراین ما می‌توانیم تمام تلاش خود را برای جلوگیری از مورد بعدی انجام دهیم.»

 

شوام گفت: «فیبریلاسیون دهلیزی ناشناخته ممکن است خطر سکته مغزی بعدی ناشی از لخته خون تشکیل شده در قلب را که به مغز می‌رود افزایش دهد.»

 

این مطالعه شامل حدود ۵۰۰ بازمانده سکته مغزی ایسکمیک بدون تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی بود. میانگین سنی آنها ۶۷ سال بود.

 

نیمی از آنها یک مانیتور قلبی قابل جاگذاری دریافت کردند که ریتم قلب آنها را ۲۴ ساعت در روز به مدت سه سال ثبت می‌کرد.

 

نیمی دیگر تحت درمان استاندارد پزشکی قرار گرفتند که شامل نظارت مداوم قلب نمی‌شد. آنها هر شش ماه یک بار به مدت سه سال مراقبت‌های بعدی را دریافت کردند.

 

دستگاه مانیتورینگ مداوم قلب در بیش از ۲۰ درصد از شرکت کنندگان در طی این سه سال فیبریلاسیون دهلیزی را تشخیص داد. در مراقبت‌های استاندارد، این عارضه تنها در ۲.۵٪ از بیماران تشخیص داده شد.

 

یافته‌ها نشان داد حدود نیمی از بیمارانی که فیبریلاسیون دهلیزی آنها با استفاده از مانیتور تشخیص داده شد، یک دوره به مدت ۱۰ دقیقه یا بیشتر داشتند. بیش از دو سوم از آنها دوره شأن بیش از یک ساعت طول کشید.

 

شوام گفت: «ما دریافتیم که میزان فیبریلاسیون دهلیزی در طول سه سال به افزایش خود ادامه می‌دهد، بنابراین این فقط یک رویداد کوتاه‌مدت و خودبه‌خودی مربوط به سکته اولیه نیست.»

 

در حالی که علائم فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است شامل تپش قلب، سرگیجه، خستگی، درد قفسه سینه و تنگی نفس باشد، بیش از ۸۰ درصد از بیماران در این مطالعه هیچ علامتی نداشتند.