پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
کارآگاهان اینترنتی به کشف هولناکی در اعماق روسیه دست یافته‌اند که آن را «افسرده‌کننده‌ترین مکان تاریخ» نامیده‌اند، یک فرورفتگی ترسناک در نقشه‌های گوگل که اردوگاه کار اجباری سابق گولاگ در منطقه کراسنویارسک را نشان می‌دهد.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از نیویورک پست، تصاویری که در ۶۹ درجه و ۲۴ دقیقه و ۱۹ درجه شمالی و ۸۷ درجه و ۳۸ دقیقه و ۵۷ درجه شرقی یافت می‌شوند، زمینی توخالی را نشان می‌دهند که در آن ساختمان‌های تخریب شده در انبوهی از آوار خاکستری قرار دارند.
کاربران نوشتند: "اینجا واقعاً اردوگاه کار اجباری نوریلاگ است. حتی می‌توانید تأسیسات معدنی متصل به کمپ را در بخش غربی‌تر ببینید. "
یکی از افرادی که تاریخچه پشت این سایت ترسناک را شناسایی کرده بود، در مورد عکسی از خیابانی در نزدیکی شرق گولاگ نظر داد و نوشت: «این یکی از افسرده‌کننده‌ترین مکان‌هایی است که تا به حال دیده‌ام.»
نوریلاگ، اردوگاه کار اجباری نوریلسک، یکی از گولاگ‌های روسیه بود، جایی که زندانیان برای ساختن مجتمع و حفاری مس و نیکل به کار گماشته می‌شدند. اداره کل اردوگاه‌های کار و اصلاح، که سرواژه آن به زبان روسی واژه «گولاگ» را تشکیل می‌داد، نام نهادی بود که اردوگاه‌های کار اجباری در نواحی دور افتاده اتحاد جماهیر شوروی از قبیل سرزمین سردسیر و یخبندان سیبری و استپ‌های قزاقستان، بیابان‌های ترکمنستان را در زمان حکومت ژوزف استالین اداره می‌کرد. محکومین سیاسی که حدود یک دهم شهروندان شوروی شامل محکومین عادی و سیاسیون در اردوگاه‌های کار اجباری به سر بردند، در زمان استالین سه چهارم افسران و تمام پیشکسوتان کمونیست و یاران لنین بجز خود استالین محاکمه و به جرم خیانت اعدام شدند یا با یک درجه تخفیف محکوم به کار اجباری در گولاگ شدند در ضمن تمام افراد خانواده محکومین به جرم خیانت زندانی می‌شدند، حتی کودکان و سالخوردگان را نیز شامل می‌شد. بسیاری از زندانیان از سرما، گرسنگی و خستگی جان باختند.
از ۲۵ ژوئن ۱۹۳۵ تا ۲۲ اوت ۱۹۵۶ تخمین زده می‌شود که بیش از ۴۰۰ هزار زندانی در در آنجا کار می‌کردند و ۳۰۰ هزار نفر از آن‌ها زندانی سیاسی بودند. نوریلاگ تنها با ۱۲۰۰ زندانی شروع شد، اما در بحبوحه فشار استالین برای شناسایی و تفکیک افراد ناسازگار در خلال پاکسازی بزرگ، تعداد آن‌ها به طور فزاینده‌ای افزایش یافت.
پس از مرگ استالین در سال ۱۹۵۳، زندانیان طی ۶۹ روز علیه گولاگ شورش کردند که منجر به کشته شدن بیش از ۱۰۰۰ نفر شد. در سال ۱۹۵۷ زمانی که بیشتر سیستم گولاگ از بین رفت، اردوگاه کار اجباری نیز لغو شد.