صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۱۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۶۶۳۳۷۰
تاریخ انتشار: ۵۱ : ۱۳ - ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
صالیا رامین در پیامی که برای کیانیان نوشته بود آورده است: «من بهتر از هرکسی می‌دانم که در این شهر فرزند محمدعلی رامین بودن و این طور لباس پوشیدن و فعالیت کردن چه هزینه‌ای دارد چون هزینه‌اش را سال‌هاست که با پوست و استخوانم داده‌ام اما من هم مثل هر آدم دیگری در این جهان، انتخاب نکردم که در چه خانواده‌ای به دنیا بیایم. پدرم چه کسی باشد و ایدئولوژی‌اش چه باشد. ولی راه و رسم زندگی‌ام را از زمانی که دیگر بزرگ شدم و زورم رسید خودم انتخاب کردم و خواهم کرد.» از این اتهام اعلام برائت کرد
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

خبرآنلاین: رضا کیانیان با انتشار عکس‌هایی از صالیا رامین، دختر محمدعلی رامین، معاون مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت نهم و دهم که به گفته خودش طراح لباس است و دلش می‌خواهد لباس‌هایی را که طراحی می‌کند، روی تن خودش هم ببینند، از آن‌چه دورویی، تظاهر و ریاکاری خواند ابراز انزجار کرد.  

صالیا رامین با ارسال پیامی برای کیانیان که در بخشی از آن چنین نوشته بود: «من بهتر از هرکسی می‌دانم که در این شهر فرزند محمدعلی رامین بودن و این طور لباس پوشیدن و فعالیت کردن چه هزینه‌ای دارد چون هزینه‌اش را سال‌هاست که با پوست و استخوانم داده‌ام اما من هم مثل هر آدم دیگری در این جهان، انتخاب نکردم که در چه خانواده‌ای به دنیا بیایم. پدرم چه کسی باشد و ایدئولوژی‌اش چه باشد. ولی راه و رسم زندگی‌ام را از زمانی که دیگر بزرگ شدم و زورم رسید خودم انتخاب کردم و خواهم کرد.» از این اتهام اعلام برائت کرد.  

در ادامه رضا کیانیان چنین نوشت: «این پیام را خانم صالیا رامین برایم فرستادند. پس از این که چند تا از عکس‌هاشان را به عنوان دختر آقای رامین استوری کردم. دختر آقای محمدعلی رامین، مشاور و هم‌نفس آقای محمود احمدی‌نژاد. نامه را روی صفحه گذاشتم که همه بتوانند بخوانند. من بعد از خواندن نامه ایشان لازم دیدم از ایشان عذرخواهی کنم. چون هرکس هرچه بگوید من می‌پذیرم، مگر خلافش ثابت شود. خانم صالیا! من به شما تهمت دورویی نزدم. خطابم به پدر شما بود. من فکر می‌کردم شما هم مثل دیگر فرزندان آن‌ها که چون به خلوت می‌روند، آن کار دیگر می‌کنند هستید و در سایه رانت پدر به جایی رسیدید. ولی حالا که از خودتان گفتید و سختی‌هایی که از دختر ایشان بودن، کشیدید، با شما همدل شدم. اما نکبتی که در دوره پدر شما و رییس‌شان، بر سرم آوار شد را هرگز فراموش نمی‌کنم و فکر نمی‌کنم تاریخ هم فراموش کند. اگر شما در سایه ایشان بزرگ نشدید و رشد نکردید و هرچه هستید با کوشش مضاعف خودتان به دست آوردید ، قابل احترامید. من و بسیاری از سینماگران، بسیاری از هنرمندان، بسیاری از نویسندگان، بسیاری از روزنامه‌نگاران... زخم‌خورده مشاوره‌های پدر شما به رییس‌شان هستیم. زخم‌هایی که هنوز تازه‌اند.»