پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ایرنا : دانشمندان هشدار می‌دهند که آب‌شدن یخچال‌های طبیعی باکتری‌های زیادی را در رودخانه‌ها و نهرها آزاد می‌کند.
دانشمندان هشدار می‌دهند که با آب‌شدن پرسرعت یخچال‌های طبیعی، میزان سرسام‌آوری باکتری در رودخانه‌ها و نهرها آزاد می‌شوند که ممکن است زیست‌بوم‌های (اکوسیستم‌های) یخی را متحول کنند.
محققان بر روی رواناب‌های ناشی از آب‌شدن یخچال‌های طبیعی، در ۱۰ مکان در سراسر نیمکره شمالی مطالعه کرده‌اند و تخمین زده‌اند که ادامه گرمایش زمین در ۸۰ سال آینده ممکن است صدها هزار تُن باکتری را در محیط‌های پایین‌دست یخچال‌های طبیعیِ در حال آب‌شدن آزاد کند.
آروین اِدواردز (Arwyn Edwards)، میکروبیولوژیست و از محققان دانشگاه آبِریستویث در انگلیس، گفت: گمان می‌کردیم یخچال‌های طبیعی مخزن عظیم آب یخ‌زده‌اند؛ اما درس مهمی که از این پژوهش آموختیم این است که آن‌ها به نوبه خود زیست‌بوم نیز محسوب می‌شوند.
یخچال‌های طبیعی توده‌هایی از یخ هستند که به‌آرامی به سمت دریا می‌روند و دره‌های کوهستانی را در حین حرکتشان ایجاد می‌کنند. اما، آنچه با آب‌شدن یخچال‌های طبیعی به آب‌های جاری می‌ریزد، بیش از آب یخ‌زده است: مواد معدنی، گازها و مواد آلی که ممکن است ده‌ها هزار تا میلیون‌ها سال طول بکشد تا پایان یابند.
خطر آزاد شدن صدها هزار تُن باکتری با آب‌شدن یخچال‌های طبیعی
مطالعه روی محتوای یخچال‌های طبیعی مانند گشودن دری به زمان‌های گذشته است. میکروب‌هایی که در داخل آن‌ها قرار دارند، می‌توانند منبعی غنی از ترکیبات مفید و جدید مانند آنتی‌بیوتیک‌ها باشند؛ اما، محققان می‌گویند ذوب یخچال‌های طبیعی چندین تُن باکتری آزاد می‌کند. این مقدار به اندازه‌ای زیاد است که دانشمندان قادر نخواهند بود آن‌ها را فهرست کنند.
تیم پژوهشی به سرپرستی ایان استیونز (Ian Stevens) از دانشگاه آرهوس در دانمارک، از یخ آب‌شده سطح ۱۰ یخچال طبیعی در سراسر نیمکره شمالی از جمله کوه‌های آلپ در اروپا، گرینلند، سوالبارد و نواحی دوردست منطقه شمالی کانادا نمونه‌برداری کردند.
آن‌ها به طور میانگین ده‌ها هزار میکروب در هر میلی‌لیتر آب یافته‌اند و تخمین می‌زنند که بیش از صدهزار تُن باکتری در ۸۰ سال آینده با ذوب یخچال‌های طبیعی آزاد شوند. آن‌ها یخچال‌های طبیعی منطقه هیمالیا و هندوکُش در آسیا را حساب نکرده‌اند. این میزان معادل ۶۵۰ هزار تُن کربن است که سالانه به رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، آبدره‌ها (شاخابه باریک و ژرف از دریا که در خشکی پیش رفته باشد) و اقیانوس‌ها در سراسر نیمکره شمالی ریخته می‌شود؛ اگرچه بستگی به سرعت ذوب یخچال‌ها و کاهش سرعت انتشار گازهای گلخانه‌ای دارد.
به گفته محققان تعداد میکروب‌های رها شده به سرعت آب‌شدن یخچال‌های طبیعی و میزان گرمایش زمین بستگی دارد؛ اما حتی با گرمایش متوسط هم حجم میکروب‌های رهاشده، انبوه است.
ارزیابی اثرات ذوب یخچال‌های طبیعی مملو از میکروب‌ها به تحقیقات بیشتری نیاز دارد؛ اما نباید این هشدارها را ساده گرفت. نیاز شدید انسان‌ها به آب و فعالیت‌های صنعتی بی‌وقفه، چرخه جهانی آب را به گونه‌ای تغییر داده است که ما تازه در حال درک آن هستیم. با درک بهتر این موضوع می‌توانیم تأثیرات تغییر اقلیم بر سطوح یخی و بیوژئوشیمی حوضه آبریز را بهتر پیش‌بینی کنیم.