صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۳ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۷۱۱۱۶۸
تاریخ انتشار: ۱۰ : ۱۵ - ۲۷ دی ۱۴۰۱
تحقیقات نشان می دهد انزوای اجتماعی یک عامل خطر مهم برای زوال عقل در افراد مسن است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
 
 مهر:تحقیقات نشان می دهد انزوای اجتماعی یک عامل خطر مهم برای زوال عقل در افراد مسن است.
 
به نقل از مدیسن نت، اما مطالعات جدید یک راه حل بالقوه ارائه می‌دهد: استفاده از فناوری برای تشویق افراد مسن به ارسال پیامک و ایمیل برای حفظ ارتباط.
 
اگرچه این مطالعات ثابت نمی‌کند که فقدان ارتباط اجتماعی منظم باعث زوال عقل می‌شود، اما محققان گفتند که این مشاهدات را تقویت می‌کنند که انزوا خطر را افزایش می‌دهد. آنها پیشنهاد کردند که اقدامات نسبتاً ساده برای افزایش حمایت اجتماعی ممکن است این خطر را کاهش دهد.
 
دکتر «توماس کودجو»، نویسنده ارشد مطالعه از دانشگاه جان هاپکینز مریلند، گفت: «ارتباطات اجتماعی برای سلامت شناختی ما مهم است و به طور بالقوه برای افراد مسن بدون استفاده از دارو به راحتی قابل اصلاح است.»
 
در این مطالعه، از شرکت‌کنندگان خواسته شد یک مصاحبه حضوری سالانه دو ساعته را برای ارزیابی عملکرد ذهنی و سلامتی خود تکمیل کنند.
 
حدود ۲۳ درصد در ابتدا انزوای اجتماعی را گزارش کردند. آنها هیچ نشانه‌ای از زوال عقل نداشتند.
 
پس از ۹ سال، ۲۱ درصد از شرکت کنندگان به زوال عقل مبتلا شده بودند. محققان دریافتند که این خطر در میان سالمندان منزوی اجتماعی ۲۷ درصد بیشتر بود.
 
به گفته کودجو: «سالمندان منزوی اجتماعی شبکه‌های اجتماعی کوچک‌تری دارند، تنها زندگی می‌کنند و مشارکت محدودی در فعالیت‌های اجتماعی دارند. یک توضیح احتمالی این است که داشتن فرصت‌های کمتر برای معاشرت با دیگران، تعامل شناختی را نیز کاهش می‌دهد و به طور بالقوه در افزایش خطر زوال عقل نقش دارد.»
 
در مطالعه دیگر، محققان دریافتند که فناوری ارتباطات، مانند تلفن و ایمیل، خطر انزوای اجتماعی را کاهش می‌دهد.
 
محققان دریافتند که بیش از ۷۰ درصد از سالمندانی که در قرار ملاقات اولیه خود از نظر اجتماعی منزوی نبودند، تلفن همراه یا کامپیوتر داشتند.
 
این شرکت کنندگان به طور مرتب از ایمیل یا پیامک برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده می‌کردند. بزرگسالانی که دسترسی مداوم به فناوری داشتند، ۳۱ درصد کمتر از سایرین در معرض خطر انزوای اجتماعی بودند.